inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 10.182):

de leegte zonder jou

De leegte zonder jou
is met geen pen te beschrijven
De leegte zonder jou
zal altijd bij ons blijven
Maar veel fijne herinneringen
verzachten onze smart
Voorgoed uit ons midden
maar altijd in ons hart


De laatste dagen van het einde
dan wordt de grote wereld klein
is plotseling alles onbeduidend
tot het laatste beetje pijn
Wat wij zo belangrijk vinden
verliest zijn glans, verliest zijn zin
maar achter die gesloten ogen
glanst een heel groot begin


Je bent er niet meer
het is voorbij
al wat je deed
dat was voor mij
Voor jou is nu de strijd gestreden
maar in mijn hart
bewaar ik het verleden


Waarom al dat vechten
waarom al die pijn
Je wilde hier niet weg
je wilde bij ons zijn
De strijd was oneerlijk
en geheel niet terecht
Je wilde nog graag verder
maar verloor dit gevecht


Samen plezier, samen op reis
samen een éénheid, samen eigenwijs
samen kwaad en samen goed
samen verdriet en samen weer moed
nu verder zonder hem, dat doet pijn
te weten nooit meer samen te zijn


Hier is het eind, het eind van het feest
kom, we gaan naar beneden
de bloemen zijn dood, de flessen zijn leeg
het was mooi, maar nu is het verleden
en jij was zo mooi, jij was prachtig
maar jij, jij hebt je strijd nu gestreden


Voor ons was je een licht
voor vreemden duisternis
Je markante persoonlijkheid en je vrolijke gezicht
zullen wij ervaren als een groot gemis
Want een dag zonder lach
was voor jou geen dag
Van vele dingen had je nooit genoeg
je laatste reis kwam veel te vroeg


Plotseling ging je heen
Nu ben ik alleen
Onuitsprekelijk verdriet
Vergeten zal ik je niet


Dwars door de stille leegte
klinkt de echo van jouw lach
Zachtjes, van een afstand
alsof ik je daarnet nog zag
Steeds denk ik aan jouw grappen
steeds hoor ik weer jouw stem
Dan voel ik weer die leegte
omdat jij er niet meer bent


Jouw sterven is zo moeilijk te verwerken
het doet nog zoveel pijn
te moeten leven met de gedachte
dat jij nooit meer bij me zult zijn

Jouw sterven is zo moeilijk te begrijpen
afscheid nemen ging niet meer
te weten dat ik jou voorgoed moet missen
dat doet zo verschrikkelijk veel zeer

Ik had je nog zoveel te zeggen
nog zoveel dingen uit te leggen
maar ik weet, er komt een keer
dan zien wij elkander weer


Je bent er niet meer
en toch zal ik je groeten
je elke dag weer
vele malen ontmoeten
je handen, je lippen, je lach
je bent bij me
iedere dag


Zo plotseling ben je van ons heengegaan
Daar heeft niemand ooit bij stilgestaan
Wat in onze herinnering blijft is je lach
Je genoot van het leven
Bedankt voor alles wat je hebt gegeven

Schrijver: slipknotgirl_amanda, 10 september 2004


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 42 stemmen aantal keer bekeken 3.797

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)