Wees maar lief...

Ze wil er niet aan denken
Maar 't overvalt haar steeds
Bij iedere kus, iedere streel
Denkt ze aan wat is geweest

Zijn handen die dwongen
Zijn mond wreed en hard
Zijn lichaam klam zwetend
En zij steeds verward

Zijn woorden die klonken
Luister maar naar vader
En praat hier niet over
Wees maar geen verrader

Dit is ons geheimpje schat
Alleen maar van ons twee
Luister maar naar je pa
En doe nou maar lief mee

Nu zoveel jaren later
Kan ze het nog niet velen
Weet er niet mee om te gaan
Als iemand haar wil strelen

Ze denkt dan terug aan toen
Aan de bedoelingen van pa
En begrijpt nog steeds niet
Het grote zwijgen van haar ma

Ze heeft met haar moeder gepraat
Maar die geloofde haar niet
Papa zou zoiets niet doen
Dit vergrootte haar verdriet

Nu leeft ze met haar pijn
En met haar angst voor mannen
Ze zou het allerliefst, dit
deel uit willen bannen

Schrijver: merle ;-), 14 september 2004

merlezhhotmail.com

verdriet incest

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 8 stemmen 898