Koud
In een plekje van mijn hart
is de tijd stil blijven staan
Is de duisternis blijven hangen
En de hoop stilletjes weggegaan
Is de rivier zijn stroming verloren
In dit ene stukje land
Heeft de winter zijn intrek genomen
Killig koud aan het mooie strand
Een tapijt van ijs bedekt de golven
waar ooit zwijgende zwanen in gleden
Alle sierlijkheid nu bedolven
in een seizoen waar niemand kan leven
In dit plekje van mijn hart
heb ik alle vreugd verloren
Verdwaal ik in de donkere nacht
Waar niemand mij nog kan horen
Geplaatst in de categorie: emoties