inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 10.376):

Een dans uit de nacht

Was het de nacht die met mij feesten ging
een lange dans
bewogen door tranen
Ik uitte mezelf een meest inner expressie,
het verlangen mijn emoties te voelen,
gevoelens uit een dwingend hart
En ik bleef dansen, úrenlang
Even kon ik buiten mijn lichaam treden
Buiten mijn lichaam trad ik
heel even
raakte ik mijn hart
Even was ik bij machte mijn hart te verdragen
En ik kón ze voelen
de tranen
Kon ze zelfs zién
mijn tranen
Och hoe ondraaglijk werd het verlangen om eens luid uit te huilen
mijn tranen
Zo graag ik wilde
maar het echt niet kon
Die nachten waren mijn vlucht waarin ik dacht mezelf te kunnen geven
maar dan vergat dat mijn hart zich buiten mezelf bevond
En toch......, ik voelde mij geborgen in die nachten,
ik eens zwerver die moed vond te verlangen
en het lemmet greep van het zwaard in zijn hart
Die nachten, die eindeloze nachten
Zo groots zij waren, mij tot heil
Ik vond er niet mijn antwoord
maar de druk werd wel iets zachter
Mijn kleding als vergaring van geraapte restanten
leerde mij hoe ledig 't is als je alleenlijk kan verwachten
Voor mij deden mensen een stapje opzij
stonk uren in de wind (denk ik), m'n haar was als brij
Dit was mij tot dans,
als vergetene m'n ogen sluiten op goeie house
Dansen en dansen in de kelders, kraakpanden
en na afloop een blowtje onder een brug
Toegegeven 't was een vlucht
ik vond er niet mijn antwoord
Ik vond niet hetgeen dat verlies kan verwerken
maar m'n tranen droeg ik wel in stijl

Schrijver: Hanske, 25 september 2004


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 496

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)