De iris van hoop
Duister klinkt het geluid
in de roep naar het licht
van de stille ochtend waar
zij haar kracht niet verliest
in wazig vochtige nevel
ademloos wachtend op
elke volgende, reeds
gebaande weg in de
aderen van ons bestaan
niet elke druppel raakt
gedachten, wel kleurt
iedere druppel rood
in hoop en verwachten
samenvloeiend tot één
geheel, gehecht door
de draad van vertrouwen
die zelfs de kleinste naald
houvast geeft in hoop op leven
Geplaatst in de categorie: emoties