Straat zonder naam
Er vloed een golf van woede, de vrijheid belet,
ongeloof, hoop en liefde, demonstraties, verzet.
Stenen en kogels en cocktails met vuur,
geen leven te kostbaar, geen leven te duur.
Pluk een bloem, kijk om je heen en probeer te verklaren
hoe je voor die tijd hebt liefgehad,
met al je pijn, je verdriet en je ziel vol met blaren,
als je moet leven tussen puin van een stad.
Er brand licht achter een raam in een straat zonder naam
en de nacht is koud en kil.
De wind ruist verhalen, van hoe het was voor die tijd
verscheurd door haat en nijd, je hebt je prijs moeten betalen.
Kom sta op, kijk om je heen en probeer te verklaren
hoe je voor die tijd hebt liefgehad.
Hoe geweld met de jaren andere vormen aannam
en je moet leven tussen puin van een stad.
Geschiedenis herhaalt zich, alles draait om de macht,
hoop en idealen, 't heeft niet veel goeds gebracht.
Leven en laten leven, respect voor elkaar
en al is vergeven vaak moeilijk en het geweten te zwaar.
Er ebt een golf van woede, toekomst in zicht,
modder wordt aarde door warmte en licht.
Een lach die weer straalt, je moet samen door,
met een tijd voor herstel, de prijs is betaald.
Sla de armen ineen en probeer te verklaren
waarom je elkaar nooit hebt liefgehad
en het geweld met de jaren andere vormen aannam
als je toch samenleeft in een stad.
Inzender: Jur Houtman, 16 oktober 2004
Geplaatst in de categorie: songtekst