Oude zeeman
Stil zit hij over zee te staren
overdenkt zijn roerig leven
wind speelt door zijn haren
weinig genomen, alles gegeven
alle zeeën had hij bevaren
bulderend van levenslust
overwon vele gevaren
menige hartstocht geblust
zijn ooit zo machtige armen
voor niets of iemand bang
mochten velen verwarmen
een traan glimt op zijn wang
handen geaderd en doorgroefd
eens zo sterk, konden alles aan
kijkt naar ze en wordt bedroefd
waarom moest zij eerder gaan
en nu..ach zijn leven is volbracht
voor wie hij leefde zijn nu groot
verlangt naar haar, die op hem wacht
waar blijft hij toch, genadige dood
bedachtzaam nog een trekkie
zonder te denken aan later
van zijn laatste zware shaggie
loopt hij naar het wenkende water
Geplaatst in de categorie: afscheid