Tranenwaterval
Zo vrij als een vogel is in de lucht
Zo woordeloos bevlogen van de pracht,
Van het hemelgewelf,
Dat zij nooit meer daalt op de grond waar het
Begin van haar vlucht was gelegen toen
Zij de modder ontsteeg
Dus bind ons met touw, maar daar
Waar huid brandt, vezel te diep,
Te hevig, zijn weg, door ons
Zoeken wil, streel daar. Hoop nu
En ontvlucht, alsnog, de modder
Opdat wij, samen, vliegen
En de pracht, rondom, totaal
Vergeten, in samenzijn
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid