De weg die niet bestaat
Ik zal fragiele muren bouwen
Om het land van jouw verraad
Ik bind mijn passie om de jouwe
Jij bent de weg die niet bestaat
Ik ben niet meer wie ik ooit was
Het zijn illusies die ik fluister
Gevoelloos zwijg ik bij jouw graf
Ik hoor de klanken van jouw luister
Ik wacht in angst, ik maak mij klein
Het bloed druipt langs de lege muren
Ik voel de leegte, voel de pijn
Niet wetend of dit lang zal duren
Terwijl ik in jouw ogen kijk
Zie ik dat je bent vergaan
De leegte van een rottend lijk
Ik weet dat jij nooit hebt bestaan
Geplaatst in de categorie: emoties