Gastvrijheid
Het zijn de donkere dagen voor
Kerst. Vanuit kunstbronnen lichten
we bij. De decembernervositeit
met hebberigheid als running mate
verdunt solidaire gevoelens. Ach
en wee verhuizen naar later. Nu
voert “gezelligheid” de boventoon,
worden ikwintochnooitwat-loten
vergaard, weten we van de Prins
geen kwaad. Water wordt naar
de kerstboom gedragen, de stoep
is verkoopplaats in winkelstraat.
O, bijna vergeten te reserveren
bij Drie Sterren voor het Kerstmaal,
vol is vol, het is immers geen stal
of bushokje waar een Libanees
tiental onderkoeld ligt te creperen.
Wat zeg je, een dissonant? Goed,
die handen van meelevende asiel-
zoekers in deze flonkerende tijd
voor Kerst. Het COA doet de deur
dicht in Ter Apel met beste wensen
en excuseervlijt. Er wordt besloten
in les 31 van de inburgeringcursus,
handelend over gastvrijheid, alsnog
op te nemen: abri’s zijn uitsluitend
en alleen bedoeld dus om staande
of zittende te wachten op de bus.
Geplaatst in de categorie: kerstmis