Dweilen
Ze dweilt de hele dag maar door
Verdrinkt in haar verdriet
Verslagen vrouw in triest decor
Troost bestaat er nu nog niet
Achterblijven, plompverloren
Niets dat haar verdriet verzacht
Haar geluk ligt diepbevroren
In een zwarte donkere nacht
Ze moet toch verder, ondanks alles
Zegt soms liegend dat het wel gaat
Maar ik weet beter, mijn ma blijft dweilen
Zolang de kraan nog open staat
Inzender: Henk Hoek, 29 december 2004
Geplaatst in de categorie: verdriet