mijn kinderstem
windstil overal, niets beeft
en het groen dat om de bomen zweeft
hangt roerloos, ik wil
nu gaan vertellen van mezelf, wees stil
mijn stem, in 't midden van dit land geboren,
in vlaanderens wieg, daar kunt ge z'horen,
al vliegend naar het blauw
zo transparant als morgendauw -
zij spint de fijnste wolken die het hoogst
drijven en draven, nectar uit de oogst
en 't zij zo en altijd zal het zijn
mijn kinderstem bloesemt jasmijn.
en dat is om te strelen, want de mijmering
over een ding, is teerder dan het ding -
Geplaatst in de categorie: geboorte