Te vroeg
Te jong stond jij op eigen benen
te vroeg wilde je volwassen zijn
daarvoor heb je nu de tol betaald
je leven in weelde was maar schijn.
Berooid ben je alleen achter gebleven
met niets meer dan een plastic tas
nu kijk je naar je eigen verleden
en zou willen dat het anders was.
In de kou loop je door de straten
en smeekt de mensen om wat geld
totdat je in je laatste wanhoop
maar weer bij het leger aanbelt.
Je krijgt daar koffie met een broodje
en een warm bed voor de nacht
daarna zijn het weer de straten
en vooral de kou die op je wacht.
Inzender: Janny, 24 februari 2005
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid