Gedachten in een centrifuge
Mijn gedachten zitten in een centrifuge,
onsamenhangende flarden schieten er voorbij.
Ik kan ze echter niet te pakken krijgen
en hij wil maar niet stoppen voor mij.
Woorden, zinnen, gedachten schieten voorbij.
De trommel is er helemaal mee gevuld.
Ik zal toch op het einde moeten wachten,
dat vraagt van mij best wel veel geduld.
Als de rust er is en de centrifuge stopt,
zal het nog wel eerst een tijdje duren
voordat ik mijn gedachten op een rijtje heb
en de woorden zinnen vormen op de muren.
Die zinnen zullen ons dan gaan vertellen
wat we uiteindelijk voor elkaar betekenen
hoe onze levenslopen zich gaan vermengen,
en we op elkaar kunnen blijven rekenen.
Geplaatst in de categorie: emoties