Mijn vader
Lopen wordt steeds meer schuifelen,
de rug is niet meer zo recht,
maar als ik naar hem kijk
dan is hij het toch echt.
Mijn bloedeigen vader
die nog helder is van geest,
pratend over zijn leven
en hoe goed dat is geweest.
Niet negatief over het verleden
want dat hebben we al gehad
en niet te ver vooruit kijken,
tja, daar zeg je zo wat.
Nog zelfstandig wonend
doet hij elke dag wel iets,
lopend naar de buurtsuper
of naar het centrum met de fiets.
De was op zolder hangen
want boven is het altijd droog,
halverwege even op adem komen,
steeds die twee trappen omhoog.
Toch is het beangstigend,
het afscheid komt steeds nader,
maar voorlopig geniet ik nog
weer elke week van mijn vader.
Geplaatst in de categorie: familie