Hartenkreten

hartenkreet (nr. 13.191):

Mijn gevonden schatkist

mij begevend op een zoektocht
naar de schatten van het leven
vaar ik over ruwe zeeën
die mij naar het einddoel
van mijn vragen moeten brengen

geholpen door vlagen van wind
die mij roekeloos heen en weer blazen
vanuit het oosten naar het westen
maar toch komt mijn bestemming
langzaam maar zeker in zicht

al starend over het glanzende water
ligt een eiland eenzaam te baden
in zonovergotene lichtstralen
wachtend op het moment
dat eenzaamheid hem verlaat

stralend kijk ik naar de bestemming
waarvan mijn gevoel mij zegt
dat er na een lange zoektocht
naar het onbekende van mijn ik
eindelijk een einde gaat komen

met mijn schop in handen
loop ik naar de grootste boom
dat op het eiland staat pronken
en begin korrel voor korrel te scheppen
totdat de schatkist zichtbaar is

na uren van ploeteren in het droge zand
ben ik eindelijk in staat de kist te openen
met een verbaasde blik in mijn ogen
zie ik daar de normen en waarde liggen
die mij door mijn moeder zijn geschonken