Mam
kon je me nu maar heel eventjes zien
zeggen dat je trots op me zal zijn
even weer zeggen dat ik zoveel van je hou
missen doet nog altijd pijn....
stil zwijgend kijk ik in het niets voor me uit
de herinneringen doen nog altijd zo'n pijn
mijn grootste voorbeeld zo bij mij vandaan
nooit kunnen beseffen waarom 't zo moest zijn.
ik had nog zoveel aan je moeten vertellen
tegen het niets fluister ik nu heel zacht
ik hou je stevig vast in mijn gedachten
jij die altijd zoveel geluk mee bracht
nu ben je nooit meer eventjes bij mij
mis ik je elke dat om me heen
maar ik weet ik moet het accepteren
in mijn hart.... daar ben ik niet alleen....
Geplaatst in de categorie: overlijden