Hartenkreten

hartenkreet (nr. 14.760):

herinneringen

Altijd ver weg,
dus nooit dichtbij.
Altijd ergens anders,
maar nooit helemaal vrij.

Rust dat bestaat niet,
alles zit in het hoofd.
Leven in een soort roes,
voor de rest van het leven verdooft.

Niemand die kan helpen,
niemand die het weet.
Altijd maar bang zijn,
gepest worden, zoals het heet.

Pesten, wat een stom woord,
kan het nou nooit eens vrede zijn?
Altijd maar weglopen,
verschuilen voor de pijn.

Angst, pijn en verdriet,
eens slaat de tijd om.
Alles lijkt zoveel mooier,
maar ook dat kan zo over zijn, waarom?

De herinneringen achtervolgen je,
ook al is het allemaal voorbij.
Alles lijkt zoveel anders,
maar je bent nooit helemaal vrij.