inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 14.844):

Wormen in Naarden

In kikkerland was het gaan stormen.
De ezel en de vis hadden slechts oog
voor de waarde van begrotingsnormen;
geen die zich over het kwetsbare boog.

Wormen in Naarden
vreesden voor hun bestaan.
Zonder voedsel verdorde de aarde
en met het land gingen zij eraan.

Aan het kleine, het zwakke, het bejaarde
boden de vis en de ezel geen oor.
'Het spijt ons, bezuinigen is naar,
maar onontkoombaar', kwaakten zij in koor.

Het vissenoog zag al minder,
het ezelsoor hield zich doof.
In hun hardheid steeds eensgezinder;
niet beseffend dat uit het land 't leven stoof.

Van hun onzichtbare taken
konden de wormen zich niet langer kwijten.
Hun protest werd overstemd door kwaken
Het zou de twee echter nog zeer gaan spijten.

Steeds minder van de wormen
wisten in hun armoede te overleven.
Zij zochten naar overlevingsvormen
maar iedere maand minder die overbleven.

Toen waren ook de laatste wormen verdwenen
en de consequenties zeer raak.
Het land stond op zijn achterste benen;
bomen woeien weg, akkers stonden braak.

De ezel balkte, de vis staarde:
hun land nu zonder wormen
bleek in het geheel onvruchtbaar.
En het bleef maar stormen.

Wat toonden jaren van afbraakbeleid?
Wel dit: de wormen in Naarden
spiegelden in al hun poverheid
de ware normen en waarden.

Schrijver: Henk van Putten, 11 oktober 2005


Geplaatst in de categorie: politiek

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 459

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)