Hartenkreten

hartenkreet (nr. 15.163):

stof zijt gij...

ouder worden
is de (on)zin van 'bestaan' ontdekken
je ziet het licht en bent opeens de enige bij zinnen
met om je heen een land vol gekken
die zich met koffers vol bagage
haasten naar het grote niets

al ben je nu een machtig mens
uiteindelijk bereik je niets
je vergaat tot louter stof

stof
de huisvrouw haalt de bedden af
wast lakens, slopen, sprei
stoft vensterbank en bijbelboek
opent het raam, slaat met haar doek
en laat je vrij

daar ga je
waaiend met alle winden mee
de wapperende doek wuift na
als was het een vaarwel van ’t leven

aan het einde val je in nietigheid
in werveling uiteen
je eindigt machteloos en klein
en - hoe dan ook -
alleen