Hoeveel schepen zal ik tellen Hoeveel dagen zal ik slijten Hoeveel strepen zal ik zetten Hoeveel stenen zal ik voelen Hoeveel bergen zal ik zien Hoeveel nachten zal ik slapen Hoeveel maskers zal ik dragen Hoeveel landkaarten zal ik lezen Hoeveel woorden zal ik vinden Hoeveel witregels zal ik zwijgen om te vinden?…

Je EGO laten sterven ophouden met een rol te spelen maskers laten vallen verbeelding laten varen de prietpraat uitbannen gewoon jezelf kunnen zijn je afvragen waar dat zou kunnen je plek nu helemaal niet meer kunnen vinden in niets je nog thuis en veilig voelen je terugtrekken naar je binnenste IK nu begrijpen, dat je er alléén voor staat…

Ik ben de vrouw die alleen werd gelaten, die altijd werd verlaten maar toch wacht want ze verwachtte immer.…

Ik kan mijn ogen niet sluiten. Noch elk gevaar uitsluiten. Ik was zij die stond, riep en vloerde: elke kracht in me riep haar roep om gerechtigheid. Vrijheid voor en in elke mond. Ik was zoveel, en zo vaak ook slachtoffer, alsmede dader. Zij werd dader tot opheffen van slachtoffers. Haat werd vergiffenis; woede werd omgezet in idealen…

Heel ras in sneltreinvaart gaan beelden Die mijn netvlies bereiken voorbij. Een stille kracht ketent hen aaneen. Eerst als korte fragmenten verschillend Van aard, dan later vormen zij toch een Samenhangend geheel. Uniek zoals ervaringen worden gecreëerd En door het denken worden geselecteerd.…

FOPPE OP ZIJN KAMERTJE foppe is alleen op zijn kamertje die mooi is ingericht met van gogh schilderijen en muziek het is stil foppe ligt op bed te denken hij kijkt soms uit het raam en voelt zich alleen de muziek speelt en hij wacht op een praatje maar weet niet veel te zeggen de vogels hebben hun ontbijt van hem gehad en het toilet…

Als je soms dacht, dat ik hoogmoedig over mezelf ben, dan zal ik je teleurstellen want ik ben niet meer dan je verwacht. Als je soms meende, meer in mij te zien dan ik al ben, dan zet ik je met beide benen op de grond totdat je ziet wie ik werkelijk voorstelde.…

Vroeger was ik knoppenkind Nauwelijks van mijn kleur bewust Maar nu ik groter ben gegroeid Ben ik gerust...…

Er zijn vogels die kruipen, zachtjes fluitend. Niet wetend gehoord te worden. Rare wezens, die vogels.…

Vanavond dansen we de mensen van de vloer Maar misschien ook niet Misschien kunnen we beter gaan liggen Want liggen is fijn ’s nachts lig ik op mijn rug En tel ik de sterren van het plafond De discotheekvloer voelt anders dan Badkamertegels, matrassen, vloerbedekkingen We bevinden ons op de bodem van de zee In een volgend leven ben ik een…

Er was dat jonge meisje, met haar wildheid liep zij de velden in: zwaaiend met haar tas. In haar tas zaten mooie ingrediënten: vlinders, bloemen en gedichten. Ze had plezier, ze lachte en zong want zij was vrij in haar eigen vrijheid. Haar ogen straalden, de haren los, een glimlach op de lippen. De duiven gingen met haar mee, en zij met de…

stellige scribenten fervente columnisten vervelende communisten soldaten in tenten presentatoren die alleen zichzelf horen tanks aan het front jeuk aan mijn kont ik ben even mezelf aan het beleven…

Ik zal altijd voor vrede kiezen alsof ik niks heb te verliezen als mijn diepste natuur mijn diepe aard volgens mijn levensvuur is dit mij het meeste waard. Alles, wat ik deed en liet; het was niet voor niks.…

Een dood vogeltje pronkt met een gevallen pen Die tot voor kort nog liederen in zijn aderen grifte Dwarrelend streek het papier op haar neer De liederen waren dood Daar waar zojuist de kat nog had staan dromen Was het leeg, gevoeld en ondoordacht Mijn hand lag open, voor iets nieuws dat Niet te pakken was, onverstoorbaar ligt de vogel voort…

Een beetje houvast misschien Voor op dagen dat kopjes uit mijn handen vallen En ik van de trap Evenwicht is voor gevorderden Vastklampen Tot de laatste slok thee die eigenlijk al koud is en de lichten uitgaan Ver na de laatste treinen Bescherming Zoals het nachtlampje naast mijn bed dat fluistert dat het altijd wel weer goed komt…

Als ik kijk naar mezelf in de spiegel dan kan ik niet ontkennen dat wat ik zie geschiedenis kent. Ja, het is waar mijn ogen liegen niet.…

Ik zou zo graag willen dat een ander mens volgens mijn diep innerlijke wens zou verstillen bij mijn aanblik mij zou zien als volwaardig gewoon te bezien als een aardig persoon niet zo vol zorgen voor de dag van morgen maar zijn kijk houdend op mijn lach en beseffen dat ik ook behoor zonder dat ik alleen maar stoor maar wil behouden…

M ijn diepste demonen draven op U it de voorgoed verdrongen vergeetput Z onder zeelucht zonder zoetwater I n verschrompeling na verdriet van eerder E n wilder en woester dan weleer K omen ze opniew aan de oppervlakte I s muziek dan mijn verraadster als S oms mijn innerlijke ik bovenpiep M isschien ... wel, misschien ... niet I n mijn ondoorgrondbare…

Mijn geest is geest met alles. Mijn hart deelt uit al, haar goedheid en vuur, aan al die andere harten! Mijn ziel zal vele levende en dode, afgestompte zielen weer doen bezielen! Omdat ik leerde lezen, leerde schrijven zal ik evenwel door: voorlezen van mijn pennenvruchten de mooie, zuivere boodschap doen blijven. Ik zal landen aaneensmeden…

Tussen de seconden ligt het geluk, tussen woorden de waarheid... en niemand weet waar de weg toe leidt. Maar eeuwigheid blijft tijd der tijden waarin wij onze eindigheid niet kunnen vermijden.…