Van onschatbare waarde is het werk van een chirurg. Precisie is zijn handelsmerk. Sterk is zijn overtuiging om mensenlevens op de snijtafel te redden. Bij vele bedden bereid hij zijn patiënten voor op hun uur U. Van nu tot straks als patiënten wakker worden en zij zich weldra weer beter kunnen redden. Nieuwe hartkleppen worden ingezet. Met maagverkleiningen…

Als je een bundel uitgegeven hebt gekregen? Of als je vader of vrind moeder of vrouw jouw verzen als gedichten vindt? Als je wordt gevraagd ze voor te lezen op een festival is dat wat het al of niet dichterschap erkennen zal? Nee zoals van Gogh eerst niet werd erkend en hij zelf zeer beslist wist weet ook jij diep in je hart wel degelijk…

Een vrolijk gemoed natuurlijk en ongedwongen. Niet kunstmatig of met het medicijn voor het moment gewonnen. Het kruid is soms bitter en een hart soms gewond. Maar elke dag klopt het vele slagen in het rond. Zulk een inspanning zo essentieel; vraagt om verstand en vertrouwen in de mens als geheel. Hart en geest; het ratio mag dagelijks aan het menszijn…

mocht men mij zoeken willen weten waar waarom en wie ik ben lees mijn letters woorden regels en de ruimtes daartussenin gevangen in verzen en ken daarin heb ik mij verscholen nee niet in diepe donkere holen maar achter letters woorden regels en de ruimtes daartussenin mocht men mij iets willen laten weten of horen vertellen nee…

Bejaarde borsten; een reeds lang geconsumeerde sex. Tussen twee mensen op leeftijd. Ooit een ontboezeming met veel succes. Borsten als rijpe appels verleidden de man eens tot het naakte liefdesspel. De streling van de tepels in een afglijden naar de buik en navel. Toch konden de borsten hem altijd bekoren; gaven zijn nimmer enige spijt. Minder strak…

Bijzondere ontmoetingen kort na elkaar jarenlang niet gezien en opeens was je daar Je vroeg hoe het met me was maar jij had geen goed bericht je vrouw was ongeneeslijk ziek en haar dood was in zicht Heel snel was het gegaan hij kon het zelf niet geloven hoe moest het verder dan klopte het wel daar boven Een week of wat later kwam ik hem weer tegen…

Het blauwe gevoel van de maandag. De blauwe plek op de ziel. De consequentie van de blauwdruk van een leven, waarmee niet te spotten viel. Blauw van de kou verlangt naar de Insulinde. De gordel van Smaragd waar de zon altijd schijnt. Een blauw gevoel van gelukkig te beleven dat voorbij is voor het kwijnt. Het blauw te lopen kent zijn voelen dat…

Vergeten geluk heeft geen geestelijk wonen; verrast soms een mens in zijn stoutste dromen. Blokkades op wat eens domineerde met liefde en lef. Veel suggereerde voor een voelen in wederzijds besef. 't leven liet niets meer over voor een liefde in een retro expressie. Verbrak de beelden met een verleden levenssessie. Foto herinneringen worden door…

De kale vergankelijkheid plaatst een man in een verleden tijd, die om zijn bos met krullen door velen werd benijd. Fijn besnaard maar inmiddels spaarzaam behaard spiegelt een kale schedel omhuld met een sierrandje haar. Van een veertiger die zich vroeger zeer sexy mocht noemen; maar nu het appeal moet missen van een schaar. De kale vergankelijkheid…

Een paragnost ziet door de wolken de waarschijnlijkheid van een gelukkig zijn. Volgt levenslijnen in handen; vult de zwarte gaten met nieuwe zonneschijn. Onzekeren en gelukszoekers leggen hun toekomst in de handen van een ziener neer. Vertrouwen op de heldere verbanden tussen het zichtbare en de verborgen levenssfeer. Toekomst zoekt naar zekerheid…

Je weet niet wat je weet over de stille waters van je geest. Bewust wordt je geplaatst op de intuities die het leest. De communicant hoeft niet te leren hoe die door taal kan communiceren. Presteren door de veren drijft de geest ons tot nieuw leren. Een geest die ons vanuit de stille waters levenslang stimuleert; en ons doet leren wat geen leraar…

Een onzekere toekomst kent boze dagen; die niet om clementie vragen. Levensmoed moet vaak veel verzetten. De klippen omzeilen en op de tellen letten. De plannen, het plannen en het vooral jezelf kennen; zijn geen garantie voor een rustig gemoed. Van juist diegenen die niet kunnen wennen, aan dat je vaak moet leven zoals het leven het zelf doet…

Verstand, je gebruikt het of je gebruikt het niet. Je beslist met boerenslimheid of je voelt met een zesde zintuig die niemand ziet. Innerlijk borrelt iets bij gefrustreerde mensen. Dat meer van het leven verlangt dan de werkelijkheid kan begrenzen. Innerlijk spannen de onvervulde wensen. Die minder goed zijn voor het hart van begerige mensen.…

De dag dat jij me liet zitten was de dag dat ik mezelf trouw bleef.…

de trein is kwetsbaar wat u zegt maar zeg eens zelf wie is dat niet ik ken een grote kerel Piet die is twee meter negen maar als ik met hem praten wil dan is hij zó verlegen u bent wat dat betreft een vent en stress-bestendig tot 't end en koeler nog dan vissen niets zeggen meer u bent vast GOD dat kan gewoon niet missen…

Het gezicht rimpelloos uitdagend en nooit boos. Jong en sexy lippen zo rood als rozen doen menig mannen blozen. Haarlokken schitteren in het licht van de zon. De ogen flikkeren ondeugend en zo verleidelijk. Het leven heeft het gebeiteld in geluk en liefde. Het is nog zo broos breken zal het misschien nog. Laat het door het lachen…

als ik met mezelf ben zo samen mezelf bekijk en steeds beter leren ken ben ik toch blij dat we bij elkaar kwamen Je zult maar met een ander in jezelf samenwonen iemand die je niet wil zijn met zo iemand tot overeenstemming moeten zien te komen kan lijden tot aversie en pijn Daarom ben ik met mezelf best wel blij ondanks mijn lichamelijke…

Willens en wetens Buitengesloten Willens en wetens Afgedropen Willens en wetens Een nieuw begin Willens en wetens Je komt er niet meer in. Neem maar mee Je ijskou En kom nooit meer terug Blijf weg En neem alles mee wat je bezit Want zo zie jij het toch: Jouw bezit dat met jou klinkt.…

zo'n puntenslijper op je eigen bureau u weet wel met slinger daar kon ik van dromen hoe mijn potloden scherp werden geslepen tot wapens bijna maar altijd onschuldig want ik doe er niets anders mee dan een versje schrijven in klad…

Mijn voetstappen klinken zwak Over de o zo stille gang Klik klak, klik klak Glimlachend zit zij op haar bed Kijkend naar foto's van jaren terug Met naast zich liggend haar krulset Elke dag probeert zij er iets van te maken De tijd verstrijkt toch wel Door wat te breien of te haken Soms zit zij voor het raam Te mijmeren over lang vervlogen…