Mijn liefde voor jou Is groter dan ik ooit verwachtte, Jouw liefde voor mij Is groter dan ik jou ooit geven kan. Mijn liefde is zo groot, Dat die niet is te evenaren, Wijl jij en ik zijn voor elkaar de ware, Eindigt pas bij de dood Van ons beiden, Door geen mens te vermijden, Tenzij een almachtige Wending geeft tot ’n ongelooflijk slot…

Je ademt naast mij zonder grens of verwachting thuiskomen wordt stil Ergens voorbij het ritselen van sterrenlicht, waar gedachten vervagen tot niets dan gevoel, wacht een droom in mij op jou – een veld van licht waar ik je zachtjes heen verlang. Je aanwezigheid weeft zich als zijde door mijn zintuigen, bloemen buigen als jij langskomt…

Als alles waait, plannen, gedachten, en het licht onder de deur vandaan kruipt, blijf dan. Niet als een muur, maar als een hand die niet dwingt, alleen blijft liggen. Wanneer de stad te veel geluid maakt en ik mijn eigen adem verlies, raak me dan aan zoals stilte doet: onopgemerkt, maar alles verandert. Ik hoef geen belofte. Geen…

Een gevoel in woorden uitdrukken Het zouden oeverloze leesstukken zijn Die de waarheid niet raken “Houden van” doe je op verschillende manieren Voor elke persoon is er maar één juiste wijze Wetenschappelijk is het niet te onderbouwen Hoe het is om van elkaar te houden.…

Als de wind stormt en wervelt, sta ik stil in het midden. Wanneer de aarde draait en al haar verhalen vertelt, blijf dan bij me. Niets kan mij hier weghalen — ik ben zielsgelukkig hier. Laat de wind lekker waaien, en de aarde rustig draaien. Ik blijf hier. Voor altijd. Voor altijd hier bij jou.…

Je kwam in rood, mijn hart werd groot. Je zong van zweet, ik vond het heet. Je huid was zwaar, je stem een snaar. Je blik, een toon — ik tril nog gewoon. Verf in je hand, klank in je tand, je was een gedicht dat nooit meer zwicht…

Honderd Om op te stappen En één Om door te gaan Die ene reden Blijft ons binden Al de anderen Gaan eraan…

aan je voeten dansen in dauw en jij, je naam in mijn mond ik drink je stilte elke druppel leeg mezelf uit, jij vult alles raak me voed mij laat me je liefde voelen…

Ik tuurde even in je ogen, op zoek naar leven om het mijne zin te geven, opnieuw hoop te beleven voor een eeuwigheid kon ik niet voelen, in het duister woelen een kloof waar het verleden niet wou opgeven en een toekomst angstig weg bleef zweven liet hartstocht lamlendig afkoelen alvorens jij kwam aanspoelen voor een eeuwigheid kon…

Zoals de maan overdag Ik zie ze soms en kan niet helpen te staren Gecapteerd door het moment Even kunnen vergeten waar je bent Ik wil nog wat langer hier blijven Zorgeloos verder drijven Als ik mocht kiezen bleef ik hier nog enkele jaren Zo gloeit haar glimlach…

Je gaf me op die nieuwjaarsdag Toen de toegang tot je woning Een sleutel vanuit je hart Waar je dat van mij Mee binnen trad…

Diep in me hart Is voor jou een plaatsje apart Je moet weten Ik kan je niet vergeten Voel me vrij Blijf altijd bij mij Diep in me hart Ik zal altijd van je houden Maar je moet me voor altijd vertrouwen…

Een paukenslag En ogen die in elkaar verdronken We spraken in een taal Die enkel wij verstonden We deelden snel een blik In een zwijgend gebaar We braken muren af En bouwden in vertrouwen En toen ik in je armen lag Werden we verbonden In ziel en geest Voor altijd Voor verder dan de eeuwigheid…

Het leven heeft heel veel te geven, en niet alleen maar mooi Toch wil elk het leven ’t geeft soms wat geluk als fooi. Geluk is als de vlinder. Daarvoor komt mijn kindertijd terug. Wilde ik ze vangen, dan moest ik rennen, vliegensvlug Tot ik me hijgend neer liet vallen, lucht happend en in ademnood En was ik dan tot rust gekomen zat hij…

daar zitten we dan tegenover elkaar twee paar ogen die aftastend verkennen zonder woorden op elkaar weten af te stemmen mekaar begrijpen niets hoeft te worden uitgelegd slechts enkel lieve blikken waarmee alles wordt gezegd nee onze relatie gaat niet meer stuk wij zijn samen een want wij vormen zo in stilte onhoorbaar het zwijgend…

Als achter de wolken de zon verdwijnt En de nacht de dag langzaam verdrijft het duister het licht steeds dooft Dan weet ik dat jij me zult vinden Als doorheen mijn onvervulde dagen Van zoeken en zachtjes vragen Onrust in mijn hart begin te groeien Dan weet ik dat jij me zult dragen Als tegen het ochtendgloren De dag steeds nieuw wordt…

Jij liep langs mij heen en ik keek in jouw eeuwige ziel waar jij nog niet in geloofde al keek jij wel naar de mijne nu zien wij beiden bewust en zie ik jouw charmante gelaat liefdevol opdoemen uit de eeuwigheid voorbij al de rollen die jij zo teder speelde zonder jou is Sinterklaas Sinterklaas niet meer ook al komt dat niet op het Sinterklaasjournaal…

Jij kan harten omarmen harten verzachten harten verwarmen harten doen smachten harten repareren harten doen prijken harten kalmeren harten verrijken En ik? Ik kan er met verbazing naar kijken…

De vergulde haren, schitterend als zonlicht op het water, Doch ongrijpbaar als de golf die breekt en vergaat. Haar ogen, dieptes van de oceaan, mysterieus en eindeloos. Wat is het dat me ontglipt, dat ik niet kan vangen? De lach zo zoet als de vruchten na het rijpen, Doch voorbijgaand als een vallende ster. De lippen zo zacht en teder, Als…

Nu de lichtjes Langzaam doven En wij willen blijven staan Zullen wij meer Dan ooit daarvoor Samen verder gaan…