Zover weg strandt de passie in herinnering langs de kustlijn geschreven als teken wat overspoelt door deining van weemoed. Elk woord dat op cadans de poëzie erkent door de melodie van onze favoriete band dat tijdens het dagdromen mij aanmoedigt. Door schittering van sterren benoemen kan ik alleen de verlichting verwoorden door de…

Je bent net een film een droom een lied ja voor mij een eeuwigheid in het verschiet. Ik heb je bekeken aan alle kanten wilde niets missen wilde ook niet gissen. Zette er hekken omheen legde kettingen vast ben gelukkig als geneen ja wil jou voor altijd ook zijn en blijven de vlam van jou leven. Jij bent zo anders jij bent zo verfijnd…

Ik deel mijn mening. De waan van mijn dag. Ik geef je mijn hand. Die wil ik weer terug. Ik schenk je mijn hart. Onvoorwaardelijk.…

Hij kwam bij je met lieve woorden en lege handen. Hij wilde de mooiste zinnen zeggen maar stond daar met zijn mond vol tanden. Hij zag wel je twijfel over zijn gevoel maar kon niet spreken. De angst weerhield hem als hij sprak van zijn gevoel was hij vast bezweken. Zijn vader zweeg over emotie. Zijn vaders vaders vader zei het evenmin…

Ritme in de gang wat als een melodie gaat tussen mijn oren door klanken van naaldhakken van levende voetstappen. Gehypnotiseerd door bombastisch symfonie in één beeld gevormd als een fata morgana eist haar glinstering mijn blik. Met nuchter verstand ver weg in realiteit starend naar één punt koester ik de illusie…

In stilte hield ik van hem. In stilte verlangde ik naar zijn hand, ferm en stevig en soms teder in de mijne. In stilte hield ik van hem en als zijn hart gebroken was probeerde ik het te lijmen. Ik heb in stilte altijd van hem gehouden. Ik hield van hem voor jaren, maanden en vele weken. En nu hij voor het altaar staat hoor ik in de stilte…

Veel woorden in liefde geschreven veel mysteries verweven in het leven ik ben dankbaar en sterk in de stilte van mijn hart huist mijn ware gezicht en vind ik opnieuw mijn eigen kracht...…

Geluk als dagdroom hangt aan een zijde draadje dat gezworen trouw vreedzaam koestert in de nacht als bij voor- en tegenspoed. Intensief in beeld leven herinneringen in één gedachte op een zwarte bladzijde dat sterrenhemel omringd. Schitterend gekleed belicht op het podium in de eeuwigheid blijf jij mijn inspiratie…

Wist ik maar; wat jij voor mij voelde Wist ik maar, wat jij van mij vindt Wist ik maar, hoe jij over mij dacht, Wist ik het maar.…

Naar rood gekleurde horizon vliegen vogels in silhouet en deint je flamenco jurk op ritme van jouw hakken. Langzaam stromen herinneringen als een souvenir door mijn aderen dat passioneel mijn brein verlicht en de elasticiteit doet verzwakken. Ware liefde als een visioen in eeuwigheid verbonden roept als een echo door mijn oorschelp…

Wij samen aan het strand Wij samen hand in hand luisterend naar wat de zee fluistert Wij samen op het strand elkaar kussend in het zand Wij samen in de zee er is niemand; alleen wij twee Een stroom van liefde voer ons mee Wij twee, even één…

Als woorden konden beschrijven wat ik voor je voel schreef ik ze op papier Als woorden duidelijk konden maken wat ik bedoel zat ik nu niet hier, Dan was ik nu bij jou om je te zeggen hoeveel ik van je hou, Maar dat durf ik nog steeds niet en dat, doet me veel verdriet Op papier durf ik alles wel te zeggen heel mijn gevoel open te leggen…

Als een woordvlinder kon vliegen zo hoog als in mijn dromen dan kwam hij tot bij jou en vertelde hoe het met ons was, hoe we nog steeds dansen en vrolijk zingen, lachen en huilen, blij kunnen zijn met kleine dingen. Als een woordvlinder kon tonen hoe we ons nu voelen dan zag je al zijn vleugelkleuren goud en zilver, blauw en geel, fel stralend…

Haar pupillen De kleur doet mij rillen van opperste extase Alles aan haar blijft verbazen Je verbeelding een boek dat je nooit uitleest Wat ontroert het meest? Zij is de uiterste ontroering Haar kunst de mooiste opvoering In extase het verlossende inzicht dat zij het wonder verricht Je bent nu ervan bewust waarop de levensdrift berust Bewustzijn…

Ze zakte in de bank van het café Hij nam de verse jus d' orange mee. Grote glazen had hij voor hen genomen. Haar geïrriteerde blik had hij niet voorkomen. Ze pakte haar telefoon in de hand. Hij schoof op zijn stoel aan de andere kant. Ik als toeschouwer, het einde was nabij. Zelfs de taartjes lagen er ongemakkelijk bij.…

Ze hield haar jas aan. Haar stem was net te luid. Ze was haarzelf niet. En hij zag er uitgeput uit. Toen de deur achter hem open ging, keek hij schichtig om zich heen. Hij vond haar wel een lekker ding, maar zoals thuis was er maar één…

Geroepen door het licht; verlichting door liefde. Zo zit ik op het water, een zee als het leven vol kracht en liefde… Kleur het water geel en de zee zal je geven alle kleuren vlinders… Kleur de zee wit en je zal het licht voelen. Kleur je hart rood en je zal leven in Liefde.…

Als ze dicht zijn, stralen ze nog eindeloos Als ze open zijn, alle boosheid in de wereld machteloos Als ze opzij kijkt, voel je nog in hen gezogen Als ze helemaal niet naar je kijkt, zie jezelf haar ogen Haar ogen met die schitterende blauwe kleur Het is als in een tuin met een zoete zalvende geur Haar ogen zijn twee versies van het perfecte leven…

Jouw ogen hadden stil en in weemoed gesproken of ik iets aan jou verschuldigd was. zag jij een bloem in mij die pas ontloken en alsnog onder het groen verborgen lag. het werd hunkeren in hemels –zoet -verlangen naar een lieve glimlach op je mond als een lentefee ging ik mij in roze en wit omhangen zodat je in mijn verschijning een behagen vond…

Je liefde bekennen als vroeger. Je namen in de schors van een boom kerven. Jaarringen overleven verlovingsringen makkelijker dan bruggen, die oevers moeten verzoenen. De liefde… Ze komt in vele vormen en wordt op rare manieren bejubeld en verzegeld. Maar wat is er nu mis met een gedicht? Dat rijmt ook op dicht, maar is veel minder gesloten…