(een zeemansliedje) Geertruida Botje was een pinnig vals secreet. Van haar mocht Berend nimmer met zijn boot uit varen, ondanks het feit dat hij verknocht was aan de baren, wat hem uit weemoed overmatig drinken deed. Een frisse zeebries speelde nooit eens door zijn haar, noch zag hij springende dolfijnen voor de boeg. Zo kwijnde Berend Botje…

Ze kwamen in hun Dacia’s uit oostelijke streken Nog niet zo lang ontworsteld aan de knoebel van de Rus Op zoek naar geld en wat geluk bereid tot elke klus En hadden het in Polen voor een poosje wel bekeken Van alle markten zijn ze thuis, dat was al snel gebleken En staan hun mannetje aan ‘t wiel, zowel van truck als bus Terwijl in ’t bronsgroen…

Mijn bloemen sterven in mijn hand heb heel ver moeten lopen ik wil je terug, dus sta ik hier ben bloemen wezen kopen. refrein : Dus lieve schat ik sta nu hier, wanneer doe jij eens open? (2 keer) De regen valt bij bakken neer, dus ben ik gans verzopen de kleren plakken aan mijn lijf en ja..., ik heb gezopen. (refrein) Je hebt een…

Versvorm: synoniemen rijm Verdorie nog aan toe, ja dat had ik: Een vlo bezorgde mij een flinke pik, het was een rode jeukerige steek zoals vanmorgen na ‘t ontwaken bleek. Daarbij was zij zeer schaamteloos, wat heet, want weet je waar die vlo me stiekem beet -wat niet decent en bovendien gemeen is- ze stak me op het puntje van mijn penis…

Als ik een rouwstoet zie denk ik: ~Ach dood, je wijlt in plaats van hier aan gene zijde, blij toevend in een hemelsblauwe weide en zit haast bij De Lieve Heer op schoot.~ Doch wat me minder lijkt, is wel ~Het Gaan~. Die fase moet je over kunnen slaan.…

Voor harenknippen ga je naar de kapper Juist, de barbier, waar moet je anders heen Maar vroeger gold dat niet zo algemeen Toen was zo’n man toch vele malen knapper. Had je een knobbel aan je grote teen -Die weg moest want het voelde niet zo fijn- Dan ging je daarvoor naar de chirurgijn Dat was een kapper en chirurg in één. Befaamd is wel…

Van uilen meende men in vroeger jaren -Homerus schreef het ooit eens in een mythe- dat deze vogels wijs als goden waren; Athena kreeg er daags een op visite. Die uil vloog ’s nachts de hele wereld rond om alle aardse nieuwtjes te vergaren, totdat er nauwelijks roddels over waren, en deed Athena daarvan ‘s morgens kond. Doch op een dag -…

vrij naar een mop van Max Tailleur Onlangs kwam ik mijn jeugdvriend Pieter tegen met aan zijn arm een leuke jonge vrouw. Heur haar was blond, haar ogen hemelsblauw, ze had een mooi figuurtje meegekregen. Hij stelde haar geestdriftig aan me voor, Anita Elfstrøm dacht ik te verstaan, waarop ik zei: ~Mijn naam is Adriaan, maar ieder noemt…

Het woordje ~boer~ u weet het allemaal Dat is een synoniem voor provinciaal Het wordt ook wel gebruikt voor lompe lummel En wordt de L een P is hij een pummel. Ook iemand met een vis- of- groetenwinkel Die noem je boer al is hij dan geen kinkel Boert iemand op de hei dan is hij kneuter Is zijn bedoening klein dan heet ie keuter. Natuurlijk…

Ben u iets kwijt, uw brillenglas? De sleutels van de groentekas, de ketting van de aandrijfas, de vriend uit uw examenklas, desnoods een recreatieplas, ‘t heelal en wat er verder was? ‘t Zit alles in de damestas.…

Vandaag liep ik in ‘t hofje naast de kerk Waar beukenbomen tot de hemel groeien De wilde bloemen in de paden bloeien En korstmos grijs de tijd schrijft op hun zerk Hun namen Pieternel en Adriaan Door zon en regen bijna weggesleten Zal ik zo lang ik leef niet meer vergeten Omdat ik zo veel moois van ze heb staan Een cabinetje van mahoniehout…

Versvorm: Synoniemen Sonnet Zodra je glazen om begint te stoten En ook je tong het bijna niet meer doet Dan ben je ietsje meer dan aangeschoten Zeg maar gerust: je bent als een meloet. Of heb je twintig pilzen weggedronken En wil je toch naar huis gaan in je DAF Dan ben je verder heen dan licht beschonken (Goddank pakte een vriend de sleutel…

(Versvorm: Sonnet Synoniem) Hoe fijn is het te gaan door duin en bos Gezeten op je stoere stalen ros Al trappend tot je aankomt bij de zee Wie doet je wat op de velocipee. Het geurt in de natuur naar den en spar En jij voelt je Wout Wagtmans op die kar Of anders wel een beetje Pietje Pelle Al rij je ook een Fongers, geen Gazelle. De zon…

Er bestaat groeirijm en krimprijm. Maar is er al synoniemrijm? Zo niet, dan is het er vanaf vandaag Een boerensloot, aan waterplanten rijk daarvan bestaat de bodem meest uit slijk Ook de rivier door Dublin, juist ~The Dodder~ heeft aan haar oevers hier en daar wat modder Wat dacht u van een oude waterput Nou reken maar, zo’n ding zit vol met…

Er staat een Conifeer in onze tuin Uit zaad ontkiemd en groeiend zonder zorgen Jaar in jaar uit, van d’ ochtend tot de morgen Op fiere stam, geen centimeter schuin Er staat een Conifeer in onze tuin Ooit aangewaaid, een eigen plek verworven In zwarte aarde, nooit door gif bedorven Goed negen meter hoog van grond tot kruin Er stond een Conifeer…

(hoe lang nog) Willem Drees 'k houd U in ere Want U zorgde er toch voor Dat 'k mijn pilsje kan verteren Wijl ik een sigaartje smoor Willem Drees ‘k houd U in ere Want ik heb een sneetje brood En iets om er op te smeren Nee, ik sterf geen hongerdood Willem Drees 'k houd U in ere Want nu op mijn ouwedag Ga ik netjes in de kleren…

(Just one more for the road) Mijn moeder heeft het altijd al gezegd: ~Dat joch van mij groeit op voor galg en rad, hij houdt het nimmer droog maar altijd nat.~ Door niets en niemand is dat ooit weerlegd. Mijn moeder ja het mens had groot gelijk: Toen ik de luier uit ging was ik acht, dat is dus zes jaar later dan verwacht, wat neerkomt op…

In ’t dennenbos daar woonde bij een put vrouw Jansje in een scheefgezakte hut te samen met haar ouwe kater Piet in arremoe, maar klagen deed ze niet. Ook woonde er in ‘t bos een goede fee -de elfjes noemden haar ons Tante Gré- zij was met Jansjes eenzaamheid begaan, en ging daarom een keertje bij haar aan. Dus Greetje kwam bij Jansje…

(een jeugdherinnering) De smart door haar mij aangedaan ontneemt de moed tot verdergaan, het leven kan ik niet meer aan; dit zijn mijn laatste uren. 't Gemoed weegt zwaarder nog dan lood en in dees grote zielennood wens ik mezelf alleen maar dood. ‘k Zal haar mijn rouwkaart sturen. Maar zwelgend in dit groot verdriet, bedenk ik dat…

Zijn schamel wiegje was een houten kratje, hij kreeg van huis-uit nog geen stuiver mee Zijn moeder had niet eens een port’monnee en vaak ontbeerde hij zijn droog en natje. Hij groeide op tot man en wist van wanten, het zaken doen dat lukte hem voor twee en alles liep gesmeerd wat hij ook dee; zijn saldi groeiden aan, van alle kanten. Maar…