't is in vakjes, in categorie van simpel woord tot moeilijke vers laat het zo, nog veel te doen groeien in ons werk, tot de laatste grafzerk 't hoeft niet altijd te rijmen niet zo correct, toch zo strak van Abecedarium tot Xeniën om verwarring te vermijden 't toch "right"?... jezelf zien op "deze site" fictie of True Story als egotrippers…

Aaneenschakeling van letters, samenhangend geheel, beelden meer uit van wat je denkt, gevoel overgebracht. Je schrijft het met je ziel, verwerkt met je ogen een waarheid, verschuilt zich in fantasie. Geschreven met inspiratie, leest gedachten, zoeken naar woorden die alles willen vertellen, het innerlijke geheim blootgelegd. Het drijft je mee…

Wereld verkleind tot licht-armatuur zit de zot in 'n holte van de nacht 's ochtends vroeg in 't gouden uur te oogsten wat z'n onbewuste verlaat. Auto van het bedrijf in de laan buurman die zijn honden uit laat hun gezelschap in 't voorbijgaan maakt de nacht minder desolaat. Terug uit de wereld der fantasie waar hij niet te lang verblijft…

op een middag vond ik je bij toeval onder sluierwolken in een kleine stad je was een boek een roman die ik niet zocht hoogst waarschijnlijk trof ik je bij verrassing je was iets apart zelfs heel mooi gewoonweg wonderbaar zoals de wolken…

Het Muiderslot in heldere avondzonnestralen met toneeldrama liefdespoëzie en verhalen had de grootse schrijver Pieter Corneliszoon Hooft het nu oude middeleeuwse kasteel bewoond in de gouden eeuw was hij humanist koos geen partij in de tachtigjarige kerkentwist. Het Muiderslot zacht verlicht in warme nacht als spiegeling in water ervaren wij…

Ik heb een boek gelezen Er stond van alles in Dat zal wel steeds zo wezen Wat letters aan ´t begin En verderop alweer Tot aan de laatste zin Dat lezen deed geen zeer Dit schrijven des te meer…

door oud Victoriaans geslacht dwepend met Darwin's vuur naar Eton en Oxford gebracht doordrenkt in literatuur door Lady Virginia Woolf gesterkt debuteert de bibliofiel met hoogstaand English poetry-werk in zijn The Burning Wheel wijl Flanders Fields de doden telt en hij blindheid bedwingt treft hem uit het Great War-geweld een Truiens…

Ik zocht de gids in Parijs, kwam Voznesenski tegen in grijze mantel van gotiek de heilige van Notre Dame Johannes de Doper, iemand zei maar ik wist het. Andrei, hield zijn eigen hoofd in de hand en heldere woorden schonk met zijn grote antimond: Ave verlorene! In alles wat een richting heeft verafschuw ik de waarheid in alles…

de schrijver van ’t Dichtertje zat er al aan het raamkozijn 's winters met gloeiende konen turend over de watergang naar de opwaai van jurken door blazingen vanaf 't IJ op de Nieuwendammerdijk bedacht daar wis en zeker zich warmend aan de wijn stilletjes bij het gordijn 'O God, als er nu eens een wonder gebeurde, als nu eens ineens…

In het bijzijn van je lief die verstaat wat je hart doet gevoelen vluchtte je voor de snelheid van je overhaaste geest het moment liet je varen wuifde je weg als een schip waarvan je wist dat het spoedig zal vergaan zo week haar bodem,door het wak dat je erin had geslagen en zo tint je jezelf in rose blos alsof het de hemel was die…

Mijn gedichten zijn te simpel inhoudelijk te klein ze worden door 'n redacteur bestempeld als dertien in een dozijn. Zal voortaan proberen iets minder gewoontjes te zijn dat óók intellectuelen kunnen lezen haar geest is niet zo klein. En literaire dichters kikken op woorden die hun zelf bekoren op onsamenhangend gebral tot die groep…

Als de wolf zijn tanden verliest En de vos zijn streken Wordt het schrift des dichters Nog altijd argwanend bekeken Maar de oude geleerde uil Die leest vanuit alle hoeken Begrijpt de essentie ervan Hij leest dan ook andere boeken Maar meestal zijn alle dieren het eens En laten kritiek achterwege Uiten lof voor hem die het schrift beheert…

Van de grote drie zijn er twee nu dood, “Heroes don’t come easy”. Vanavond is ‘t een van de avonden waarop mijn tijd zinloos wordt gedood. “De avonden” zijn gisteren gestorven, om onsterfelijk te zijn. In toekomst en hiernamaals zijn zij niet voor niets gestorven. In de doka van het absolute zijn leven zij voort over het versteende bruidsbed…

in het café bij de haven op de dijk in de kelder werd voorgedragen uit gedichten gezongen getamboereerd er was ook een vogelman die tsjilpte koerde hij leek wel kierewiet iedereen lachte zich een slag in de rondte…

Er komt zomaar een zin van ergens aangewaaid, en dan begint het zwoegen... de taal is zacht en zoet maar dichten vaak gewroet.. niet lopen langs de kroegen maar iets in pijn gezaaid met leven binnenin.…

mysterieus, tot de verbeelding onbereikbaar virtueel bezetenheid, een geestesspeelding onbegrensd obsessioneel een kweeste voor de desperado wanhopig zevend naar karaat verdwalend in zijn eldorado graaigrijpend in het zand en zaad over zijn vuiggewreven armen begaaid, behaard als een primaat strelen vrouwenhanden met erbarmen tot banvloek…

Langzaam buigt de man voorover, bevoelt zijn pen en met die intense blik in zijn ogen haalt hij uit naar papier. Met zwierige halen vult hij zijn blad met zijn naam en plots stopt hij. En bij het naar achter duwen van zijn bril worden zijn rimpels dieper. Hij houdt zich klaar en net als hij zijn eerste woord wil zetten laat iets…

dicht in drift haar ogen lichten als de bliksem gewoon toch nog zo wonderschoon in haar elementen de natuur de geest de materie het vuur is het wonder of schoon gewoon?…

daar was de dichter afgereisd als combattant in de competitie wie vertolkt beste poëzie smijt 't hart maar uit de kuil smikkel kruip lummel druil niet lollekes liefst uit de bollekes teksten moeten wel luiden listig publiek zal duiden hoe vertolkingen klinken wees van den flinke gooi 't er maar uit hup fluitjekruid daar ging hij…

Al zit een dichter zonder inspiratie toch zitten de woorden in zijn hoofd hij kan ze alleen nog niet plaatsen en lijkt daardoor totaal verdoofd. Hij blijft maar spelen met de letters maar tot mooie zinnen komt hij niet dan wordt hij best weleens neerslachtig want ook een dichter kent verdriet. Verdriet,wat eens zijn inspiratie was en waarmee…