in deze mystieke hemel fijnbesnaard met slierten van nevel in gele kleuren kan je waterdampen snuiven van geniale zoete geuren en zie je feeën en elfen spelen met de kaart. ook kinderen en een jonge bejaarde soldaat, dansen en sjansen er altijd onvervaard ergens op die gele plaats... ongeëvenaard, daar waar dag en nacht, zelfs nog niet bestaat…

Zag haar gaan Ze had haar groene jurk aan Ze droeg een gewei Ze straalde frank en vrij Haar spitse oren Ogen waarin liefde werd geboren Bladeren om haar schouders gewikkeld Mijmering werd geprikkeld Het elfje in het bos Ze danste er op los Tranen kwamen in z’n ogen Ze maakte hem zo bewogen Ze danste tussen de eiken en de lijsterbes…

patroonheilige... geen gezicht in spiegelbeeld, werkloos in zijn vak, smachtte naar wat mensenbloed in een resto op een snack!…

Het landschap voor mij hulde zich in tinten grijsgroen-blauw met zilverlicht zover het oog maar zag en ook dichtbij was geen verloop van kleuren en zag het aan met innerlijke rust toen zijdelings een vrouw plots stond ze sprak geen woord, maar wist het is de dood haar arm al om mij heen geslagen en voelde toen haar hand die op mijn schouder…

Als zij naar mij kijkt, kijkt de Godin in mijn hart en versmelten Wij...…

Het is het Licht in de ziel van Elisa, wat mij zoveel aantrekt...…

Hij was bezeten van de dood, totdat de dood bezit van hem nam...…

Lauriertakken en marmeren sterren verlichten Daphne's aureool.…

stenen zouden kunnen weten ook al zijn ze nog zo koud stenen zullen nooit vergeten ook al zijn ze al miljoenen jaren oud stenen hebben werelden rond gezworven en verbazen zich over wat ervan is geworden stenen zullen niets vertellen houden geheimen in zich verborgen dat durf ik zondermeer te stellen stenen neigen misschien…

Zij bedreef als ziel de liefde met mij, zoals wetenden dat doen...…

In het hemelbed van haar kasteel versmolt ik met haar blote ziel...…

We zijn op missie: vanuit het Licht komen wij, naar het Licht gaan wij...…

Haar ziel flitste door mijn ziel en zij legde haar diepste geheim bloot...…

Kennen de vrouwen samen het geheim van de onsterfelijkheid?...…

Eens zullen alle gewenste minnaressen hun passie tonen...…

Het vuurtorenlicht op mijn hoofd brandt dag en nacht tegen de stroom in.…

Het schichtige hert dwaalt over bloembladen, mantel van Jahweh.…

Zoals ik van je wil houden Krijg ik niet over mijn lippen Momenten van stilte Zoekend naar rust en balanceer Tussen jouw handen In deze koude gure plek Voorzichtig kom ik dichterbij Magische krachten drijven me verder weg van een oogpunt, zie de kracht alleen maar groeien Een onuitputtelijke levensbron Begint zijn weg door te slaan Naar…

leen van de sterren als het mag twinkelingen wil graag kunnen schijnen gelijk de zomerzon vraag de vogels mij te leren hoe ze zo mooi zingen geef mij de onsterfelijke gloed en geluk van de liefdevolle maan vraag hoe ze daarmee ooit begon en hoe ze dat toch doet het klinkt misschien wel stom maar ooit wil ik het hebben gedaan vraag…

en altijd altijd blijf ik maar denken dat ze iets vertellen die witte wollige wezens die in allerlei vormen licht en luchtvaardig voorbij sluipen zelfs onderwijl nog van gedaante veranderend om mijn gedachten daarmee te stimuleren of te kwellen maar wat ze vertellen ik vraag het aan het kind in mij het zwijgt maar kent wel degelijk…