Verliefd was zij tot over haar oren op een knaap met lang donker haar Wat ze zeiden, wilde zij niet horen zij hield van hem..ze praatten maar Alles wilde zij voor die knul doen als ze zich gaf dan was ’t helemaal Ze genoot erna van die tedere zoen het joch was immers heel speciaal In het donker gleden zijn handen over geheel haar rug..en…

Ik droomde weer de droom vannacht jij wilde mij dwarsbomen ik had ook niets anders verwacht jij speelt deze rol in tal van mijn dromen eenmaal wakker rolden de tranen over mijn wang zelfs wakend ben ik bang dat het niet anders zal zijn elke gedachte aan jou doet immers pijn.…

Kwallen in een zee van blauw zweven om en om. Het is hier lekker warm en fijn ik kijk niet achterom. Vissen rood en geel dobberen met mij mee. Ze schudden met hun schubben en zwemmen in de zee. Kieuwen zijn nu mijn longen, water is mijn lucht. Zo kan ik voor eeuwig blijven in deze blauwe vlucht. Kwallen in een zee van blauw, ik…

Nog voor de zon opgekomen was trok Pietje van de buren er al op uit In pyjama, barrevoets en zonder jas tintelde ‘t dauw op zijn blote huid Het donkere woud bleek zijn doel ’t donker bos waarvan werd verteld Dat daar een reus zat zonder gevoel dat ‘t hek sloot als er werd gebeld Nieuwsgierig..als onze Pietje was wou hij van de reus wel…

Krakend Maalwerk Door vakmanschap Gesmeed en al Dat niet alleen Deez' korrels maar Ook mijn leven Vermalen zal…

Een wel haast tropische storm raast door mijn hoofd ik word ontworteld van mijn dromen beroofd als hij weer wat gaat liggen kijk ik om mij heen en zie de resten van wat ik eens was zie de jongeling groen als gras hij deed ooit een poging zijn fantasie tot leven te wekken nu is hij gestrand het einde van zijn streven in de harde werkelijkheid…

Het is beter om te schrijven dan te blijven hangen in het zelfde refrein God wat ben ik eenzaam God wat heb ik een pijn het is beter om te schrijven het recept om gelukkig te zijn en te blijven.…

Ik zoek Waarnaar weet ik niet En vinden doe ik het nooit Kom hier Zeg ik Tegen iets wat er niet is Niet eens een fantasie Slechts een loze gedachte…

Ik ben voor de leeuwen geworpen in deze te luide stad ik heb het wel met hen gehad dan kom ik tot het besef al was ik thuis gebleven te durven leven vereist nu eenmaal lef.…

De nacht trekt weer voorbij Gedachten dwalen rond En zijn niet te stoppen Je probeert alles weer in die ene nacht te proppen Je kan verdwalen in je eigen verhalen De dagelijkse gebeurtenissen met het nachtelijk dwalen Die gaan nu je gedachten bepalen De nachtelijke fictie wordt wreed verstoord door de dagelijkse werkelijkheid Nog even…

Ik ken geen andere weg dan die ik ingeslagen heb op een keerpunt heb ik nooit gestaan ben altijd rechtdoor gegaan het eindpunt komt in zicht ik ga door ik kijk niet wat achter mij ligt daar liggen zeker onze scherven mijn nalatenschap is een ivoren toren jij zult hem erven een echo van mijn dichterschap zul je horen bij de beklimming…

Het is grijs en grauw de daken schreeuwen het uit het is een zwerver die fluit voor hem is de lucht blauw ik voel de regen ik word koud ik voel de regen ik ben gerimpeld en oud het is de zwerver die fluit achter de wolken ziet hij natuurlijk de zon ik wou dat ik dat kon.…

Alles wat ik schrijf verdwijnt in jouw vuilnisbak ongelezen in de plastic zak samen met het lege melkpak daar liggen mijn brieven gedichten en wat dan ook meer ze waren toch zo mooi maar in jouw ogen slechts rotzooi.…

De dag kruipt naar zijn einde de zon zakt langzaam achter de horizon weg Ik kijk naar je gezicht en ik weet weer waar ik ooit voor ben gezwicht ogen die schitteren wanneer je lacht dit is weer als de eerste nacht Jij nam me mee op de eeuwige reis ik heb nooit geweten dat de poort naar het paradijs hier op aarde bestaat en altijd open…

Alpha scorpio zo ijl en vaag groot in glycerine de mens en z'n plaag buig nog dieper laag purper mag bitter smaken smaakt het laten we 't nieuw maken piraten en haak in enkelvoud up en down herinner de bittervis de chemie verdwenen zie het uurwerk tikken…

Mijn inspiratiebron is groot onpeilbaar diep oneindig hoog De dichtersgeest in mij ontwaakt en woorden rijgen zich aaneen uit bronnen diep verstopt nu komend aan het oppervlak van mijn eertijds verwrongen geest De vrijheid boeit me en veel meer Het warme zonlicht evenzeer een madeliefje in het gras Het fascineert me ja nu pas Mijn hennetje…

Jouw gedicht maakt me klein nederig in jouw bijzijn je weeft de woorden zo fijn als de mooiste zijde moet zijn jouw gedicht is mijn voorbeeld het is jouw woord dat voorbij komt en mijn hart streelt een talent dat slechts weinigen is toebedeeld.…

Ik was die prins trekkend door onbekend gebied ik liep door een sprookjesland ik zag feeën, kabouters en paleizen ik nam jou aan mijn hand in je droom kwam ik je opeisen.…

Soms zie ik alleen de lucht. De wolken die voorbij gaan. De blauwe lucht strak gespannen. Doorbroken door een vogel. Soms zie ik de aarde. Soms zie ik een mens. Dan kijk ik om me heen. En zie vele leven zonder leven. Soms is de dag voorbij en dan…. Weet dat ik leef.…

Een lege glimlach verlicht de nacht. Een glinstering van een gevallen lach. Een oog valt dicht, een laatste glans. Rolt naar beneden zonder te vallen. Ik zie de wolken in je ogen. En hoor je naam als een zachte fluistering. Een zachte klank weerklinkt als een echo voort. De glinstering uit jouw oog valt op mij. De band die zo ontstaat verbindt…