vraag nooit aan een aardbei of hij op een beschuitje valt daarmee verkruimel je zijn ziel wie wil dat op zijn geweten hebben een aardbei is toch al snel rood en rijpt waar je bij staat het arme ding kan ongezien blozen en je gefrustreerd aanstaren mocht de aardbei groen ogen dan zal hij extra kwetsbaar zijn doordat het een puberaardbei…

zij zijn nooit samen uit of thuis wel hecht verbonden door dat huis geen mens weet of zij ouder zijn van regenbui bij zonneschijn als zij haar neus de deur uit steekt de zon door de depressie breekt zit manlief lijdzaam op zijn kont ziet zon juist als een onweersfront plots schuift zij steels haar man opzij zij weet zijn bui gaat snel…

zingend en springend na zwangerwaai ontplofrijk zweven naar het plafond,daar zwetend gelukkig bij worden leven is een lustig damesfeest van leuke permanentjeskrullen als je vrouw bent of durft te zijn en je kleinkinderen op de thee oma, zijn kraaienpootje net als de papagaaienziekte, en je lacht met je rimpelmondje, nee hoor aan die…

rennen voor het leven op schaal van dooierdood gevolgd door kip zonder kop met drie slagen om de arm de week doormidden zagen net doen alsof je neus bloedt er is zo onmenselijk veel maar god kan windeieren leggen tijdens het luchtje-scheppen en hongerstilte laten beven want hij broedt de adressen uit…

Mijn diepste diepe innerlijk verrijkt zich met de dag Ik ben er heel erg dankbaar voor dat ik zo groeien mag Probeer zo goed als mogelijk er te zijn voor mijn medemens En hopelijk wordt het gewaardeerd dat is uiteindelijk mijn enige wens Als ik er op een dag niet meer ben en de herinnering slechts resteert Dan kan ik zeggen dat ik tenminste…

Mijn hart vol met tranen een hoofd helemaal vol Ik moet me een weg banen uit dit diep vossenhol Waar ik elke gang van ken alle, behalve de gang naar boven Want die loop ik niet, ik ren... Ik wil mezelf ditmaal beloven dat ik elke steen zal keren Bij elke zandstorm stil blijf staan Zodat ik ditmaal wèl zal leren hoe ik mij een stevige weg…

Een gezicht is als een gedicht met een eigen karakter en een plot Soms kijkt een gezicht als een kaars zonder licht soms als een vol passie, vol van genot…

hé dood wie denk je wel dat je bent arrogante hollegeest jij bepaalt mijn tijd niet ik ga optimaal leven en feesten rot zélf op met je ogenblik roken zal ik..vreten en zuipen gewoon eigen baas…

aan een of andere oever bijgeloof toepassen met diep verlangen naar klinkende munt de hartenwens over je schouder gooien in een boerensloot zee of tjeukemeer…

soms zou ik wensen een vent te zijn zo eentje als -en van je hupseleflatsie klaar- over problemen heenspuiten, een tissue en slapen…

een kleurrijke wereld met prachtige mensen door klanken van liefde onvoorwaard`lijk trouw geen honger naar armoe verwerpelijk strijden door samenzang wordt `t ideaalbeeld te wáuw ik teken als hartje de mooiste in`t midden zodra het werk af is schenk ik het jou…

vredig sterven aan het water mijmeren over de leuning van de brug, het weidse van torenhoog bekijken verkeer onder je door zien razen, de trilling voelen van een snel naderende trein dronken stilstaan bij een veilige sluiproute met scherven in je hand tot aan de bodem gaan…

Ik ben een vrouw ik wil gewoon praten ik ben een echte vrouw ik praat over gevoelens ik praat en praat en praat ik praat tot het voorbij is ik zie wat het probleem was ik praat echt alles van me af Ik ben een man ik wil gewoon niet praten ik ben een normale man ik stop mijn gevoelens weg ik haat praten om het praten…

Vlinders leiden zo af, dus kreeg het kind al snel een plek ver vanaf het raam daar wiebelde friemelde en schuifelde het , veelal sloeg het agressief om zich heen gooide met propjes, altijd raak het was niet gemeen maar gewoon een bijzonder geval totdat de juf `t zat was, dat slimste kind uit de klas die zelfs met extra taken nog…

Alle doem zit in het denken kommer komt en gaat voorbij. Alle angst zit in het denken komt er nog meer rampspoed bij? Alle pijn zit in het denken welke toekomst wacht op mij? Alle hoop zit in het denken dat de tijd wel beet'ren zal. Alle blijdschap in het denken aan goede dingen groot in tal. Alle blijdschap zit in 't denken we redden…

Wie ben ik om u te zeggen wie ik ben Wie bent u om mij te zeggen dat u mij kent Ik ben wat ik van u aannam Ik ben wat u mij ontnam…

Een hart van steen en egoïstisch, dat wordt wel eens over mij gezegd. Ik kies voor mezelf, ben ik daarom slecht?!! Ik ben er heus voor mensen die me nodig hebben, ik help waar ik helpen kan. Doe het alleen niet meer ten koste van mezelf, want uiteidelijk ben ik degene met verdriet ervan.…

Met een vanzelfsprekendheid schrijf ik dit gedicht zomaar, voor de aardigheid zonder al te veel gewicht maar, het fascinerende is dat deze woorden onzichtbaar en onhoorbaar ontspruiten uit m'n brein dat altijd functioneert m'n brein wat zou ik zonder zijn...…

Angst voor de kast met de kromme sleutel Mamma is boos op haar ze hoort het slot knarsen De opgetrokken knietjes verbergen haar hoofd ogen stijf toegeknepen Nee, ze wil niet kijken naar het griezelig lege zwart Haar blote voetjes vangen de kilte van de vloer Stil is ze, muisstil Het kind in de kast Jaren later, angstzweet dampend op haar…

Hoe anders kan het toch zijn dan het in eerste instantie lijkt Als je de binnenkant van iemand met de buitenkant vergelijkt Op het eerste oog zo anders dan blijkt in tweede instantie Een uiterlijk dat straalt is voor geluk nog geen garantie Wie dieper kijkt zal ontdekken dat er meer speelt dan verwacht en de diepgang ook veel groter is…