Het lage zelfbeeld van Rimbaud berust op zijn onderdrukte jeugd...…

Ik voel me intens gelukkig, ik kan de wereld aan, Echt waar, problemen en angst zijn zo ver van mij vandaan, Ik werk hard, zet door en tot nu toe gaat alles goed, Het is wonderbaarlijk wat zo’n gevoel met je doet, Iedereen is trots en iedereen ziet wat ik allemaal bereik, Ik zie wat ik doe en leef volledig zonder gezeik, Slaap heb ik maar weinig…

Haar maskerade verbergt een fragiel meisje met diepe wonden...…

Jij wordt voortdurend overspoeld door golven van liefdeskracht en geld...…

Ik wil niet alleen zijn. Maar... alleen zijn is fijn! Niemand die me echt kan pijn doen En toch... toch snak ik naar een zoen! Kan je me graag zien om wie ik ben? Ook al weet ik niet goed of ik mezelf wel ken. Ik zal mijn best doen voor jou! Laat me alsjeblieft niet in de kou! Help! Je komt te dicht! Blijf niet bij me uit een plicht…

Chocolade van Lindt of Verkade smaakt naar meisjesgenade...…

Met toverloze, wakkere, heldere stem is zij nooit een heks.…

Dat de beeldcultuur door het volk warm wordt omarmd, is zeer zorgwekkend...…

Voor zij die nog willen leren voelen Hoe leer je voelen als je nooit gevoeld hebt als je nooit echt en hecht gevoeld bent als je ook niet geleerd hebt te voelen ongewoon door, gewoon door jezelf aan te leren te voelen voel maar aan je handen zeker ook aan je voeten en vooral je grote teen voel vooral ook aan je gezicht maar ook je benen…

Adolf Hitler dacht dat de Joden hem massaal wilden verstikken...…

Als Vincent van Gogh een fotograaf was geweest, leefde hij langer...…

Toen Griet Op de Beeck mij lief ten huwelijk vroeg, werd ik haar vulpen.…

Het verweer is murw, de onbreekbare spiegel gluurt al om de hoek...…

De zoektocht was met moed begonnen Zoektocht in mijn hoofd Ik tastte in het donker af Ik heb me uitgesloofd Ik pakte uit de vage massa hier en daar gedachten Maar als ik in mijn handen keek Vervlogen ze met achten Nu zit ik hier met om mij heen een grote grijze brij Ik weet wel waar ik zoeken moet Maar kan er nu niet bij…

Er is een park vol met gekwetste bloemen waar echt niemand wandelt.…

het geheugen is een kneedmachien ze kneed het verleden vervormt het tot een degelijker iets dan het was voordien weet ooit die jou zo bezwarende leugen zo te kneden tot iets wat mogelijk lijkt te deugen vertaalt iets in verzachtende of juist hardere beelden naar het heden zodat het voor jou nu misschien beter of zwaarder te verteren…

Moeder tot kind We gaan slapen Moeder bedoelt Jij gaat slapen Rutte tegen u We moeten ombuigen Rutte bedoelt U krijgt minder Baas tot knecht We gaan outsourcen Baas bedoelt Jij krijgt de zak Pensioenfonds tot u Het stelsel wordt herzien Pensioenfonds bedoelt U wordt gekort Dokter tot patiënt We gaan er voor Dokter bedoelt…

zet om te beginnen een keer al je plussen eens tegenover al je minnen gewoon om je gemoedsrust te sussen dan bestaat er een gerede kans dat tussen de plussen en minnen weer zoiets ontstaat als balans en kun je weer het vertrouwen in de toekomst herwinnen en slaat de balans toch nog naar het negatieve door dan ken ik van dit trucje het…

Het is best moeilijk om cynisme, sarcasme, boosheid, irritatie, frustratie, pijn, verdriet, blikken die kunnen doden, neiging tot fysiek geweld: slaan, bijten, krabben, poging tot doodslag, moord dit en dat allemaal achterwege te laten in reactie op een vraag, een (pest)opmerking, een sneer, een werkelijkheid of geroddel, achterklap welke…

Het feit dat vele mensen niet meer ontroerd raken door kleine, gele eendjes of kleine, gele kuikentjes baart mij veel zorgen. De tederheid van het meest kwetsbare wordt niet meer herkend en ruw uitgebannen. De nerveuze flitsbeelden op de supersonische beeldschermen worden verafgood en daarnaast is niets meer heilig of gelijkwaardig…