het lukt maar net om te beseffen tussen zoenen en lekker kleffen dat het nergens om draait ja allen op deze aard daar gaan we weer draaien om alles heen en weer kom en dans door de kou jij ik iedereen in het verhaal kom en observeer heelal alles keer op keer zie je snel weer of geen weer…

hier in de lage landen laten we de kaarsen branden zetten we alle deuren open worden we overgoten met warmte van kachel tot brandend verlangen open tot we van de kou gaan verlangen naar vuur elk uur samen amen…

voel me vallen vanaf die wolk vallen als een druppel die in één keer zich op de grond begaf vloeibaar vloeit hij door door muren uren van tijd altijd nergens op voorbereid drup drup drup op weg naar de tunnels en dalen ja ja ook regendruppels vedwalen om weer te verdampen in het niets alles opnieuw o regen er is nog niets opgebiecht…

Daar in de vuurplaats van steen schuilt men voor het duister laat het vuur fikken zie de mensen lopen met vage blikken de mens op weg naar wie weet wat laten we wat stralen door wegen en straten door regen en wind alle ouderen en het kind blinken en finkelen laat de bellen alvast maar luiden sint pieter en al de bruiden bruidegom sla…

Altijd kijk ik eerst naar links, daarna ook altijd naar rechts, zodoende heb ik mij nooit bezeerd. Nooit keek ik echt vooruit, dan ging ik slechts uit van een ver geluid. Intuitief zocht ik als een blinde mijn weg, zonder plan of groter doel. Als ik verdwaalde in het rechtdoor, ging ik doelgericht linksaf. Als ik de horizon angstig dichtbij…

Tik tak tijd kan ik uren over praten ik ga aan één stuk door en heb zelf niet in de gaten dat ik twee uur verloor met het kwebbelen over niets.…

Het kwartje valt om te begrijpen in ons land weten van geluk en trammelant pak het beet mijn hand pak het beet hoe men heet niet van belang men weet aan het einde van de gang men weet van landen zoals dit zoals jij ik wie niemandsland kom en geef kom beleef doe neem geef het licht door you and me and so much more under…

De roes zie ik als rust De weg is al in zicht Maar waarom al die haast Het is maar dit leven Wat voorbij raast Waarom iets veranderen Als het pad Waar wij wandelen De tijd zal het leren De rest En al die anderen.…

Waar is de tijd? Hij lijkt te zijn verdwenen Alles vliegt voorbij Waar is de tijd gebleven? Gisteren nog daar, overmorgen weer hier, Waar was ik eergister? Was ik daar of nog steeds hier?…

Dit is geschreven voor iedereen in het universum zweeft men als een geheel de ruimte door onder het zwart en blauw dag en nacht na nacht wacht de dauw nieuw geboren geluid onder invloed van ruis alles van belang gaat in de kluis er uit ooit gegaan in om ooit te verdwijnen om ooit een dag of een nacht te vergaan als een verhaal nooit…

De tijd vliegt Of vliegen wij door de tijd?…

groen is gif zei ik ooit maar schijn bedriegt jij die nooit liegt of heeft gelogen zo iets toch mijn hart beroven deze is voor jou voor de gein voor de herfst geel en bruin maar zo groen als je ogen nooit gezien chalcedoon groen ook geen chrysopraas genoeg geraas dit is zeker niet gelogen mooi die ogen…

Het blijft wel bewegen de golven des leven de wind door tijd de bergen en bossen tot de zon ze weer beschijnt, Het blijft wel bewegen de heupen op muziek de goden die men riep op bergen in bossen valt er eigenlijk niets op te lossen, Maar bewegen doen we zeker door en met de tijd mee zegt men graag ja in plaats van nee ga je mee op…

Snuif de ochtendmagie Diep in de neus Zoveel te doen Zoveel te horen Zoveel te bekijken Zoveel keus Volg je neus Naar de juiste richting Die van geluk Loop weg Van de pech Snuif op dat geluk Want morgen Is het mischien Weer stuk.…

De band is weer bij elkaar muziek en de gevoelige snaar sluit ramen en deuren want het gaat weer gebeuren decibel gaat door merg en been gewoon de muziek samen lopen we er doorheen de noten zijn geen probleem want het is ruig en hard en de drank vloeit moeiteloos door de aderen heen en de grappen worden steeds slapper en de teksten steeds…

Daar op die steiger daar klim ik omhoog om even goed te luisteren tussen wolken en een regenboog om de zon met zijn stralen mij te laten verwarmen omarmen met warmte zo voor de kou echt komt kus ik je nu recht op je mond.…

Hou van mij blijf bij de tijd samen deze strijd het leven duurt maar even toch? of niet maken tranen mij nu een miet of moedig blijf bij de tijd samen met mij samen lopen door de bladeren de winter tegemoet gegroet.…

De ontmoeting met u is genoeg om te kunnen begrijpen de verhalen voor de boeg genoeg te weinig zat ik te luisteren dat is het spel om het pas later te begrijpen dan zeg ik das gek o ik met mijn grote bek maar de vleugels slaan open open gaat het hek of poort u bent zoveel zoveel voor engelen die netjes zingen in koor daar hoorde…

afgelopen nacht je huid zo zacht je ogen zo zwart het deed me zo goed dat ik je weer heb ontmoet en toen de ochtend mij deed ontwaken moest ik even een traan laten omdat de realiteit zoveel stiller is de droom versterkte het gemis.…

Het avondrood mengt zich met het helblauw het leven is zacht maar rauw roestig dat men is verweerd wachten op de dag dat men is uitgeleerd heb ik u achteraf vereerd.…