Valentijn, terugkerend refrein, liefde, geen venijn, kon 't elke dag maar valentijn zijn!…

Ik wil je bedanken voor je liefde voor je liefde en nog voor veel meer maar ik kan het je niet zeggen want dan schieten me woorden te kort ik zou je zomaar willen zoenen gewoon omdat ik me zo voel en vandaag de dag kan ik je zeggen wat ik voor je voel de vogels fluiten naar je toe de wind die blaast alleen naar jou en ik word warm van binnen…

Voor wie 't nog niet weet, 't is 14 februari Valentijnsdag, daar kun je niet omheen. 't Is maar dat je 't niet vergeet, voor zover dat kan en mag, 't is in z'n algemeen. De dag bij uitstek om je geliefde, vriend, minnaar of man, te laten weten, wat je van hem vindt, door 't geven van iets liefs, iets kleins, iets groots. 't Begon…

ik voel je in mijn armen ik voel je op mijn huid maar hoe ik ook zal schrobben je gaat er nooit meer uit…

je maakt me gek en doet me stralen een lach op mijn gezicht als mijn gedachten naar je afdwalen die momenten maken me blij maar toch is er die twijfel: want wat voel jij? ik durf het niet te vragen dan maar op deze manier wil ik het je laten weten door de tekst op dit papier…

Ik kijk naar jou, jij kijkt naar mij Ik kijk diep in je ogen, jij kijkt in die van mij Wat ik wel in jou zie, Zie jij niet in mij…

Ik zou de zee willen zijn Om op een zonnige dag Te verdampen En al is het maar voor heel even Mijzelf naar boven te begeven Zodat ik hoog vanuit de lucht Opgetild door de wind Naar jou kan speuren En zodra ik jou vind Naar beneden kan pleuren Nu ben ik maar een druppel Verdampt uit de zee Maar nu ik op jou val Ben ik daar best blij…

Een warm gevoel in je gezicht Hard geklop in je buik Je verkleurt tot een roos En dan ben je niet boos! Er groeit wat aan je hart Het wordt steeds maar groter en roder Mondhoeken omhoog Zo in een mooie boog Liefde voor iemand is soms moeilijk te uiten Grijp je kans als vrijgezel Weg met dat nare gevoel Je weet wel wat ik bedoel!…