3.950 resultaten.
Studie van een leegte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 De leegte is een gat vol licht
is herinnering aan het huis
vóór het brandde, vóór de sloop.
De vreemdeling ziet niets:
bijv. een leeg parkeerterrein.
De straatbewoner ziet de leegte
boordevol licht dat niet alle mystiek
en droefenis verijdelt maar
een beeld oproept: een huis.…
De oude jas
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 de gerafelde gaten
in de oude jas
vertellen een verhaal
over kapotte dromen
en een beschadigd leven
te vaak opgelapt
met loze beloften
ooit was hij nieuw
mooi en geliefd
nu giert
zijn eenzaamheid
door de gaten
neergesmeten
op de voddenhoop
zoekt de afgeleefde jas
kleumend
naar wat warmte
bij de afgedankte trui
en…
In pure ondeugd
netgedicht
4.0 met 47 stemmen 36 jij was er vannacht
ik had je bijna te pakken
maar viel met een
harde bons die ze
beneden hoorden
uit mijn bed niets
beschadigd alleen
mogelijk hun oren
ik heb je gezien
zomaar in de stad
jij kruiste mijn pad
in herkenning
kon niet geloven
wat ik zag maar
schalks deed jij
wat niet mogelijk was
de dag tevoren
in aanwezigheid
van…
Gewetenswroeging
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Een dievegge steelt
Alléén in huis; donk're dag
Gewetenswroeging
Kent zij blijkbaar niet
Stelen net als raven doen
Gitzwart en brutaal
De natuur in huis
Een opgezette eekhoorn
Van de boswachter
Kattenhaat en Cyp
Naar Cyprus, daar zovele
Leven met elkaar
Zeer bruut vergiftigd
Onverdiend, met kwade aard
Dader geen knip voor
De…
Als...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 124 als je niet meer wilt weten
wat ik voel
en ik het niet meer zie
zoals jij het ziet
als je niet meer luistert
naar wat ik vertel
en ik niet meer wil horen
wat je zegt
als je wegloopt
wanneer ik huil
en ik je dan laat gaan
als we nooit meer
samen praten
en we elkaar los
moeten laten
omdat het nooit
meer is zoals het was
en het…
volbracht
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 137 het kind neemt de vader
oud en onmachtig bij de hand
niet verdwalen nu in het hoge gras
het schuifelen in de schemer
naar de tuin
het geloof in de dingen die ze kenden
bij de ommuring blijven ze staan
de nacht verzegelt de bloemen
het kind kan niet binnengaan
het laat de vader gaan
de wind wiegt de bladeren
de reis is volbracht…
Sprekende stilte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 87 Ze zei: ”Sorry, het is nu zo stil in huis”.
En de klok tikt in instemmend geruis.
Kalm rusten haar bevende handen
op de zachte leuning van de lege stoel
en tikken vingers trillend zonder doel.
Naast het grauwe doorgezeten zitbankje
zijn geknutseld pijnappel bijzettafeltje,
met daarop een bierglas zonder bier,
een souvenir, over wild sexy…
Zinnig woordeloos
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 99 Woorden van troost,
zo kwetsbaar broos,
verblinden
in het oog van het ogenblik.
Mettertijd in scherven
resterend gesloopt,
hoopjes in
rouw, nostalgie en doodschrik.…
LAATSTE WENS
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 160 hij zei: als ik niet meer ben
laat het iedereen
en niemand weten
al degenen die
ik wel of niet ken
vertel het geen mens
want ik was ook hen
nu en in de toekomst
en verleden vergeten
begraaf me in het bos
stilletjes – zand er over
zoals ook een daar gelegen
boomstam wordt verteerd
en overwoekerd met mos
dek me toe met afgevallen…
bontje-haiku - duif
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 91 het metrostation -
al jaren op mijn netvlies
die stervende duif…
*
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 Het waren niet de klappen,
zei je.
Maar wel de woorden.
Dacht je er nog aan?
Denk je er nu nog aan?
Dat tere vogeltje?
In beide kleine
handpalmen omsloten.
Hoe je het warm blies.
Maar niet voor jezelf zou zorgen.
Dacht je nog aan zijn woorden?
Op de dorpskermis.
Een glimmende ballon aan een touwtje.
In je kleine hand.
"Niet…
Mam
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 113 Mam,
Het eerste jaar zonder jou. Weet lieve mam, dat ik altijd van je houd,
Waar je ook zult gaan, waar je ook bent,
Het was fijn dat ik je als mijn moeder heb gekend,
Liefde overstijgt alles, mijn liefde voor jou blijft bestaan,
Waar je ook bent heen gegaan, je blijft mijn moeder,
Ik jouw kleine meid, tot in den eeuwigheid.…
Mijn kind
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 146 Mijn kind,
ik zie je overal, je bent nu bij de wind, het mooiste bergkristal,
Ik hoor nog elke dag je stem, schrijf nog iedere dag je naam,
Ik mis je zo vreselijk op dit aardse bestaan,
Mijn leven gaat door, al lijkt hij stil te staan,
De dag dat ik jou verloor, is de dag waarop pijn nooit meer voorbij zou gaan.
Je glim lach, je liefde,…
VERLATEN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 115 alles zal je ooit verlaten
het voorjaar dat plaats maakt
voor de welkome zomer
die weer verwaait door
de onverbiddelijke herfstwind
zoveel verlaat en komt ooit
en soms nooit weer terug
vaders moeders
zusters en broeders
gaan hun eigen weg
maar wat je er ook van vind
het verlaten uit het nest
van je laatste kind
bezorgt je ook weer…
bescheiden afscheid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 131 in het zelden van zeldzaam
dat ondeelbaar is in
geen velden of wegen
langs lijnen van cirkels
die nooit kruiselings
begrijpen
noch elkaar, noch zichzelf
maar nooit zonder
iemand die naast zit
ook nu het blauw uit de
hemel valt, zo donker dat
beiden onzichtbaar worden
zelfs op de tast…
Schipbreuk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 56 hij zag alleen
wat hij wilde zien
haar stille verdriet
zag hij niet
hij hoorde alleen
wat hij wilde horen
haar vraag om troost
hoorde hij niet
zij zag en hoorde
en begreep hem niet
‘samen’ en ‘wij’
verlieten het
zinkende schip
ze spoelden aan
op aparte planeten
gescheiden van elkaar
contact: verloren
afstand: onoverbrugbaar…
[ Ik wil het nog niet ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 94 Ik wil het nog niet,
niet al naar huis, alsjeblieft --
mag ik opruimen?…
een eeuwenoud cliché
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 93 is de bewering van;
' aan alles komt een eind '
ik zal er nooit aan wennen
afscheid nemen van mensen
en de dingen die voorbijgaan
natuurlijk zijn er de herinneringen
maar ook die zullen spoedig
vervagen in mist van tijd
rest ons slechts het berusten en
het gedogen van vergankelijkheid…
MIJN OUDE MOBIEL
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 191 mijn oude mobiel
deed het al lang niet meer
en toch was er nog die
ene plotselinge keer
de accu was af en leeg
en toch bracht hij even
z’n eerder vertrouwde
beltoon weer teweeg
dat kan toch niet
dat kan niet bestaan
het leven dat hem ooit verliet
hoe kan hij toch overgaan
het was mijn moeder al jaren dood
ze zei: ik voel jouw verdriet…
bij het graf kavanagh
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 75 Denk ik aan jou dan lig je niet in de natte klei
Van een kerkhof in Monaghan; ik zie hoe jij
In een laan tussen de populieren loopt
Op weg naar het station, of blij
Naar de tweede mis op een zomerse zondag –
Je komt me tegen en je zegt:
‘Vergeet niet voor het vee te zorgen !!!…