bijna zal ik moeten kiezen maar hoe weet ik nu waarvoor ik zal hoe dan ook verliezen al mijn vrienden van daarvoor maar wat ik win blijft onbekend ook al lijkt het nieuwe goed zelfs bij een aardige docent wordt dit zuur niet zoet…

Een nieuwjaar is aangebroken maar ik zie geen verschil afscheid nemen van het oudjaar was voor mij maar een afscheid nemen van een dag vuurwerk en dergelijke zorgen maar voor ellende het veroorzaakt maar pijn en rotzooi Het enige waar ik dankbaar voor ben is dat mijn dierbaren nog leven en niet voor pijn en rotzooi in mijn hoofd zorgen.....…

Nog even, slechts heel even dan is je 8 voorbij, verwisseld voor een 9 maar maakt dat mij ook blij? Als een gedwongen afscheid aan ’t einde van de dag, een laatste groet verstopt de tranen in mijn lach. Je tijd kruiste mijn pad je dagen zijn ontmoet, vergeten doe ik je niet meer vaarwel, het ga je goed.…

Tachtig jaar ben jij geworden, wie had dat gedacht. Vooral het laatste jaar eiste heel veel kracht. We wisten, het overlijden komt een keer, De vraag was alleen wanneer. Wij kinderen zorgden dat we bij je waren. Zittend naast je bed of anders in gedachten. Zo rustig en vredig, ja zelfs zo mooi, Zoals we hadden gehoopt, maar nooit konden verwachten…

In rook vervlogen - op het kruispunt speelt de wind met rood papier…

Lieve opa. Toen ik hoorde dat je was overleden, Was ik erg geschokt. Alleen ik besefte het niet goed. Ik was op kamp, ik had het nog nooit meegemaakt. Ik wist niet wat het me doet. Thuis aangekomen, alles was anders. Iedereen was verdrietig en stil. Alleen omdat jij weg bent gevlogen, Weggevlogen want op de aarde vond je het op het laatste…

Het woud van associaties, wordt getransformeerd tot toverbos onder het dak waarin bladeren zich herkenen, pompt vuur door nerven, niets geleerd en niets verteerd, te denken dat ik straks niet ben, blijft zo vaag, licht gevoel in de maag, een kwaal van dogma’s die ik ken, iedereen kent het, niemand kan het zeggen, om te zwerven onder de…

hey beer weet je waar je naartoe gaat als je oud bent en grijs net zoals onze oma mama zei "ze gaat op 'n hele lange reis" hey beer weet je of je dan ook nog kan zien neem je veilig mee hoor beer da's leuker bovendien krijgen we dan vleugels achterop onze rug hey beer dan vliegen we samen stiekem naar mama terug ©Lady…

ik was even in ruste toen gefluister langs de oren blies en zeide: ga je mee met mij mee zomaar vliegend vlieden * wonderbaarlijk dat het mij met vergankelijkheid suste ik wist niet dat het de geest was die zichzelve vaarwel kuste…

Ik kijk op je neer Voor de allerlaatste keer Je kijkt niet meer terug Afscheid was veel te vlug. Ik streel je hand Voor de allerlaatste keer Je pakt hem niet terug Dat kan niet meer Ik kijk op je neer Voor men de kist afsluit Dan is het voorbij Ik blijf alleen achter Voor altijd…

huil niet hoop treur niet verlang denk niet droom vind geluk in boom of plant zon en maan weer en wind en vergeet me of niet kijk maar…

naar jouw handen kijkend wordt het zichtbaar hoe ringen langzaam van je vingers glijden tijd heeft je getekend waardoor je ouder bent gaan lijken diep van binnen bleef je dat meisje van twintig dat ronddanste in de weide wat haar rokken deed bollen zonnebloemen lachten haar toe al stierven die als jij 'n vroege dood ©Lady Love…

vrije vogels balanceren onder een grijs wolkendek dat gisteren nog zoveel meer grijzer leek kale bomen staan hulpeloos met hun handen in de lucht alsof zij vragen willen een waterig zonnetje verwarmt niet meer onzichtbaar is haar schoonheid alsof de natuur haar adem inhoudt zijn het sneeuwklokjes die zich als eerste tonen overgoten door…

En ergens in mijn gefluister ben jij de merel die mij zingt zelfs nu, nu ik de kerstvreugde niet kan bezingen eens een belofte, twee gouden ringen liefde voor het leven maar nu ik als oude boom mij wil gaan enten in een nieuw leven zal ik eerst mij ontdoen van oude bladeren toch een paar raderen zullen in mijn hart blijven draaien…

Daar vaag in het licht van het duister zie ik je gezicht, Bijna opgenomen door de zwarte gloed. Liefhebben; je weet niet meer hoe het moet. Moe gedaan en moe gestreden zie ik in je blik, Het laatste beetje licht vervaagd. Leven; de dood op zichzelf, prachtig. Helaas is de combinatie mij te machtig. Langzaam zie ik dat je gaat, Langzaam dooft…

Weer valt het duister tussen de huizen, hier en daar brandt al wel licht maar velen zitten nog even te mijmeren en voelen de hunkering naar warmte en zin. Waar bleven de uren van vandaag, de gesprekken, de aankopen, het eten, de drank en de dorst, de zoektocht naar begrip en aandacht, naar vervulling? Soms is alles zo eenvoudig en tikt de…

Als alle woorden zijn gesproken en alle dingen zijn gezegd Als alle letters weer verdwijnen en alle zinnen zijn verzet Zal jij me dan nog bellen of stuur je nog een sms of ga je me gewoon vergeten verplaatsen naar de prullenbak…

ga maar kind beweeg mee met de winden de noordenwind de oostenwind als je meebeweegt dan breek je niet buigen is beter dan barsten ga maar mee met de seizoenen dans in de regen en baadt in de zon draag haar zacht over sneeuw en ijs als je warm ben dan bevries je niet ga maar kind ga maar mee met eb en vloed kabbel in zacht golvende zee…

Ik heb het gevoel dat ik zoveel had kunnen doen, maar niet heb gedaan. Ik mis je zo. Je bent zover hier vandaan. Het schuldgevoel, de onmacht, de angst is iets waarmee ik kan leven, maar het verlies van jou kan ik mezelf nooit vergeten. Ik weet waar je bent en ik weet dat je me kunt horen en toch heb ik het gevoel dat ik je heb verloren…

De dood rijdt voor me uit Wijst me de weg naar het begin van het einde Ik sluit mijn ogen doe de wereld langzaam dicht Zie in het donker mijn bestaan verlicht…