Vertrouwen was weg, alles kapot. M'n hart sloot zich af, het ging weer op slot. De muur stond er weer, groot, hoog en dat deed zeer. Vertrouwen, kom terug! Waar is toch die brug? De brug tussen jou en mij maar ik kon niet vergeten wat je zei. Vertrouwen blijf weg! Het hoeft nu niet meer, ook al is het hard en ook al doet het zeer. Voor…

Als dan de grote stilte valt en het onomkeerbare Het einde net zo is als het begin Pas dan zal ik het weten Het antwoord op mijn vragen Als ik het geweten had had ik mij dan veranderd? De dingen anders benaderd? De mensen anders getroost? Het grote niets of is het alles? Zij zal het nu wel weten en hoop dat zij mij…

Wat zeg je als je iemand niet goed kent wat zeg je ten afscheid wat zeg je, als je van iemand niets weet wat zijn de laatste woorden? Tot ziens? Wat denk je als je iemand ziet lopen al jaar en dag, al 15 jaar lang wat denkt een mens dat is te hopen dat ze bij ons blijft heel erg lang Tot kijk? Wat denk je over iemand, als die persoon…

Verstild in volle vaart en ren Gesprongen naar de andere kant Gisternacht nog in ’t aardse land Nu ademloos, maar nog warm Trouw en vrolijk, zestien jaren Zo voorbij, maar toch zo lang Samen met elkaar nooit bang Met haar riem aan mijn arm Zie haar hondenogen zielloos staren Of rent ze terug, springt ze hoog? Mijn armen in, over de hemelboog…

De laatste dagen van je leven waren moeilijk om aan te zien, moeilijk te geloven om iemand zo hard te zien vechten voor hooguit twee dagen nog misschien wat was het moeilijk om te weten en me tegelijkertijd weer af te vragen een lange tijd vol onzekerheid nog hoeveel uren? hoeveel dagen? en dan zit ik weer aan haar bed een stilte, mijn gevoel…

Je veerman houdt zich in en nog steeds de wacht, heeft het meertouw nog niet losgelaten, gelaten lopen in het laatste spoor op het jaagpad van de nacht, wat reeds z'n oude glans verloor en een milde dood je wacht, al vertrouwd met de tocht, misschien wacht mij hetzelde veer, om je aan de overkant weer in de ogen te kunnen zien.…

Sus maar, niemand hoort je ziet de kringen van de jaren niet ritselbla'ren, fluisterwoorden sus maar, zachtjes ebt verdriet Koninklijk, je trotse houding steelse blikken, bleke man blauwe luchten, stille zuchten sus nu maar en wees niet bang Vermoeide ogen, mededogen zo heel breekbaar, ga nu maar stralend licht, jouw mooi gezicht jij…

met mijn vader ging ik graag koetjes kijken tussen de middag op weg naar een weiland zongen wij niet soms ga ik zachtjes zoemend op zoek naar dit gebied…

vreemd hoe beiden het toeval deelden zonder woorden gelijktijdig de plaats ontmoetten alsof ze voelden hoe de doodstrijd langzaam binnensloop het lichaam zich klaarmaakte voor de reis van eeuwig zijn er kroop angst in hun gemoed nu ze de verduistering zagen (dit was anders dan de andere dagen) en wolken die het zonlicht verstopten voorspelden…

zo af en toe wat vaker dan voorheen overschrijd ik mijn jaren welke gedachten of gevoelens heb ik nog gemeen als grijs nijgt naar zwart en het ademen mij slechts mee laat varen achter een masker, zo lijkt, verstilt de geest van schoonheid en toekomst het meest af en toe nog vaker dan voorheen verlaat ik mijn jaren heb…

Een laatste blik en uitzicht voelt zo irreëel Wil nog zoveel doen graag waarschijnlijk veel te veel Zal ik ooit echt wel klaar zijn met het leven hier Heb ook genoeg geklaagd, hoor maar had ook veel plezier Nu lig ik hier te wachten totdat het einde komt Afscheid van al mijn vrienden en de muziek verstomt Het moment is nu dan toch…

Een land zo golvend groen voorbij alle leed en zorgen Wat je ervoor moet doen is opstaan in die nieuwe morgen Last van wetten? Praktische bezwaren? Niet alleen zul je zijn Geliefden gingen voor Troost voor alle pijn Blij gelach in ‘t grote koor Wat kan je beletten? Welke mitsen, maren? Dat de keuze er echt is geeft rust, maakt vrij…

Trein verlaat station ra(a)mpje tussen jou en mij allebei eenzaam…

Duistere stilte, lichte stilte Foto´s komen tot leven Foto´s van oudooms En van oudtantes Ik wil slapen in de wind Tv kijken in de lucht Met op de achtergrond De foto´s die door de lucht zweven Zweven door elkaar Om de minuut zie ik een andere foto De mooiste foto en de bijzonderste Foto lacht naar me…

De sterren en ik. In ’t donker kijk ik naar de lucht stilte om me heen, de lichtjes flikkeren, stiekem een voor een. In ’t donker stilte alom denk ik bij mezelf, die lichtjes daarboven, zouden ze me zien, zou men op aarde geloven, dat de sterretjes in werkelijkheid de mensen zijn die we hier verloren. Er komt een wolk voor de lichtjes…

vandaag is de laatste keuze de natuur had hun dagen nog niet geteld toch werd het lichaam onbewoonbaar verklaard gisteren was het Bevrijdingsdag beslissing genomen naar de overkant te gaan strijden had geen zin meer morgen is er even aandacht voor hen de onbekende krabt ongelovig in zijn haren naaste familieleden kampen met een schuldgevoel…

het sprankelt in mijn hart zoals de bubbels in je glas je grote bruine ogen staren diep in mijn ziel ik voel me ontdekt in de eindeloze verte betrapt in de snoeptrommel van zinnenprikkelende lust het mes beeft in mijn hand mijn vork aarzelt voor mijn mond ik voel de angst nabij in woorden te verslikken in leugens te verstrikken…

Je was een bloemblad zo bros, daarop waren je tranen opgedroogd waarom liet je het leven los, niet in oordeel te worden gedoogd, je verdween in de boezem van een eeuwige bruid, de bloem van jouw gedicht, de bron van kiembaar zaad, te vroeg geoogste vrucht, ik haat wat ieder daarover zegt, verlaten door een gekozen vlucht. je…

Even nog, heel even, misschien dat ik dan ga, ik wentel me in je leven, zodat je weet, dat ik besta. Verlangen is zo pijnlijk, niet weten waar en hoe, tekort, de tijd, waarschijnlijk, zelfs denken is taboe. Even, echt heel even maar, het leven één geheel, seconden lijken uren daar, het verlies, is mij teveel.…

Ooit ontkiemt klein en teer, een wereld die je opent. Stevig geworteld, reikhalzend strek je je onwankelbaar uit. Je groeit en bloeit, takken zwaar bevrucht. Een last even en dan loslaten. Je krimpt ineen de wind waait verhalen door je bladeren. Je schudt ze van je af ? Of laat ze met de regen zachtjes gaan ? Is er…