November nat, grijs en stormig, Wandelaars diep in d’kraag weggedoken, Fietsers over hun stuur gebogen, Allen op weg naar de warme kachel thuis. ’t Snorren van ’t roodgloeiend houtvuur Overstemt ’t spinnen van de kat, De was hangt dampend voor de kachel, De beslagen ruiten druipend nat. Vader blaast de rook rond van zijn pijp, Moeder…

Kerkgang en koffie gaan voor gelovigen samen op weg op weg naar de kerk komt de aroma hen al tegemoet en in het monogame liefdesspel is er sluikreclame "Douwe Egbert"…

laten wij het geheel eens vanuit de lucht bekijken zodat het hoge water onze lippen niet bereiken kan en als het dan zo vast staat dat dit zangzaad niet goed is dan wil ik ook weten hoe het gaat met onze gebroeders of dat het gebroed gezond en wel de winter doorkomt -dit alles terzijde voordat ik werkelijk problemen opsom van boven ziet…

Ik sprak enthousiast over 't Parthenon, Hoe 't op verende berg zweefde, als een blank Snaarinstrument, dat door zijn zuilen, rank, De wereldlucht tot aan de horizon Maakte tot één akkoord van marm'ren klank - Toen plotseling een draaiorgel begon Door de open deuren, dwars over 't balkon, Te spugen zijn kwijldraderig gejank. En 'k dacht…

Het is een dorp Niet ver van hier Een boerendorp Aan een rivier Het is niet groot En vrij obscuur Maar 't heeft een naam En een bestuur Er is een school Een harmonie Een bankfiliaal Een kerk of drie Een communist Een zonderling En zelfs een zang- vereniging Nu is 't er stil 't Is wintertijd Er heerst de griep En knorrigheid…

Nieuw onderzoek heeft helder aangetoond: sociale media een week beperken blijkt positief bij jongeren te werken, het is een kleine stap die ruimschoots loont. Soms kan een bezigheid je psychisch baten, soms ben je beter af door iets te laten.…

O krinklende winklende waterding met 't doodstil kabotseken aan wat zien wij toch geern uwe pimpelmeesvink al schrijvend op 't waterke gaan! Hij leeft en hij koert als een duifke zoo snel, al zie 'k u noch arrem noch been; doch gij weet uwen weg zoo wel, al zie 'k u geen ooge, geen één. Wat waart, of wat zijt, of wat zult gij zijn?…

Soms is een schimmering harder dan de werkelijkheid, wanneer elke gedachte aan jou mij verblijdt. Het stille weten, wat niet is, wordt dan ook nooit een gemis. Wanneer je weet wat altijd zal zijn, is jouw leegte nooit meer mijn pijn. Het zal volstaan in jouw wereld van bedrog, de liefde waarin jij je uitweg zocht. Het einde van een nieuw…

Geluk is niet te koop Ook na verdriet is er hoop Al is je hart kapot Je moet nu eenmaal door Ik kijk niet meer terug Wat geweest is is achter de rug Geluk is niet te koop…

Ik zag tegen mijn leven met kerstmis op verdrietig met mijn zwerversverleden een eenzame dronkaard met een ezelskop zo vaak had ik om onderdak gebeden maar toen, de heilige kerst was al in zicht een vrouw met een vriendelijk gezicht gaf me wat centen voor een gedicht ik was helemaal tot niets verplicht ik schreef wat woorden over dure rode…

weemoed en vergankelijkheid bewonen elke hoek elke kier van dit huis en nestelen als jonge merels in elke vezel in elke cel onder m’n huid…

Lees! Er staat immers nimmer precies wat er staat - onuitwisbaar in groeven voor eens en voor altijd tot op het bot gebeiteld Ergo! Vat het in de hand voel het aan de tand laat het op uw tong smelten uw kiezen traag malen vat dit alles dan samen in l'écriture automatique kies voor doorsnee waren gewoon basale namen Echter…

Als een engel vloog de nachtuil Laag over de daken van huizen Met een herhalende roep Als boodschap voor de mensen Die niet sliepen Die de tijd van de nacht In wakkere staat verdreven Hij riep zo hard hij kon Om hen te laten weten Dat hun gebeden waren gehoord Dat morgen de zon schijnen zou Want hoe duister ook de duisternis…

Men hoopt van harte dat de overheid Wanneer het gaat om zorgdiplomafraude De daders aan hun taakstraf zal gaan houden Of zelfs nog liever opsluit voor een tijd Maar wel gezelschapsrobots tolereert Die ooit kunstmatig hebben doorgeleerd…

Toen wij daar zaten We zaten daar, alsof de kilte elk moment kon breken. Jij lag stil, je gezicht een kleur van wat je was. Ik probeerde te voelen wat jij voelde, maar vond alleen mijn eigen schuld, mijn adem die bleef hangen in een te kleine kamer. Ik weet niet waar jij nu bent, maar ik hoop dat het zachter is dan hier— een plek waar…

Toen roem en eer nog leefden Naar geld aanzien en macht streefden Waren zij reeds doden Hun stoffige ogen hebben geen weerstand geboden Aan alle ellende en pijn En het deerde hen niet Roem en eer liggen nu op het kerkhof Roem ligt niet boven eer ligt niet onder Bij leven hadden ze al genoeg gedonder Zij liggen nu naast elkaar Met holle…

Hoogstens één procent van de tijd dat we leven dansen we, en toch lijken onze armen en benen ervoor gemaakt te zijn: de mens, het dansdier van de beheerste vrije balts het hoge spel van ons leven op het podium van elkaars ogen waar we willen bestaan in de rol die we hebben bemachtigd en volgehouden Ongedane zaken en zorgen vullen de…

De winter nadert, De bomen zijn ontbladerd, Bloemen al verdord.…

Je doodvonnis was getekend. Dat had het gesprek met de arts feitelijk betekend. Een maand of drie hooguit dan was het wel gedaan. Het leek zo kort. Maar je had nog een lange weg te gaan. Toe nemende pijn, zwaardere pillen. Niet meer kunnen werd niet meer willen. Ondraaglijk en uitzichtloos lijden woorden die bij anderen hoorden. Je was jong…

Noten in de wind het hart klopt in stilte mee muziek ademt ons Euterpe, jij die de lucht vult met klanken en stilte verandert in toon, die hart en ziel opent met noten als zachte regen, verhalen wevend van vreugde, melancholie, troost en vuur. Je toon zweeft over rivieren waar dromen elkaar ontmoeten, waar rust geen grenzen kent, en…