Volmaakt in imperfectie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
74 Een hart kan niet breken
het kan overslaan
als ingehouden adem
en doorgaan
Een hart is volmaakt
in imperfectie
perfect in harmonie
met je natuur
Een hart met littekens
klopt onvermoeibaar
heelt de scheuren
Een hart vol verlangen
blijft niet treuren
is vrij van gevangen
wil in ontvankelijkheid ontvangen
Een hart
bevangen door…
Leven naar de toekomst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
68 Het was als gisteren
de gedragenheid in huis
veiligheid in eigen gezin
't leven als in een droom.
Het is allemaal
te lang geleden
om te vergeten
zelfs het heden is zo ver.
Het geluk, waarvan je dacht
dat het eeuwig zou zijn
waar is het gebleven,
het is enkel; ik verlang naar meer.
En dromend denk ik,
Ach, het was zo slecht nog niet…
Splijtzwam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
82 Laat me alleen
tot ik weer mens ben
en doe alsof
je niets geraden hebt
niet hardop gezegd
wat ik geheim houd
: de splijtzwam
die in mijn hoofd
alles verscheurt
Ik kan niet meer
bestaan, ik word gek
of een zombie
Ik weet het
jij wilt het niet
jij wilt geen afscheid nemen
Kom in mijn armen
mijn dorst valt niet te lessen
en jij…
Slachtmaand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
128 November nat, grijs en stormig,
Wandelaars diep in d’kraag weggedoken,
Fietsers over hun stuur gebogen,
Allen op weg naar de warme kachel thuis.
’t Snorren van ’t roodgloeiend houtvuur
Overstemt ’t spinnen van de kat,
De was hangt dampend voor de kachel,
De beslagen ruiten druipend nat.
Vader blaast de rook rond van zijn pijp,
Moeder…
KOFFIE EN KERK!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
305 Kerkgang en koffie
gaan voor gelovigen
samen op weg
op weg naar de kerk
komt de aroma hen al tegemoet
en in het monogame liefdesspel
is er sluikreclame
"Douwe Egbert"…
responsief gekwetter der (zee)vogelstand
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
84 laten wij het geheel eens vanuit de lucht bekijken
zodat het hoge water onze lippen niet bereiken kan
en als het dan zo vast staat dat dit zangzaad niet goed is
dan wil ik ook weten hoe het gaat met onze gebroeders
of dat het gebroed gezond en wel de winter doorkomt
-dit alles terzijde voordat ik werkelijk problemen opsom
van boven ziet…
Winterdorp
gedicht
3.7 met 40 stemmen
21.038 Het is een dorp
Niet ver van hier
Een boerendorp
Aan een rivier
Het is niet groot
En vrij obscuur
Maar 't heeft een naam
En een bestuur
Er is een school
Een harmonie
Een bankfiliaal
Een kerk of drie
Een communist
Een zonderling
En zelfs een zang-
vereniging
Nu is 't er stil
't Is wintertijd
Er heerst de griep
En knorrigheid…
Ik sprak enthousiast over 't Parthenon
poëzie
4.2 met 13 stemmen
2.022 Ik sprak enthousiast over 't Parthenon,
Hoe 't op verende berg zweefde, als een blank
Snaarinstrument, dat door zijn zuilen, rank,
De wereldlucht tot aan de horizon
Maakte tot één akkoord van marm'ren klank -
Toen plotseling een draaiorgel begon
Door de open deuren, dwars over 't balkon,
Te spugen zijn kwijldraderig gejank.
En 'k dacht…
Digitale detox
snelsonnet
3.7 met 6 stemmen
312 Nieuw onderzoek heeft helder aangetoond:
sociale media een week beperken
blijkt positief bij jongeren te werken,
het is een kleine stap die ruimschoots loont.
Soms kan een bezigheid je psychisch baten,
soms ben je beter af door iets te laten.…
Spiegelend schrijverke
netgedicht
2.1 met 7 stemmen
143 O krinklende winklende waterding
met 't doodstil kabotseken aan
wat zien wij toch geern uwe pimpelmeesvink
al schrijvend op 't waterke gaan!
Hij leeft en hij koert als een duifke zoo snel,
al zie 'k u noch arrem noch been;
doch gij weet uwen weg zoo wel,
al zie 'k u geen ooge, geen één.
Wat waart, of wat zijt, of wat zult gij zijn?…
De leegte in haar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
119 Soms is een schimmering harder dan de werkelijkheid,
wanneer elke gedachte aan jou mij verblijdt.
Het stille weten, wat niet is,
wordt dan ook nooit een gemis.
Wanneer je weet wat altijd zal zijn,
is jouw leegte nooit meer mijn pijn.
Het zal volstaan in jouw wereld van bedrog,
de liefde waarin jij je uitweg zocht.
Het einde van een nieuw…
Geluk is niet te koop
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
84 Geluk is niet te koop
Ook na verdriet is er hoop
Al is je hart kapot
Je moet nu eenmaal door
Ik kijk niet meer terug
Wat geweest is is achter de rug
Geluk is niet te koop…
Mijn zwerversverleden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
155 Ik zag tegen mijn leven met kerstmis op
verdrietig met mijn zwerversverleden
een eenzame dronkaard met een ezelskop
zo vaak had ik om onderdak gebeden
maar toen,
de heilige kerst was al in zicht
een vrouw met een vriendelijk gezicht
gaf me wat centen voor een gedicht
ik was helemaal tot niets verplicht
ik schreef wat woorden over dure rode…
in elke cel
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
71 weemoed en
vergankelijkheid
bewonen
elke hoek
elke kier
van dit huis
en nestelen
als jonge merels
in elke vezel
in elke cel
onder m’n huid…
Consumptiekwab
netgedicht
2.4 met 9 stemmen
288 Lees!
Er staat immers nimmer
precies wat er staat -
onuitwisbaar in groeven
voor eens en voor altijd
tot op het bot gebeiteld
Ergo!
Vat het in de hand
voel het aan de tand
laat het op uw tong smelten
uw kiezen traag malen
vat dit alles dan samen
in l'écriture automatique
kies voor doorsnee waren
gewoon basale namen
Echter…
Nachtuil
netgedicht
4.0 met 28 stemmen
105 Als een engel vloog de nachtuil
Laag over de daken van huizen
Met een herhalende roep
Als boodschap voor de mensen
Die niet sliepen
Die de tijd van de nacht
In wakkere staat verdreven
Hij riep zo hard hij kon
Om hen te laten weten
Dat hun gebeden waren gehoord
Dat morgen de zon schijnen zou
Want hoe duister ook de duisternis…
Nepdiploma’s
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen
163 Men hoopt van harte dat de overheid
Wanneer het gaat om zorgdiplomafraude
De daders aan hun taakstraf zal gaan houden
Of zelfs nog liever opsluit voor een tijd
Maar wel gezelschapsrobots tolereert
Die ooit kunstmatig hebben doorgeleerd…
Toen wij daar zaten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
94 Toen wij daar zaten
We zaten daar,
alsof de kilte elk moment kon breken.
Jij lag stil,
je gezicht een kleur van wat je was.
Ik probeerde te voelen wat jij voelde,
maar vond alleen mijn eigen schuld,
mijn adem die bleef hangen
in een te kleine kamer.
Ik weet niet waar jij nu bent,
maar ik hoop dat het zachter is dan hier—
een plek waar…
De dood als laatste kameraad
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
81 Toen roem en eer nog leefden
Naar geld aanzien en macht streefden
Waren zij reeds doden
Hun stoffige ogen hebben geen weerstand geboden
Aan alle ellende en pijn
En het deerde hen niet
Roem en eer liggen nu op het kerkhof
Roem ligt niet boven eer ligt niet onder
Bij leven hadden ze al genoeg gedonder
Zij liggen nu naast elkaar
Met holle…
Het dansdier
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
68 Hoogstens één procent
van de tijd dat we leven
dansen we, en toch
lijken onze armen en benen ervoor
gemaakt te zijn: de mens, het dansdier
van de beheerste vrije balts
het hoge spel van ons leven
op het podium van elkaars ogen
waar we willen bestaan
in de rol die we hebben
bemachtigd en volgehouden
Ongedane zaken en zorgen
vullen de…