3.096 resultaten.
Verlangen
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
483 Koren spiegelt zich
brandend in de junizon
zaad knettert metaalachtig
tegen omgewoelde grond
grijsblauw zwelt de rivier
zou dit alles zomer zijn
klepperend geluid van kinderen
aan gindse straat
of zou het ophouden
voorbij glijden
langs de vroege ochtend
zou dit alles zomer zijn
of is het de nasmaak
van troebele zaken
diepe droom…
Juni
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
482 het wilde groeien
van de meimaand
heeft alles groen getooid
fruitbloembloesem is bevrucht
door gonzend bijenvolk
appels en peren komen later
weelde is zichtbaar
overvloed van kleur
de zomerzwaluw vliegt…
Zomer
hartenkreet
2.5 met 6 stemmen
652 ’t Geluid van de wind door bomen vol met blad
De warmte van de zon die neerkomt op het pad
De rust en de stilte doorbroken door gefluit
Een ontbijtje verrukkelijk met aardbei en beschuit
Vanuit m’n eigen tuin zie ik het van dichtbij
De zomer is in aantocht, een heerlijk jaargetij…
Romantische herfst
gedicht
1.9 met 21 stemmen
8.904 schimmig vanavond jaagt die mist de velden
de maan sluipt terug in dodelijke bomen
nu is de grote rafelaar gekomen
een herfst een doodgaan een gekwelde smeekstem
hoor... ademend beweegt de aarde van heimwee
om mensen te bezetten met een adem van verdriet
om koeien zwaar en zwijgend in zich vast te zetten
als schepen, vastgegroeid aan het…
Soms gaat het zo
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
581 Vandaag weer lekker kwaken
in de vijver buitenshuis
lekker wroeten: drilgedruis
mussen sjilpen: nestjes maken
want in mei......- dat wisten wij allang -
behalve dan de koekoek en de griet
het rooie bietje van hiernaast
kweelt lenteliedjes
languit op het grasmatras:
zon kleurt mooier dan het was
blèrt zij in haar groene jurkje:
in…
Een Hoorn
netgedicht
3.7 met 7 stemmen
563 Ik open de balkondeur;
de aprilwind gallopeert naar binnen
en steigert in de woonkamer.
Levensgroot,
de neusgaten wijd gespreid,
sidderend, bezweet en wild,
het lenteros vertrapt mijn sofa,
mijn televisie, mijn laptop
en loenst zelfs naar mijn saxofoon!
Ras grijp ik mijn koperen vriend
en ren de trappen af,
gejaagd door het edele dier…
NOG EENS MEI.
poëzie
4.2 met 8 stemmen
2.182 Daar is mijn groene wereld weer,
Met al haar tinten zacht en teer,
In 't licht der zonnestralen.
Of zacht gedommeld in de schâuw
Der wolkjes die aan 't hemels blauw
Als dunne sluiers dwalen.
Daar ruist de vleugelslag door 't hout
Der bosduif die haar nestje bouwt;
Daar hoor ik de eerste slagen
Van 't heerlijk lied dat voor zijn bruid…
berghelling
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
498 berghelling
in bloei
zee van bloemen
lente op haar mooist
bloemenpracht…
schoonheid van de lente
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
597 De lente heeft ons weer
haar schoonheid gebracht
met een groene oase en
bloemenpracht
de vogels die haar bezingen
haar gouden regen
en het paars van seringen
hun aanblik een zegen
het gras bezaaid met
boterbloem, madelief
en fluitekruid
haar kleed dragend
met gratie
als een jonge bruid
en weet ze de aarde
ieder jaar weer
in geuren…
WANDELING
poëzie
3.0 met 5 stemmen
967 Een fijne geur ontstijgt de verse gronden;
De luchten worden willig voor geluid;
Er breken kleine blauwe kreetjes uit,
Geritsel als uit duizenderlei monden.
Een malse vleug van lente wordt gezonden;
Zijn adem is bewaaierd van het kruid
Dat uit de omgeworpen voren spruit,
Onmetelijk, en dampend in de ronde.
In eenzaamheid langs hakkelige…
Er ruist een zachte...
poëzie
3.4 met 10 stemmen
1.325 Er ruist een zachte roffel door de blaad'ren
Der populieren aan de zoom der weide;
Zij tromm'len aan hun ranke takken blijde
De zomer te gemoet, die stil komt naad'ren.
In de elzebosjes aan de kant der sloten,
Doorgeurd van honingklavers en kamillen,
Hoor ik de lentewind zijn liedje trillen
Met lang-gerekte, zangerige noten.
Op halmen…
Een merel
gedicht
3.4 met 17 stemmen
22.772 Er is iets in de zang van een merel
het is voorjaar, je wordt wakker
je ligt te denken in de nacht
het raam staat open - er is iets
waarvan de vogel zingt
en je denkt aan wat je moet opgeven
er is iets in je dat leeg is en het stroomt vol
met het zingen van die merel…
Tyoku 1
netgedicht
3.4 met 9 stemmen
825 't sneeuwt appelbloesems
April ontpopt als Mei
Gorter is verbijsterd…
PANGA LINGUA
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
343 Er wordt gepaaid, gesnaterd en gedoken
En tussen gras, koolzaad en fluitenkruid
Brengen de padden hun verhalen uit
Een man, een zij, een speer daarin gestoken
Een graf in een spelonk, ogen, gebroken
Een Bijbelse historie naar verluidt
In mij ontstaat een zeer vertrouwd geluid
Zeer lange tijd was ik ervan verstoken
Daar juicht een toon, daar…
Hommelles
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
457 Vanuit mijn tuin een kersenboom
de bloesembloemen net ontloken
Er zoemen hommels zwaar en loom
en bijen die de nektar roken.
De meisjes in hun lenterokken
nippen thee op vol terras
Ze kunnen mannenblikken lokken
alsof het een zwerm bijen was.
Ik word week en vol verlangen
dwaalt mijn blik de tafels rond
Ik zie mijn kat een hommel vangen…
MEIDAG IN MAART
poëzie
4.4 met 5 stemmen
1.552 Ik dacht wel, dat zij komen zou
lang voor het iemand wist,
en hebben we ons niet werkelijk
een maand of wat vergist?
Wij dachten ons de winter nog
ternauwernood voorbij
en vinden de verwachting al
rondom ons in de velden, de
verwachting van de Mei!
De traag ontwaakte hazelaar,
die ’t niet vermoeden kon,
staat nu…
Herfst
gedicht
3.0 met 7 stemmen
16.636 Van 't najaar keren weer de schone dagen -
Van het hoeveelste? en hoeveel malen nog?
Tot het ontrijzen aan zijn nederlagen
Lokt den verslagene zijn zoet bedrog.
Dit is de tijd, dat men zou moeten lopen,
Gerooide velden langs of door een laan,
Aan 't eind waarvan een vergezicht gaat open
Op herfstland en een edeler bestaan.
En, thuisgekeerd…
Perpetuum Mobile
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
361 Groen gras over verre velden
struiken zo hier en daar
een boom die geschiedenis vertelt
of een bos vol frisse geuren
een tuin vol weelderige bloemen
park met borders van kleuren
waarin concerten van vogelzang
mensen op bankjes langs paden
rust van water in rivier, meer of beek
geluid van klaterende waterval
wind zacht ruisend door de…
Magnolia
netgedicht
3.8 met 9 stemmen
577 zij staat er wat verloren bij
wat naakter dan voorheen
nu een verschoten krans van
fletse bloesem op het gras
haar zienderogen omringt
meewarig kijk ik toe hoe haar
lentepracht zo snel verwaait
en zij als boom weer gewoon
door het leven gaat, doch
ieder jaar opnieuw ontluiken
zal, mijn kleiner bestaan
haast tijdloos overleeft…
drang
netgedicht
3.8 met 9 stemmen
441 voorjaar perst zich al
door laatste winternaden
met frisse kleuren
[haiku]…