getrokken groeven door een landschap van rimpels opgehoogde wallen onder ogen zien het zicht vervagend grijze strepen wolken gouden haren trekken draden…

Even stilstaan bij de bloemen Even stilstaan bij het gras Even stilstaan en benoemen Even stilstaan bij hoe het was Even stilstaan bij het leven Even stilstaan bij de dood Even stilstaan en beleven Even stilstaan klein en groot Even, als het kan heel even Even, als het kan intens Even, als het kan beleven Even geven aan ieder mens…

Stil, zonder dorpen, weiden, watervallen, Ontzaglijk niets van kart'lig silhouet, Drijven onwerklijk, blauw op violet, Op nevelring vergletscherde Alpenwallen: Als had de vorst op welvend glas gezet Een wereldfantazie in ijskristallen, Staan in één vlak, één glorie over allen, De toppen, verste en naaste, zonder smet. Zo zie ik soms in…

Die muurschildering, de vogel op hoge stelt, de twee speren, de bizon, de man met armen wijd, liggend tegen lucht, zijn pik stijf. Waar gaat dit naartoe? Nergens: nacht, land van wat niet bestaat. Wat richt die vogel/ziel op hoge stelt/hakken uit? Op het tipje van je tong begint de wacht. Kon je maar als een dolfijn slapen met een…

Op stille paadjes in het groen zie ik stil, gekerfd in't hout, een zoen. Een oude boom staat daar vergeten, tedere woorden, zo versleten. Een oude bank, Ik zet mij neer, mijn gedachten wiegen heen en weer. Een glimlach van weleer.…

Kon ik het verleden maar grijpen Ach, te moeilijk om me te begrijpen. Hoe kan ik het verleden overwinnen Terwijl ik het eigenlijk aanbid. Kon ik eraan doen, dat je lichaam was om op te vreten Nee, ik zal deze herinnering nooit vergeten. Het zal er misschien nooit meer van komen En kan ik er enkel nog van dromen. Ik zou het weer zo doen…

langzaam vervagend in vergetelheid verdwijnt de tijd die donkersomber, omberkleurig het allervroegste "vroeger" heet nog één keer kijk ik om en zie in duisternis de Wanhoopmoeder, Schildervader zonder geld en het Broertje dood. Is of ik proeven kan de kale rijst met zout en suiker op het droge brood Voel de armoe-spanning sfeer de…

ik heb je nooit zien lachen in de barsten die je toont wel wuiven jonge planten je verlangen en je droom ik leg mijn handen op je warme steen de zon kust er de uren de nacht valt rauw en straalt immense kou ik voel je scheuren als je koelt de zaden dwarrelen naar de plek die jij geopend hebt je glooit het naakt tot hellingen…

Als in een onwaarschijnlijke wensdroom, beleef je heerlijke momenten van geveinsde vrijheid. ook dan en vooral dan zou je de gekste dingen willen doen. En de zin van avontuur lokt je aan, ook jij wil wel eens proeven van een onverworven vrijheid. En heeft het zin? Waarschijnlijk wel, al denk je nu, mijn verdere leven wordt dan een hel.…

en wat dan nog aan de overkant van middernacht woont een bleker zwart dus wacht ik geduldig tot de dingen weer gestalte krijgen en zich aarzelend kleden met de kleuren van de dag en ben ik nu zelfs voor mijn wakkere ogen nog onzichtbaar straks herken ik weer de plooien van mijn lichaam als een vermoeide afdruk tussen de lakens in dit…

Als ik op tijd zou leven Altijd op tijd op zou staan Op tijd de planten water geven Zelfs op tijd van huis gegaan Zekerheid op tijd genomen Door op tijd nooit hoge nood Zou mijn tijd uiteindelijk komen Ga ik dan op tijd nog dood?…

Open mijn doosje naar het verleden. Ga even terug in de tijd. Herinneringen liggen er tevreden, van hun last bevrijd. Veel heeft geen waarde, is kitsch. Maar zitten vol emoties en gevoel. Mijn jeugd komt voorbij in een flits. Ze hebben een duidelijk doel. Mijn kleutertijd, mijn eerste jaren. Mijn eerste ervaring met verdriet. De herinnering…

Kent iemand dat gevoel: 't is geen verdriet, 'T is geen geluk, geen menging van die beiden; 'T hangt over je, om je, als wolken over heiden, Stil, hoog, licht, ernstig; ze bewegen niet. Je voelt je kind en oud; je denken ziet Door alles, wat scheen je van God te scheiden. 'T is, of een punt tot cirkel gaat verwijden; 'T is, of een cirkel…

Het gietijzeren hek van tralies opent zich, geleidelijk speelt een lome bries zachtjes met het gras op open plekken die nog niet met leegte zijn gevuld. Sierlijk opgestoken bloemen zwieren rechtopstaand naar de zon hun zeer verleidelijke vreugdedans, het spel van esthetiek en vermaak. Zo proberen ze te beletten dat het leed apert word…

ik heb bemind in armoede van hebben en groeipijnen van zijn liep vaak verloren in de doolhof die het leven als verleden tijd in gedachten achterliet in ouder worden kwam eindelijk de rust wat ik heb en wie ik ben vloeien naar een nieuwe morgen als een bron die naar de monding vliedt…

Een knipoog, een lach, een nacht, een dag. Alles gaat gewoon voorbij, want de wereld draait niet meer om mij. Als ik eens wensen kon, wenste ik mezelf een luchtballon. En dan vlieg ik hoog in de lucht, voor de tijd op de vlucht. Weg van de agenda en de klok, tot ik ineens van mezelf schrok. De tijd, het hoort er gewoon bij,…

Soms, als je 's winters op 't besneeuwde pad Wandelt langs beuken, vind je een plekje diep In 't bos - 't is, of een stukje zomer sliep, Dat met de zwaluwen mee te gaan vergat: Geen sneeuw. Een herfstdraad. Mos. Een mug. Gepiep Van 't meesje tussen zonnig roodbruin blad. 'T is, of je haast de toverwoorden had, Waarmee je zon en zomer…

ik breek de takken een voor een weet dat de boom gaat komen het is een droom maar voor de zekerheid heb ik het touw met lussen meegenomen ik zie de graven langs de weg geblakerd door de zon de tijd trekt kruisen krom vergeten zijn de woorden uit het hart ontbonden is het vlees gedachten zijn ontward hang ik de leegte op die…

Un nouveau matin commence promet un jour beau et propre sans un passé gênant un soleil qui brille perpétuellement un vent doux, une voile, un bateau À l'ombre de la grand-voile le temps se repose et s'endormit en accord avec la berceuse avec le bercement de botter. Voor Anne Van Brussel De nieuwe morgen wordt wakker belooft een…

Geloof je me als ik zeg dat ik van je hou Geloof je me als er niet gesproken wordt en ik er toch voor je ben Geloof je me als ik luister ik ieder woord in me opneem Geloof me als ik het kon kwam jouw hart zolang in mijn warme handen zodat alles van je afvalt en ik de kans krijg om alles zóver weg te stoppen dat je weer gewoon kunt…