Zwaluwen doorklieven de lucht, voortgedreven door onzichtbare kracht. Wolken drijven voorbij in een zucht aan de zon die altijd op hen wacht. Geen vrijheid is eindeloos als het heelal. Vrijheid is binnen grenzen gevangen van dood, ouderdom en verval. Vrijheid is eindeloos verlangen.…

treft geen blaam gebroken wit weet woorden die ertoe doen scherm, opgetrokken zit ik er achter en laat een boodschap achter…

grote zeeen om te varen wereld steden om te bekijken bergen om te beklimmen palmen die zingen met de opschijnende ochtendzon die intussen al over de heuvels heeft kunnen reiken de vogels vliegen al weer speels door de lucht de eekhoorns racen nu vrij door de…

Vandaag geleefd gewerkt gepraat gelachen geliefd genoten van de zon en van elkaar net als gisteren geleefd gewerkt gelachen geliefd genoten van de zon en van elkaar morgen is er weer een dag om te leven te werken te lachen te lieven te genieten van elkaar.…

gestroomlijnd, zonder enige weerstand stijgend, dalend, door de lucht al mijn liefde en pijn gebundeld in een kleine beweging ik wou dat ik jou kon zijn niet te hoeven denken aan de leegte en pijn mijn handen om jou vrijheid, dat is wat jij wil ik ook mijn handen ontvouwen zich laten jou los zonder het te weten put ik kracht uit…

Als ik al mijn gedichten heb geschreven ik mijn laatste punt heb neergezet, zal ik alles nog eens ingetogen over lezen misschien vind ik in mijzelf nog enig verzet. Ik bedenk me, dat alles wat is gedrukt dan voor eeuwig zal voortbestaan, heel veel woorden heb ik uit mijn hart gerukt ik weet, dat heb ik zelf heel bewust gedaan. Ik dichte…

Het openduwen van het paradijs brengt verwarring met zich mee: is het nu maansikkel 3 of 4? Moet ik door dat hol? Met een stenen omheining heel laag, tot onder de knie gemaakt om er in te trappen. Wil niet falen dus volg blindelings de prikkel. Waarschijnlijk kan ik links wel ergens lucht happen. Het leidt naar een zonnebloemenhart…

kleding en de rest op een hoopje op het strand wij samen in zee [senryu] foto: Martien Montanus…

I…

Silence Een hoopje zand Kleine verhoging in het land Verstopt achter boerderijen Ligt daar het kerkhofje Van Zwartewatersklooster Hier zou ik mij neer willen vlijen Bomen en hoge zerken die een schaduw werpen op een voorbij leven Niks meer te streven. Slechts een handjevol mensen Wacht daar af op wat gaat komen Eeuwig rust en dromen…

Ik gun het je om te vliegen tot ver in 't heelal, tot ver boven de hoogste top; en te zweven langs berg en dal, met een zachte landing verderop. Genietend van het uitzicht over 'n uitgestrekt gebied waar je alles overziet. Starend naar de zonsondergang waar je je levenslang naar hebt verlangd. Ik gun je zo'n ervaring te beleven; en waar…

nog een keer omkijkend zie ik veertjes in het zonlicht zachtjes trillen zoals mijn huid voelt als in mijn gedachten de wind gedachteloos mijn rug streelt alsof tijd stil staat en jij je handen nog een keer hier zijn…

weglopen in de regen gewoon tot het einde van de straat niet meer omkijken wetend dat jij daar staat door lopen gewoon tot je niet meer voelt en het lijkt alsof de warme regen ons voor altijd van je afspoelt…

woorden zwerven door de ijle lucht kinderen wordt hun stem ontnomen prachtige zonnestralen bruut verduisterd pakken donkre wolken zich samen scholen vliegende vissen voor altijd op de vlucht voorzichtig ontluiken tulpen zich geel morgen is het vrede wordt er gefluisterd…

Vandaag ben ik bevrijd van last en druk ik ben blij, ik heb geluk! Vandaag vier ik feest van bevrijding, opgelucht ik ben blij, ben niet meer op de vlucht. Vandaag ben ik bevrijd, ik mag zeggen wat ik wil, ik mag roepen schreeuwen, schrijven want eens was het stil. Daarom vier ik feest op deze dag in mei, want ik ben bevrijd, ik ben…

Vanmorgen klonk het zingen van een vroege vogel zo zorgeloos, het verlangen dat daarin verborgen lag, die wens om te vliegen, haast onzichtbaar te landen in de belofte van een nieuwe dag ik probeer dat gevoel in tijd te vangen, raak een verloren vrijheid aan voor een enkel moment valt het licht uiteen in schaduwen die ik nooit…

de tijd verglijdt zo vaak in spijt van woorden voor de naaste nog steeds niet uitgesproken hoe werd de wereld toen in mei, zo leek het toch in vredelievendheid opnieuw geboren ja, hoe nu de morgen door de ogen van de zon in een oranjegloed de gedenksteen opnieuw verlicht vele bloemen kleuren de zinnen van hoop het diep in het…

het zout op je gezicht te proeven die bitterheid vervaagt de wind in je haar te voelen die wolken opjaagt naar de nacht als onze hoofden op een kussen rusten in de zon en zorgen veilig slapen vergeten we dat de morgen komt bewaren de geur van de zee als herinnering dat ik weer zing voor jou…

Donker trekt de nacht voorbij en in het ochtendgloren begint een nieuwe dag in mei en vrijheid is geboren. Waarom zovelen zijn vermoord, verminkt, en voor altijd met vragen, waarom het duister werd gehoord en er zoveel was te verdragen. Hoe komt het dat van huis en haard zovelen vluchten moesten dat slechts één waanzinnige onvervaard zoveel…

Wreed ingesnoerd in een korset van latwerk dat de stam bezet barstten de wilgen uit hun voegen - zij die hun kluisters niet verdroegen.…