er schoot een regel door mijn hoofd terwijl ik liep te lopen 'er heerste vrede in het park als in vervlogen tijden' hoeveel goden mensen zich ook wensen er is slechts één zon die ons allen troost en verwarmt er is slechts één maan die ons allen troost en omarmt die boven oorlog boven vrede altijd blijven staan…

Soms reis ik in gedachten Even naar een andere tijd Naar de omgekeerde wereld Hoe het daar is dat wil ik even kwijt   De tijd gaat er niet vooruit Maar hij gaat langzaam terug De oorlog wordt weer vrede Een olifant is weer een mug   De haat wordt weer de liefde De ruzie is nog niet begonnen Verdriet gaat terug naar blij Verliezen verandert…

Je vult je dagen, met dingen die prettig zijn. Meestal zijn het herinneringen die liefdevol zijn. De dingen die vandaag gebeuren, zijn zo prettig niet. Het nieuws vertelt alleen maar narigheid, ellende en verdriet. Je schudt je hoofd, maar helpen doet dat niet. Het is hartverscheurend, alles wat je ziet. Wat kun je doen voor al het…

gebruikers maken soms geluid. dichters dichten, of slaan op hun snuit. verkeersongevallen, leguanen en de hoestende nachtegaal vallen in op drie. ijslanders eisen land, storm- en donderdagen ook. in boten bonst onvermoeibaar de rompslomp.…

het leven is als een vlam van een kaars wanneer er een feest is, wordt je geboren je bent vergezeld met nieuwe vrienden de ene wat ouder dan de ander samen verblindt je iedereen in een glimlach maar wat maakt het uit op het einde wordt je geslacht alsof je nooit iets betekende…

Schoonheid in de lucht betoverend weergegeven komt met vele spiegelingen haar aanblik kunnen delen en daarbij zoveel meer beneden doet de wereld verbroederen.. verbinden onze dromen verzachten de ogen laten sterren stilstaan.…

een geweven droom ontwaakt in een reuzeninsect van linnen bamboe en aluminium zal hij de aarde ontstijgen? moed en wanhoop vechten om voorrang enkele honderden meters later laat hij de aarde los…

Om dit woord exact te duiden, ben ik de polder ingegaan. ´Ranke turbines, welke berichten passeren jullie rotorbladen?´ Komt Poetin om door tankgeweld? Loopt het asielbeleid ten einde? Verbeelden jullie iets weergaloos, gaat het oude Rusland te gronde? We snakken naar een werelddaad die ons hopelijk gauw ontoorlogt. ´k Zal eens zoeken…

Je liep daar naast mij in je gouden jack. Ik liep je nog te leren kennen, jij moest nog aan de oorlog wennen die ik nog niet had afgelegd. Wij gingen tegendraads de mensen tegemoet die als een kalme waterval vanaf de hoge bruggen kwamen. Het was de allereerste stoet die ik ooit zag waarin de namen van allen waren uitgewist en waarin…

Als een schip in de eeuwigheid verankerd Ligt ver van de oevers het kasteel in 't meer, Der wereld afgewend, hier onveranderd Het rijk van bos en water en weleer. Nu wil de eeuwige zwerver overvaren, Zijn rust bewaren midden in het meer, Welks oppervlak de schichtige winden vlieden, Waarop geen kelken drijven, uit welks diepten…

Laat en verlaten dit verherfste leven: een nabloei van vergane zomerplanten, terend aan ruige najaarswaterkanten, broos als de vlucht van wintermaan en meeuwen. Bittere schemering, loochen de genade eertijds beloofd achter uw onheilswolken, wentel de wereld in het bloed der volken, ga met de duivel en zijn moer te rade! Wilde verwoester,…

Volkeren des kruins, de komende, De straks geboren wordende, hoort hij. Ik wil, zegt hij, en bij de adem van Zijn mond, verschuift de atmosfeer, En maakt een jaagpad open voor zijn woord. Ik wil ontvangen van de nacht en schemer, En van de gouden ochtend het geheim, Ik wil het nog niet zichtbare doorzien, Ik wil doordringen dit oneindige…

Spanje, Torremolinos, zondag 1 januari 2023, zon, 20 graden. Beste mensen, landgenoten, Europeanen, Wereldburgers, Ik zou zeggen maak er weer wat van, van 2023 Laat af en toe 2022 nog eens stevig op u, jou inwerken wat mij deed leiden naar: ‘De kleren maken de man’ De kleren maken Jan, dus Ik heb een nieuw pak gekocht in Spanje,…

Krijst de kraai zijn zwarte schreeuw of is het niet de schreeuw, is het de hoge boom, het afval, de dunne twijgen. Is het zijn stromend bloed, wie heeft hem op de hoogspanningsmast gewezen, waar is het andere woord voor oorlog wat mijn hoofd nog niet weet. Hoe vaak moet kraai nog zeggen, ik ruim alles op, haal jouw kuikens uit het nest,…

Thailand, een zeer speciale zangwedstrijd Elk in een kooitje- vijftienhonderd vogels Ja dan vergeet je even alle kogels Van wrede daden en van wanbeleid Konden de Oekrainer en de Rus Maar samen zingen in gemengde koren Pleidooien en protestsongs laten horen Elkaar begroeten met een warme kus Bekendstaan om hun zuivere melodie Een lied over…

Slechts waar de Rhône bij mij naar binnen stroomt herken ik nog de ruigte van het rustige verleden toen reine moerassen en dichte struiken vol vogelgekwetter en verborgen teerheid zorgden voor broedsels ontluikende levens al mijn oevers sierden thans ben ik ingesloten door harde wegen en kaden waar geraas en gejoel klinkt drukke steden…

Waarom vinden mensen niet de weg? Zelfs als richting tot in puntjes wordt aangegeven in deze tijd van Dwaalsporen, zijn er slechts enkele die zelf De leiding nemen middels H E T V O O R T O U W . . . . . . .…

't Is avond. Witte gevels staan als schimmen in de lege zon te trillen, fraise nevels gaan als gazen langs de horizon. Het grauwe water fluistert met de huizen. Het zwarte water klotst onder de trappen. Het purper water kabbelt aan de muur. Het blauwe water krinkelt in de stegen - Maar Roze vloeit het uit over de Rio, onder de paarse…

wie geen huis heeft loopt langs dichte deuren en gesloten vensters zonder huis slaap je buiten en ontwaakt met ogen tranend van het harde licht een mens zonder huis koestert zachte dekens een schuilplaats om in te huizen wie geen huis heeft kijkt door smalle kieren kent de pijn van het vaarwel zonder huis raakt een mens verloren…

de tocht langs zwarte zeeën en vreemde rivieren voert niet naar de plaats waar alles weer goed komt waar zwaarte in gewicht te vangen is een handbreed aan dagen laat vroeger stapvoets over de brug verdwijnen naar de overkant van verloren tijd een bittere schreeuw vernielt de keel: bevestig ons…