1.119 resultaten.
Een stukje wereld…
poëzie
3.5 met 10 stemmen
2.152 Een stukje wereld in een regenboog:
Wat boerenhuisjes en een korenveld,
Waardoor een sidd’ring vaart van vochte wind,
Een klompje bomen, wier zwaar-tintig loof
Met forse donk’ring uitstaat tegen ’t licht
Van de avondlucht, mat-blauw met zweem van groen;
Een eindje hei als smeltend violet
In zachte hulling van omwaad’mend paars,
Een heuveltje…
Raam op straat
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
365 Een beglaasd gat in de muur
belicht een straat
Binnen handbereik ontastbaar
Voorbijgangers checken zich spiegelend
hun huidige versies
Navigeren verder op autotv'tjes
Steeds gecomprimeerd
vat een dorp gemeentelijk
het land samen…
Met haar doornen bloot
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
204 In dit decadente
gedeelte van de kosmos
zwijgt de rede
en bedekt een zwarte wolk
het verstand
dat buiten aan
de hemel
hangt dat zodanig door
het vlees is bezwalkt
dat men de mens
niet meer
met nieuwe inzichten
kan verrijken en iedere poging alleen
maar paarlen voor de zwijnen
gooien wezen zal
zij is als een roos…
Schepping
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
199 God dacht nog met trots allemachtig
De mensheid te scheppen was prachtig
Zijn zoon zei bedeesd
Ik ben daar geweest
Verknallen dat lukt hun reusachtig…
Het open luik
poëzie
3.8 met 30 stemmen
2.733 Het harde, houten luik is dicht
en daar achter is de dag
met zijn parel-gouden licht;
daarachter de bomen, de bergen, de wereld, de wind,
de mensheid: man, vrouw en het fijne kind;
daarachter de zon,
daarachter de maan,
daarachter de zilveren sterren;
ook Vlaanderen, nevel-blauw,
en God.
Het leven is nabij en verre;
het hart des levens…
Presteren
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
269 Je moet presteren
Je moet het alleen doen
Je moet beter zijn dan de ander
Je familie moet normaal zijn
Je moet niet afdwalen
Je moet geen fouten maken
Je moet dure kleding hebben
Om erbij te horen
Die Nikes zijn het geld waard
Om erbij te horen
Je moet niet arm zijn
Je moet de perfecte ouders hebben
Je moet altijd op tijd op werk zijn
Je…
Deuren
gedicht
3.6 met 59 stemmen
13.725 Elke dag
worden duizenden mensen geboren
elke dag
gaan duizenden mensen dood
Elke dag vrijen duizenden
met andere duizenden
en moorden enkelingen
duizenden uit
Elke dag zoek ik naarstig
naar mensen
en ga
met mijn kop
door duizenden muren
------------------------------------------
Uit: 'Geen Hemel zo hoog', 1983.…
Rarm
hartenkreet
4.6 met 5 stemmen
263 Hoe arm kunnen rijken worden,
door nog rijker te willen zijn.
Zie ons economisch groeien.
Zie rijke mensen arm worden,
dankzij zorgelijke bezittingen.
Vanwege armzalige vertoningen,
die gewoonweg lachwekkend zijn.
Hoor ons optimistisch praten.
Zie ons succesvol overdrijven.
Zie hoe we de aarde bedreigen,
terwijl we wijs kiezen kunnen.…
Grottenpaleis van nachtlijke Sibulle
poëzie
3.7 met 9 stemmen
1.631 Grottenpaleis van nachtlijke Sibulle
Stond zwart voor 't oosten; fakkelvlammen deden
Flikk'ringen vliegen langs scherpkant'ge treden
Van trap in plots'ling blauwe vestibule.
En zichtbaar achter transparante tule,
Die van 't terras fosferde naar beneden,
Wezenloos, groenig wit kwam aangegleden
De maan, bewusteloze somnambule;
En stond…
Afscheid
gedicht
3.4 met 24 stemmen
14.631 je drijft van me weg
in de kleur die zo goed aan mij hecht
ik herinner me hem vooral in mijn armen:
nog altijd ben ik van hier
ik hoor nergens anders
als in die boot doordrenkt met blauw
met mijn hart aan de mast
wapperend zwart samen met jou
of jij het zo ziet
weet ik niet
ik zou jouw omhulsel ook graag als
het mijne willen erkennen…
verdwalen
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
235 hoezo verdwalen
lachten de Bosjesmannen
wind vogels dieren
bomen en sterren
ze kennen ons allemaal
wij verdwalen nooit…
Grenzen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
269 Het leven heeft veel onzichtbare grenzen.
We denken: Het leven legt ze er neer.
We kunnen ze niet verleggen.
toch komen er steeds meer.
De wereld verdeelt zich,
In wereldjes met eigen grenzen.
Partijtjes en groepjes.
Overschrijdt je een grens,
je hoort er niet bij, hoe graag je zou wensen.
Als een vreemde wordt je behandeld.
Papieren moeten…
T WAAR BETER STIL TE BLOEIEN...
poëzie
4.5 met 6 stemmen
2.005 't Waar beter stil te bloeien als een bloem,
En stil te sterven bij de dood van 't jaar,
Stil af te vallen als 't Novemberblad,
Dat zich, onmerkbaar krimpend, mengt met de aard',
Dan al 't gewoel, deze ergernis en pijn.
Wat helpt het slaven in de wildernis?
Wat baat het sloven in een woestenij?
Schiet welig 't zaad op van een barre rots…
Bij de commissie
gedicht
3.0 met 7 stemmen
10.886 Bij het hervertellen
herinnert niemand zich
of hij een granaat droeg,
of dat zijn ineengeklapt lichaam
explodeerde bij contact met
de verschrikking die zou komen
Maakt het iets uit of je weet
van 't detail dat waarheid heet?
Aangezien, op fast forward,
het einde hetzelfde is,
namelijk over en uit.
De vragen, hoe dan ook bedoeld,
leiden…
Zomer (I)
poëzie
3.7 met 10 stemmen
1.297 'T aardoppervlak zie 'k als een schedelhuid:
Zweetstralen, sijp'len stinkende rivieren,
Waarlangs vuil-groenig roos en schimmel tieren;
Gebergten schurft steken er boven uit;
Mens-luizen, in hun nesten meest op buit
Rondkrauw'lend, zie 'k land'lijke blijdschap vieren.
Verpletterd soms, als 't trekken van wat spieren
De rotsen storten…
Vox Populi
gedicht
2.5 met 45 stemmen
10.882 Steeds minder wordt de fantasie
fantastisch, steeds kleiner
de wereld, korter
de reisduur, de voetbalbroeken.
Narcissen verdrogen en worden
door tulpen vervangen, de kat
werpt tussen ontsproten bintjes
negen jongen waar geen blik voor is.
Elke dag poets ik zorgvuldig
mijn schoenen en gebit terwijl er
verrekt, gecrepeerd en gemoord wordt…
Weergod Hiemstra
netgedicht
3.6 met 5 stemmen
226 Het is een slimme secretarisvogel
Die weet hoe hij het Weerlicht heeft doorgrond:
Doorploegd mijn associatierijk jargon
De free jazz van het meer-weergodendom
De Ster en Maan - SM van Gerrit Hiemstra -
Laat ik voorlopig voor zijn rekening
In lederhosen doet-ie ook zijn ding
Als Meteoroloog maar zonder Swing
Het was de opperweergod Jupiter…
Vooruitzicht
gedicht
3.1 met 33 stemmen
13.349 Hoe plezierig is het niet om iets
in het vooruitzicht te hebben, een
veldje met pas begonnen bloemen, of
een berg die naar behoren de lucht
in steekt. Het is alsof de wereld met
zulke gunstbewijzen aan het tijdelijke
zich verontschuldigt voor het wrede
dat haar eigen is. Want meestal
zien we weinig, is het donker, nacht.
Er is zeker durf, en…
De verovering der gouden vloot
poëzie
3.8 met 17 stemmen
7.349 Dag vader! dag moeder! ik ga der op uit!
Ik laat me door geen zon koeieneren,
Dit wordt de strijd der gebakkene peren,
Manmoedig de lont in het kruit! -
Paperle - paperle - paperle - pap,
Kijk es hoe ik in de zonneschijn stap!
Piet Hein die veroverde een zilveren vloot -
Ik lust je, jou hemeldragonder!
Al zou je me kraken, je krijgt me…
Wereld
poëzie
4.2 met 23 stemmen
3.507 De wereld is vervuld met droefenis en klagen,
Vol snode lastering en vol onwaardigheid,
Vol vijle ogen-lust, en vol lichtvaardigheid,
Vol onverdiende haat en dodelijke lagen.
De wereld is vergift met wroegen ende knagen,
Vol stege wrevelmoed en vol hovaardigheid,
Vol ongebonden zucht en vol kwaad-aardigheid,
Vol zonden opgehoopt, vol opgehoopte…