Ik was een Merckx in ’t diepst van mijn gedachten
Een Anquetil, een Coppi of Fignon
Een Zoetemelk, Hinault of een Lemond
Met bijna bovenmenselijke krachten…

Ik groeide op in volksbuurten
als volksjongen
ik bezocht wekelijks het volksbadhuis
ooit at ik wel eens in een volksgaarkeuken…

De heldere najaarszon
slaapt achter sluimerwolken
het is middag in de herfst
het oude seizoen…

In glazen code draait onze tijd, een jeugd die danst op licht en ruis. Wie eerlijk zaait met zacht beleid, oogst morgen zonder schaduw of schuis. Duurzaam zijn-niet vluchtig snel, transparant zoals een bron in de zon. Wie de jeugd programmeert met mensenziel, bouwt een wereld die écht begon.

Ik wens mij een koperen kop,
Koel, vaardig te aller uur;
Geen mijmrend hoofd, nu licht, dan zwaar,
Straks brekend, berstend uit elkaar;…