inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 5.386):

Diep stil water.

Ik wilde uit haar lichaam zijn,
weg van haar omhullende warme vocht,
bevrijd huilen en zuurstof zuigen,
een geheugen starten, hijgen, worstelen

met schuim op de lippen, kop in kas.
Buiten graag: het volle leven,
het vermoeden van grote liefdes, schoonheid
als het even kon. En sneeuw.

Ik haperde te lang, aarzelde om te komen,
bracht bijna alle leven tot stilstand.
Ik ademde toch. Het haperen bleef.
Voorgoed. Als het heimwee naar diep stil water.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
uit: 'Het werd tijd - Gedichten over een moeder, vrouw en dochter' Uitgeverij EPO 2022.

... Eerste gedicht uit mijn bundel : 'Het werd tijd - Gedichten over een moeder, vrouw en dochter' Uitgeverij EPO 2022. ...

Schrijver: Eddy D'Haenens
5 mei 2025


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.8 met 136 stemmen aantal keer bekeken 507

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Jan Declercq, een week geleden
Een erg ontroerend gedicht - over de kern van ons bestaan en de behoefte aan geborgenheid daarbij. Bijzonder toch!
Mieke Burssens, een week geleden
Mooi gedicht, talentrijke dichter!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)