inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 85.557):

Dronken ziel

Je vraagt me zachtjes
in de avondschemering
of en waarom de mens
een dronken ziel heeft

volhouden zeg ik
maar het keert steeds terug
die zwarte mystieke roes
bij iedere druppel
die ik tot me neem

en ik blijf je voorlopig
het antwoord schuldig
in een landelijke sfeer
schenk ik nog eens in

onder bewolkte mysteriën
wil ik uit jouw liefde drinken.

Schrijver: Alex Huppelrat
13 mei 2025


Geplaatst in de categorie: drank

2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 61

Er is 1 reactie op deze inzending:

R.E.N.S., gisteren
Grappig gedichtje, maar er moet me toch iets van het hart.
Ik geloof helemaal niks, dus ook niet in een ziel of geest, of wat dan ook, maar het is nou al de tweede keer dat ik in een paar dagen dat een gelovige de ziel kenmerken toedicht die niet kunnen kloppen (als je gelooft in een ziel).
De eerste was de 'tere ziel', en nu gaat het over een dronken ziel. Als de ziel bestaat zoals gelovigen geloven, is dat een onveranderbaar gegeven. Deze ziel is dan de ziel, verder niks.
Een ziel kan dan zelfs niet 'verloren' zijn, want dat zou een ontkenning van god zijn (wat natuurlijk klopt, maar niet als je gelooft)

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)