1105 resultaten.
Heel langzaam glimlacht weer
netgedicht
3.9 met 10 stemmen
527 Heel langzaam glimlacht weer
dit hart
dat leed en pijn moest dragen,
dat enkel nog kon klagen,
vergat de warme zon,
de bloemen en de vogels,
maar nu weer alles won.…
Troost
netgedicht
3.9 met 17 stemmen
765 Laat dan mijn ziel maar rusten
dicht bij U
en kijken met de ogen van een kind
omdat ik nieuw besef
door U te zijn bemind.
Laat alle dof verdriet genezen
in Uw licht
omdat mijn diepste wezen weer
door U wordt opgericht.…
Werelden
netgedicht
4.3 met 10 stemmen
474 We delen dezelfde wereld
en kennen wensen en verlangens,
zoals iedereen,
toch is ook ieders wereld anders
en ken ik er zelfs geen een;
niet eens de mijne...
Wie leeft in de wereld
van de muziek
leeft van tonen en klanken,
wie woont in verf en tinten
van licht en klaarte
vindt geen gehoor
bij de bankdirecteur en de centen,
en niemand…
Soms omhels ik
netgedicht
4.3 met 15 stemmen
514 Soms omhels ik heel mijn verleden:
het licht en het duister
en voel ik me sterk;
soms ook blijf ik hangen
aan een speldenprik,
een woord
dat niet vriendelijk was
en voel ik me klein.
Wie ben ik eigenlijk?
Of is er geen ik?…
Mildheid
netgedicht
3.6 met 14 stemmen
776 Soms voelt ineens mijn hart weer
zoals het was
toen ik nog als een kind
met nieuwe ogen keek.
Het voelt dan zacht
als een jonge vogel
pas uit het ei
en is verwonderd om
zoveel dat als een harde korst
in al die jaren
zich vormde
ongeweten.…
Niet weten
netgedicht
3.7 met 15 stemmen
1.137 Niet weten,
niet begrijpen,
maar vermoeden en voelen
hoe alles met alles verbonden is
in oorsprong en bestemming,
in liefde en herkenning.
Nu en morgen,
langs de rafelrand van dit ogenblik,
langs de rivieren die naar de zee stromen,
langs het bloed dat kolkt en beeft,
langs de stilte
die alles omringt
met geheimen en die voltooit
nu en…
Wat vult je hart
netgedicht
3.9 met 8 stemmen
557 Wat vult je hart, je hoofd, ja heel je denken
van alles wat je ziet en hoort op deze dag;
waaraan dan wil je echt je aandacht schenken:
is het een drama of een luide kinderlach?
Want leven is voordurend iets van weten,
van voelen, van een passie, iets wat ergens raakt
en of je wel of niet weer wilt vergeten,
er is een heden dat altijd naar…
Boeketten
netgedicht
3.6 met 8 stemmen
504 Boeketten tot in de hemel:
stralend wit en vol zon,
niet geplukt maar veel belovend:
vruchtbaar en leven gevend.
Boeketten voor niemand speciaal
en dus voor iedereen;
niet te koop, enkel te kijk
maar vruchtbaar en leven gevend.…
Liefde
netgedicht
3.8 met 26 stemmen
1.106 En altijd weer het lied van liefde,
alsof de ziel niets anders weet
en enkel maar haar welkom heet,
zo zijn wij mens geworden.
Een stille morgen, laat nog licht,
een avontuur begonnen,
een veld vol duizend zonnen,
zo werd de wereld mooi.
En altijd weer het lied van liefde,
de nacht doorleefd tot waar
een mens een stil gebaar,
een liefde…
Pasen 2009
netgedicht
3.5 met 10 stemmen
561 Weer klinkt het nieuwe lied uit tuinen
waar 't oud verdriet is weggedaan
en wat zolang niet werd verstaan
dat bloesemt nu in duizend kruinen.
We vieren Pasen, feest van licht,
een groot geheim, een vergezicht.…
Stille Zaterdag
netgedicht
3.8 met 6 stemmen
447 Zoals vandaag was het ook toen:
wachten in stilte op wat komen gaat,
zonder perspectief, verdoofd, verdwaasd.
Zoals toen ook vandaag:
geen licht meer zien, geen uitkomst,
enkel wachten op wat komen gaat.
We hebben toch enkel maar dit:
de roerloosheid, geen antwoord, geen kracht,
een stil doorwaken van de nacht.…
Witte Donderdag
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
829 Priester zijn is zoals Jezus
knielen voor de armste mens,
voeten wassen, nooit vergeten
wat Hij als zijn laatste wens
meegaf aan wie Hem wil volgen:
dat ze liefdevol en één
dienen zouden, niet als heersers
leven, zoals Hij verscheen
in die laatste levensuren,
brood en wijn als teken bood.
Priester zijn is zo getuigen
van het Licht dwars…
Even duikt de lente onder...
netgedicht
4.2 met 6 stemmen
384 Even duikt de lente onder
in een dikke,grijze mist
maar het zal niet blijven duren,
zij wordt nu niet meer gekist
maar ze zal het zeker halen
op het donker en de nacht;
wacht nog even, durf weer dromen
weet waarop je hart nu wacht
en geniet van zoveel weelde,
zing je ziel en adem uit;
kijk naar bomen, bloemen, kinderen,
dans en leef nu…
Regen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen
514 Is dit lente of misschien herfst:
druppels grijsheid en treurnis,
vlugge mensen.
De avond sluit al vroeg de luiken
want de regen willen we niet.
Lente of herfst?
Toch is water leven,
begin en bron;
Regen is echter triestig
als het lente is.…
Beroemd worden
netgedicht
3.8 met 20 stemmen
1.042 Hoe triestig: mensen willen doden
om zelf dan spoedig heel beroemd te zijn;
vergeten wij dat tien geboden
ons willen leren over dijn en mijn
en dat eenieders leven heilig is -
een groot geschenk, een diep geheimenis?
"Een man die zaterdag vier mensen heeft neergestoken in het
Waalse Seraing zegt een bewonderaar te zijn van seriemoordenaars…
Heel binnenkort
netgedicht
4.2 met 11 stemmen
617 Heel binnenkort weer schuilen
onder het bladerendak wanneer de regendruppels
vallen als pianoklanken, ijl en doordringend
maar een wereld oproepend van zon en vreugde
omdat de lente eindelijk gekomen is. De luchten
weer blauw alsof een schilder een nieuwe tube
verf aanspreekt en zich verwondert over
de helderheid en de breking van het licht…
Betula lenta
netgedicht
3.5 met 13 stemmen
473 Betula lenta, als muziek
klinkt dit in onze oren,
nu lente weer herboren
en vreugde alom vrij.
Betula lenta, warme blik
en teder ademhalen,
de lichtglans in verhalen
en schaapjes in de wei.
Betula lenta, kinderzang
en katjes aan de bomen,
het voorjaar weer gekomen
en wij zo zonnig blij.…
De tinteltenen van de lente
netgedicht
3.6 met 13 stemmen
572 De tinteltenen van de lente,
ze maken me zo blij,
ze maken me zo vrolijk;
ze dansen zelfs met mij;
De tinteltenen van de lente
verheugen zich zozeer,
ik zie de knoppen groeien,
het licht schijnt meer en meer;
De tinteltenen van de lente,
ze roepen naar elk kind,
ze roepen alle mensen
en zingen in de wind.…
Krokussen
netgedicht
3.6 met 16 stemmen
638 Krokussen: lachende zon
die wegduikt voor koude winden,
lente doet vinden
in tere tinten.…
Vrede
netgedicht
3.6 met 13 stemmen
635 Vrede dekt je avond toe,
vrede komt als water
dat gestadig stromen wil,
vrede dekt je toe.
Vrede ruist doorheen de avond,
vrede glimlacht zacht;
vrede geeft je vleugels nu,
vrede bergt je ziel.…
Kinderen
netgedicht
3.9 met 16 stemmen
564 Elke morgen hoor ik hen weer
met hun hoge stemmetjes,
hun klaterende lach;
ze maken mijn ziel weer jong -
halen me uit de sporen
vanzelfsprekendheid
en tille me op
tot hun hoogte:
dicht bij de aarde
kijkend naar omhoog.…
Pijn
netgedicht
3.6 met 14 stemmen
580 Ineens zo afgesloten,
teruggeplooid op jezelf,
wat wordt je wereld klein.
Niets boeit je echt,
er is alleen
die verdomde pijn.
Je ademt niet ruim,
je voelt hoe moeilijk
de lucht er kan zijn.…
Toch zonneklaar
netgedicht
3.8 met 11 stemmen
456 Een mooi gedicht groeit niet aan bomen,
het komt je zomaar aangewaaid;
misschien dat 't nestelt in je dromen
en dat het je daar even aait,
maar 't vraagt geduld en soms hard werken,
het laat je ziel dan ook niet los
en doet zoveel tot je gaat merken
de stille krokus tussen 't mos.
Dan zingt er iets, als danst de wind,
alof je plots een…
Aswoensdag
netgedicht
3.9 met 17 stemmen
975 Dit alles zal vergaan:
de mooie dromen en het dwaas vertoon,
maar laat ons hoopvol leven
want niets is hier gewoon
maar alles is gegeven.…
Het licht dat almaar sterker wordt
netgedicht
4.2 met 8 stemmen
651 Het licht dat almaar sterker wordt
en dat uiteindelijk zal winnen,
betovert nu al ziel en zinnen
al is er nog veel duisternis.
Het licht dat danst en zingt als schaduw,
als tegenpool van 't winterlied;
wie juicht en jubelt nu nog niet
al is er ook veel duisternis.
Het licht dat stil en vredig lacht,
dat vreugde schept in oerverlangen,…
Warm wordt de aarde weer
netgedicht
4.4 met 7 stemmen
523 Warm wordt de aarde weer
en alles groen
en 't zal gaan worden
net als toen
de eerste vogels zongen.
Nauwelijks bedwongen
een zucht, een kreet,
herademing,
en nieuw wordt
ieder ding.…
Want onvervuld...
netgedicht
3.7 met 7 stemmen
363 Want onvervuld blijft het verlangen levend,
de tijd draait door, de vragen staan
in al hun hevigheid gebeiteld.
Want onvervuld blijft het verlangen levend,
de leegte zoekt een vorm, ongrijpbaar anders,
verbindend tot grotere gehelen.
Want onvervuld blijft het verlangen levend,
geen danser zonder dans, geen licht
tenzij het groot ontwaken…
Wat groen en wit en heel veel zon
netgedicht
3.9 met 10 stemmen
427 Wat groen en wit en heel veel zon,
ze doen me van de lente dromen,
al is de winter nog steeds hier
en kaal zijn ook nog al de bomen,
er hangt iets van de lentelucht
temidden van de winterzangen;
ik weet het wel, het is vooral
een kwestie van een stil verlangen
maar dat houdt mensen op de been
ook op vandaag, voor velen feest,
maar laat…
Toch hangt al iets van lente
netgedicht
3.8 met 6 stemmen
438 Toch hangt al iets van lente in de lucht,
al regent het en zijn de wolken grauw.
De sneeuw is nog voorhanden en de
lucht is soms heel even blauw.
Maar geuren zijn er eerst, nog voor de vogels
fluiten en vertellen dat de winter wijkt.
Mijn hart kan juichen en de takken
zien herleven, wortels drinken van plezier
dat overal in straten al ontkiemt…
Sneeuwklokjes
netgedicht
3.6 met 13 stemmen
756 Een beeetje licht na zoveel weken duister
en sneeuwklokjes die dapper bloeien gaan;
ze groeten ons, al moeten ze vergaan
en weg is dan weer heel die stille luister.
Zo laat ons goed zijn nu het hier nog kan,
want morgen komt er mogelijk niets van.…