De herfst kruipt door de kieren
De herfst kruipt door de kieren
van de zomerlucht en vult de avonden
met traag verlangen. Ik weet niet
meer zo goed wat ik liefste wil:
de helle zomerzon of 't tere en
bescheiden blinken van het licht
dat langzaam ondergaat en even nog
blijft aarzelen of dit wel kan.
De weemoed glanst me tegen in de
ruiten van de overburen. Ze doen
de luiken vroeger dicht en willen weer
alleen zijn in het grote huis dat
niet alleen beschutting biedt tegen de
koude die opnieuw de zon bestrijdt;
ze willen ook geborgenheid en wijze woorden.
De herfst doet weer de zin verstaan.
Geplaatst in de categorie: natuur