Netgedichten

netgedicht (nr. 29.271):

Advent

De regen valt in bakken uit de hemel, zo zeggen
oude mensen en ze weten hoe de herfst voor
velen droevig is, en zonder perspectief op licht.
Toch komt de lente al van ver in het gezicht

want straks begint weer 't wachten op het lengen
van de dagen, op zon en voorjaar, ook al moeten we
nog eerst veel klagen, afzien, dromen van wat komt,
al is 't verlangen nooit voldaan, nooit ingevuld

tot waar er niets meer te verwachten valt.
Advent: hou het verlangen levend, laat je niet
door dagelijkse zorgen overstromen, maar zie
het komen van het licht doorheen de knoppen

van de bomen, doorheen de takken die geduldig
staan tegen het ochtendrood te dromen.
Laat lente, laat het licht, laat de Verlosser komen.