Alle inzendingen van M

In den beginne is heel ons bewustzijn al. Wij zijn getuigen. Wij transformeren. Wat wij wij noemen komt en gaat. Wij zijn alles. Wij zijn niets. Wij zijn al wat was. Wij zijn alles wat bestaat.…

Wij zijn mensen van de dag. Mensen van het laatste uur. Mensen van het moment. Precies daar, gelukkig maar, speelt zich ons ware leven af. Daar, waar u zich nu bevindt. Vanuit hier, waar ik nu ben, stuur ik u mijn glimme lach. Fijne aanwezigheid wens ik u, in de momenten waarin u leeft. Wie of wat u ook denkt te zijn. Waar u zich ook…

Dat mannen dieren zijn weten bijna alle biologen. Polygame omnivoren zijn we. Mannen zien jonge, malse vrouwen, als lekkere dingen. Dat zegt een man die honger heeft. Hij bedoelt te zeggen, ik vind je lief. Hollandse man, zeg dat dan! Of zeg, zoals Vlaamse mannen zeggen, ik zie u graag! Helaas begrijpt u godinnen niet. U maakt ze koud…

Ware biologen weten van het ware leven niets. Ware biografen beseffen dat ze fictie schrijven. Socrates wist heel zeker dat hij eigenlijk niets wist. Nog steeds tasten filosofen in het duister. Ware theologen geven toe dat zij God niet kennen. Boeddhisten begrijpen dat in ieders ware leven, Boeddha schuilt. Ware dichters geven toe…

Hoorbaar voor het luisterend oor Die dagelijks van haar zachte levenslied genoot Viel haar wit bekroonde bloemenhoofd Zachtjes op het spiegelende tafelblad Zichtbaar voor het oude oog Die uur na uur haar pracht doorzag Was de dood gestaag in haar bladeren omhoog gekropen Om haar sprankelende schoonheid langzaam te doen uitvagen Voelbaar…

In een brandpunt bewegen wij. Een denkbeeldig punt is dat, dat onvermoeibaar onderweg is langs onze levenslijnen. Zo beweegt ons brandpunt. Van jaar naar jaar. Dag voor dag. Uur voor uur. Per moment. Zo bewegen we van punt naar punt. Een punt dat tijdloos reist. Een punt dat nooit stil kan staan. Kijk, hoe we stil blijven staan. Zie…

Het moet, ik voel het. Het persen is begonnen. Mijn vliezen scheuren. Het einde is nabij. Ik mag niet blijven in mijn paradijs. Niet blijven in mijn oceaan. Het moet nu, ik voel het. Hier word ik uitgedreven. Ik voel dat ik sterven moet. Een gevangen vis ben ik die op het droge ligt. Ik voel een doorgesneden pijn. Het moet weer, ik…

Dood zijn is niet meer leven. Leven is niet meer dood zijn. Dood zijn is niet geboren worden. Welke dode zit daar nu over in? Geen één. Dood zijn is niet langer leven. Welke levende zit daar nu over in? Bijna iedereen. De dood is een doodgewone leermeester. De dood leert ons hoe we kunnen leven. Doodsmoed is doodgewone levensmoed.…

Voor mensen geboren worden laten voorgangers alles na. Onze voorlatenschap. Overleveringen die weer herinneringen worden. Nagelaten boeken over wat voorouders dachten. Levensreisverhalen zijn het die niet versleten raken. Levenskunsten zijn het die blijven voortbestaan. Onsterfelijke geesten die ze hebben gegeven. Nalatenschappen zijn…

Wanneer kringen kleiner worden. Banden nauwer aangehaald. Dichtheid dichter. Wanneer onenigheid eenheid wordt. Wanneer alle rook is opgestegen. Daar worden zure druiven zoeter. Ja, daar gist het bier. Wanneer de dichter uitgesproken is. Wanneer ons vuur gloeien blijft. Wanneer duister lichter wordt. Wanneer de stilte valt. Zo verdicht…

Gremdaat is een stoere herder die ons aller schapenleven kent. Hij kent troostende uitdrukkingen die zijn schapen vergeten zijn. Vanavond ga ik hem ontmoeten. Straks hoop ik hem te vragen wie die Haenen eigenlijk is? De man die alsmaar rollen speelt. Die zelden gevoelens met ons deelt. Gelukkig kijk ik tegen Gremdaat op. Die brave godgeleerde…

Wanneer alledaagse filosofie poëtisch wordt opgeschreven ontstaat filozie. Wanneer alledaagse filozie leert luisteren naar muziek ontstaat filoMUzieK. Wanneer een klank klinken gaat als woord. Wanneer een woord resoneert als toon. Wanneer uit klanken en woorden een klinkend gedicht ontstaat. Wanneer filoMUzieK tot ons spreekt. Wanneer…

Het geestelijk voedsel dat we dagelijks tot ons nemen is meestal onverteerbaar. Honden lusten er geen brood van. Als paardenvoer is het veel te ruw. Katten zijn kritisch en kieskeurig. Het voedsel dat de media ons bieden is uitzonderlijk. Media willen ons doen geloven dat urgent nieuws de kern is van ons dagelijks bestaan. Ze hebben groot…

Bladloze bomen in een gure herfststorm die als grote donkere grijphanden wuiven naar de vogelzwermen Verkleumde sprietige vingers herbergen hun verlaten nesten Rustplaatsen die zij maanden geleden hebben verankerd in het toen nog zo levendige loof Hun reeds volgroeide jongen zijn allang gevlogen Vergetend de grote donkere grijphanden…

Het weefsel, waarin mensen rode draden zijn. De stoffen, die wij wisselen. De talen, die wij allen samen spreken. De goede gedachten, die alle mensen samen delen. Het goede, dat ook kwade mensen doen. Stoffen, talen en goedheid vormen het wonderweefsel dat alle mensen samenbindt. Vormen het liefdesweefsel dat G-d in stilte voor ons vlecht…

Woorden zwerven door de nacht. Verschijnen en verdwijnen weer. Soms in dromen die me wekken. Soms in slapeloos gepieker. Ze zoeken naar verbinding, maar vinden zinloos rijm. Moe van zoeken gaan ze spelen, zoals kinderen spelen gaan, wanneer ze zich vervelen. Gewoon. Spontaan. Ik ben een woordeloze dichter, die ervaart, ziet en laat gebeuren…

Leidinggevenden die mensen willen managen. Managers die medewerkers harteloos ontslaan. Managers en leidinggevenden, die verdwaalden in het sprookjesbos. Volgers die ja hebben leren zeggen. En amen. Werkvloeren zijn geen sprookjesbossen. Samenwerken doe je alleen maar samen.…

Dagen die vervlogen en overleden zijn. Herinneringen veranderen in leugens en bedrog. Dagen die wachten omdat ze ongeboren zijn. Verwachtingen veranderen in illusie en misleiding. Overmoedig grijze hersenen denken te weten wat denken is. Denken dat gisteren en morgen werkelijk bestaan. Zintuigen weten wel beter. Kennen alleen nu,…

De reis van vertrek naar bestemming eindigt waar we nu zijn. De tocht van gisteren naar morgen eindigt in dit moment. Wij zijn toevalligheden die bedoelingen werden. We zijn mogelijkheden die veranderingen zijn. Sommigen veranderden in mens. Velen werden slimme ratten. Massa's werden grijze muis. Van nature zijn mensen éénzaam.…

De Ziener ziet hoe blinde kijkers kijken. De Luisteraar luistert naar dove sprekers. Ons Bewustzijn laat en leert. Leert blinde sprekers Luisteren. Laat dove kijkers Zien. Wie of wat regeert.…

Toen een libelle mij mee voerde Naar zonnige waterkanten Trof ik daar dansende groepjes muggen aan Trompetbloemen bliezen hun engelachtige klanken Voor het menselijk oor onhoorbaar Zachtjes over de gladde waterspiegel Vele viooltjes vielen bij Om het lied der natuur te vervolmaken Dit vertoon werd foutloos belicht Door de luister van de…

Tussen breedsprakigheid en nietszeggendheid spreekt de nuance. Tussen kortzichtigheid en misverstandigheid lacht de humor ons toe. Tussen ernst en lichtvoetigheid toont ijdelheid een spiegel waarin clowns ons laten kijken. In de ruimte die ze zelf scheppen dichten dichters hun gedichten. In de ruimte die ze zelf zoeken vertellen narren…

Een oude dienstwoning waakt en weigert te worden afgebroken. In dat huis werd ik grootgebracht. De geest van mijn oude vader, die voor het monument mocht zorgen, waart nog altijd rond. De stemmen van vier professoren, zijn er nog niet verstomd. Het geluid van Rudolph Magnus, de grote grondlegger die overleed. De colleges van Ulbe Bijlsma…

Dichters verdwijnen eens in het bos, of vertrekken met de noorderzon. Gedichten blijven eenzaam achter en zullen eigen wegen moeten gaan. Zoals kastanjes doodgaan of ontkiemen, of door kinderen toevallig worden gevonden. Zoals toevallige gedichten worden ontdekt, door grote mensen die zichzelf nog zoeken, of door kinderen die zichzelf gebleven…

Angsten die verschijnen, in het midden van de nacht, vertellen me fossiele verhalen, die diep geworteld zijn. Verhalen over wie ik was als kind. Angsten die verdwijnen, in het midden van de nacht, vertellen me nieuwe verhalen, die me meevoeren met de wind. Verhalen over wie ik ten diepste ben. Over de angst voor angst. Over de kracht…

Wanneer mijn helikopter stijgt en mensen almaar kleiner worden, worden vragen antwoorden. Problemen zie ik vanzelf verdampen, in almaar wijder wordend zicht. En ik dan? Ik ben aanwezig. Er is alleen maar dit. Er is alleen maar dit gedicht. Wanneer alledaagse problemen groeien, boven mijn overvolle hoofd, hoef ik alleen maar in te stappen…

Wanneer ons denken zwijgt, en ons zwijgen dromen gaat. Wanneer worden zijn geworden is, en zijn weer gelukkig worden kan. Wanneer onhoorbare muziek klinkt, in het holst van een stille nacht. Dirigenten stoppen met dirigeren, omdat alle muzikanten slapen. Alleen bewustzijn luistert nog, terwijl de liefde neerdaalt, tot op de bodem van de…

Het stelt me gerust. Het bemint vanzelf. Het leeft spontaan. Wanneer ik me maar nergens mee bemoei. Wanneer ik haar maar, heel gewoon, haar eigen gang laat gaan.…

Rechtvaardige regels bestaan niet tijdens het beoefenen van sport. Dat buiten spel staan rustig mag, binnen de lijnen van voetbalvelden. Dat tennissers ballen kunnen slaan, die lijnen passeren, mag ook. Dat elftallen mogen voetballen, die drie en twintig tallig zijn. Dat hazen gewoon mee mogen doen, aan marathons voor mensen. Renners die…

Ergens op de wereld staat een oud beeld met haar handen voor haar gelaat geslagen Gure wind die langs haar stenen rokken speelt en al haar fijne lijntjes laat vervagen Ergens staat een klassiek beeld tussen de oude kromme bomen Terwijl de zon haar stenen haren streelt laat zij haar tranen stromen Niemand merkt meer op het verdriet dat het…