2107 resultaten.
Bewustzijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
203 In een brandpunt bewegen wij.
Een denkbeeldig punt is dat,
dat onvermoeibaar onderweg is
langs onze levenslijnen.
Zo beweegt ons brandpunt.
Van jaar naar jaar.
Dag voor dag.
Uur voor uur.
Per moment.
Zo bewegen we van punt naar punt.
Een punt dat tijdloos reist.
Een punt dat nooit stil kan staan.
Kijk, hoe we stil blijven staan.
Zie…
Reconstructie van liefde
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
302 Het moet, ik voel het.
Het persen is begonnen.
Mijn vliezen scheuren.
Het einde is nabij.
Ik mag niet blijven in mijn paradijs.
Niet blijven in mijn oceaan.
Het moet nu, ik voel het.
Hier word ik uitgedreven.
Ik voel dat ik sterven moet.
Een gevangen vis ben ik
die op het droge ligt.
Ik voel een doorgesneden pijn.
Het moet weer, ik…
Doodsmoed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
307 Dood zijn is niet meer leven.
Leven is niet meer dood zijn.
Dood zijn is niet geboren worden.
Welke dode zit daar nu over in?
Geen één.
Dood zijn is niet langer leven.
Welke levende zit daar nu over in?
Bijna iedereen.
De dood is een doodgewone leermeester.
De dood leert ons hoe we kunnen leven.
Doodsmoed is doodgewone levensmoed.…
Voorlatenschap
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
169 Voor mensen geboren worden
laten voorgangers alles na.
Onze voorlatenschap.
Overleveringen
die weer herinneringen worden.
Nagelaten boeken
over wat voorouders dachten.
Levensreisverhalen zijn het
die niet versleten raken.
Levenskunsten zijn het
die blijven voortbestaan.
Onsterfelijke geesten
die ze hebben gegeven.
Nalatenschappen zijn…
Vriendschap dichter
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
317 Wanneer kringen kleiner worden.
Banden nauwer aangehaald.
Dichtheid dichter.
Wanneer onenigheid eenheid wordt.
Wanneer alle rook is opgestegen.
Daar worden zure druiven zoeter.
Ja, daar gist het bier.
Wanneer de dichter uitgesproken is.
Wanneer ons vuur gloeien blijft.
Wanneer duister lichter wordt.
Wanneer de stilte valt.
Zo verdicht…
Voor Eppe
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
173 Gremdaat is een stoere herder
die ons aller schapenleven kent.
Hij kent troostende uitdrukkingen
die zijn schapen vergeten zijn.
Vanavond ga ik hem ontmoeten.
Straks hoop ik hem te vragen
wie die Haenen eigenlijk is?
De man die alsmaar rollen speelt.
Die zelden gevoelens met ons deelt.
Gelukkig kijk ik tegen Gremdaat op.
Die brave godgeleerde…
Wanneer FiloMUzieK spreekt
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
228 Wanneer alledaagse filosofie
poëtisch wordt opgeschreven
ontstaat filozie.
Wanneer alledaagse filozie
leert luisteren naar muziek
ontstaat filoMUzieK.
Wanneer een klank klinken gaat
als woord.
Wanneer een woord resoneert
als toon.
Wanneer uit klanken en woorden
een klinkend gedicht ontstaat.
Wanneer filoMUzieK tot ons spreekt.
Wanneer…
Onze vrije meningsuiting?
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
181 Het geestelijk voedsel
dat we dagelijks tot ons nemen
is meestal onverteerbaar.
Honden lusten er geen brood van.
Als paardenvoer is het veel te ruw.
Katten zijn kritisch en kieskeurig.
Het voedsel dat de media ons bieden
is uitzonderlijk.
Media willen ons doen geloven
dat urgent nieuws de kern is
van ons dagelijks bestaan.
Ze hebben groot…
Donkere handen
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
253 Bladloze bomen in een gure herfststorm
die als grote donkere grijphanden
wuiven naar de vogelzwermen
Verkleumde sprietige vingers
herbergen hun verlaten nesten
Rustplaatsen die zij maanden geleden hebben verankerd
in het toen nog zo levendige loof
Hun reeds volgroeide jongen zijn allang gevlogen
Vergetend de grote donkere grijphanden…
G-d
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
169 Het weefsel,
waarin mensen rode draden zijn.
De stoffen,
die wij wisselen.
De talen,
die wij allen samen spreken.
De goede gedachten,
die alle mensen samen delen.
Het goede,
dat ook kwade mensen doen.
Stoffen, talen en goedheid
vormen het wonderweefsel
dat alle mensen samenbindt.
Vormen het liefdesweefsel
dat G-d in stilte voor ons vlecht…
Slapen wil ik.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
206 Woorden zwerven door de nacht.
Verschijnen en verdwijnen weer.
Soms in dromen die me wekken.
Soms in slapeloos gepieker.
Ze zoeken naar verbinding,
maar vinden zinloos rijm.
Moe van zoeken gaan ze spelen,
zoals kinderen spelen gaan,
wanneer ze zich vervelen.
Gewoon. Spontaan.
Ik ben een woordeloze dichter,
die ervaart, ziet en laat gebeuren…
Samenwerken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
497 Leidinggevenden
die mensen willen managen.
Managers
die medewerkers harteloos ontslaan.
Managers en leidinggevenden,
die verdwaalden in het sprookjesbos.
Volgers die ja hebben leren zeggen.
En amen.
Werkvloeren zijn geen sprookjesbossen.
Samenwerken doe je alleen maar samen.…
Onze zintuigen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
203 Dagen die vervlogen
en overleden zijn.
Herinneringen veranderen
in leugens en bedrog.
Dagen die wachten
omdat ze ongeboren zijn.
Verwachtingen veranderen
in illusie en misleiding.
Overmoedig grijze hersenen
denken te weten wat denken is.
Denken dat gisteren en morgen
werkelijk bestaan.
Zintuigen weten wel beter.
Kennen alleen nu,…
Eénzaamheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
277 De reis
van vertrek naar bestemming
eindigt waar we nu zijn.
De tocht
van gisteren naar morgen
eindigt in dit moment.
Wij zijn toevalligheden
die bedoelingen werden.
We zijn mogelijkheden
die veranderingen zijn.
Sommigen veranderden in mens.
Velen werden slimme ratten.
Massa's werden grijze muis.
Van nature zijn mensen éénzaam.…
Wie of wat regeert
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
296 De Ziener ziet
hoe blinde kijkers kijken.
De Luisteraar luistert
naar dove sprekers.
Ons Bewustzijn laat en leert.
Leert blinde sprekers Luisteren.
Laat dove kijkers Zien.
Wie of wat regeert.…
Op de rug van een libelle
netgedicht
3.8 met 5 stemmen
415 Toen een libelle mij mee voerde
Naar zonnige waterkanten
Trof ik daar dansende groepjes muggen aan
Trompetbloemen bliezen hun engelachtige klanken
Voor het menselijk oor onhoorbaar
Zachtjes over de gladde waterspiegel
Vele viooltjes vielen bij
Om het lied der natuur te vervolmaken
Dit vertoon werd foutloos belicht
Door de luister van de…
De taal van wijsbegeerte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
219 Tussen breedsprakigheid
en nietszeggendheid
spreekt de nuance.
Tussen kortzichtigheid
en misverstandigheid
lacht de humor ons toe.
Tussen ernst en lichtvoetigheid
toont ijdelheid een spiegel
waarin clowns ons laten kijken.
In de ruimte die ze zelf scheppen
dichten dichters hun gedichten.
In de ruimte die ze zelf zoeken
vertellen narren…
Een monument voor Rudolf Magnus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
266 Een oude dienstwoning waakt
en weigert te worden afgebroken.
In dat huis werd ik grootgebracht.
De geest van mijn oude vader,
die voor het monument mocht zorgen,
waart nog altijd rond.
De stemmen van vier professoren,
zijn er nog niet verstomd.
Het geluid van Rudolph Magnus,
de grote grondlegger die overleed.
De colleges van Ulbe Bijlsma…
Kastanjes
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
327 Dichters verdwijnen eens in het bos,
of vertrekken met de noorderzon.
Gedichten blijven eenzaam achter
en zullen eigen wegen moeten gaan.
Zoals kastanjes doodgaan of ontkiemen,
of door kinderen toevallig worden gevonden.
Zoals toevallige gedichten worden ontdekt,
door grote mensen die zichzelf nog zoeken,
of door kinderen die zichzelf gebleven…
Fossiele verhalen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
187 Angsten die verschijnen,
in het midden van de nacht,
vertellen me fossiele verhalen,
die diep geworteld zijn.
Verhalen over wie ik was als kind.
Angsten die verdwijnen,
in het midden van de nacht,
vertellen me nieuwe verhalen,
die me meevoeren met de wind.
Verhalen over wie ik ten diepste ben.
Over de angst voor angst.
Over de kracht…
Heel en al
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
278 Wanneer mijn helikopter stijgt
en mensen almaar kleiner worden,
worden vragen antwoorden.
Problemen zie ik vanzelf verdampen,
in almaar wijder wordend zicht.
En ik dan?
Ik ben aanwezig.
Er is alleen maar dit.
Er is alleen maar dit gedicht.
Wanneer alledaagse problemen groeien,
boven mijn overvolle hoofd,
hoef ik alleen maar in te stappen…
Het is wel te rusten
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
241 Wanneer ons denken zwijgt,
en ons zwijgen dromen gaat.
Wanneer worden zijn geworden is,
en zijn weer gelukkig worden kan.
Wanneer onhoorbare muziek klinkt,
in het holst van een stille nacht.
Dirigenten stoppen met dirigeren,
omdat alle muzikanten slapen.
Alleen bewustzijn luistert nog,
terwijl de liefde neerdaalt,
tot op de bodem van de…
Vertrouwen in het
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
178 Het stelt me gerust.
Het bemint vanzelf.
Het leeft spontaan.
Wanneer ik me maar nergens mee bemoei.
Wanneer ik haar maar, heel gewoon,
haar eigen gang laat gaan.…
Sport is onsportief
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
359 Rechtvaardige regels bestaan niet
tijdens het beoefenen van sport.
Dat buiten spel staan rustig mag,
binnen de lijnen van voetbalvelden.
Dat tennissers ballen kunnen slaan,
die lijnen passeren, mag ook.
Dat elftallen mogen voetballen,
die drie en twintig tallig zijn.
Dat hazen gewoon mee mogen doen,
aan marathons voor mensen.
Renners die…
Oud beeld
netgedicht
3.6 met 5 stemmen
256 Ergens op de wereld staat een oud beeld
met haar handen voor haar gelaat geslagen
Gure wind die langs haar stenen rokken speelt
en al haar fijne lijntjes laat vervagen
Ergens staat een klassiek beeld
tussen de oude kromme bomen
Terwijl de zon haar stenen haren streelt
laat zij haar tranen stromen
Niemand merkt meer op
het verdriet dat het…
Wachters op geluk
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
205 Geluk ontstaat zoals wolken ontstaan.
Geluk ontstaat uit stil verdriet.
Zoek geluk en je vindt het niet.
Geluk is als water dat rustig stroomt.
Geluk verschijnt na zware storm.
Bestel geluk en niemand levert.
Geluk is teer en zacht als dons.
We kunnen geduldige wachters worden.
We kunnen doen door niets te doen,
zoals buigend riet dat…
Als aanwezigheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
196 Het is donker in onze benedenkamer.
Hier leven rode rozen in hun glazen vaas.
De tijd is even stil gaan staan.
Toch blijft hier ons hart aanwezig,
dat rood bloed stromen laat.
Er stroomt hier rozensap,
dat door groene stengels gaat.
Een lampje is spontaan gaan branden in mijn bovenkamer.
Gedachten veranderen in openheid.
Er schijnt een…
Inforust
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
172 Onze weekendkrant biedt nieuws
voor méér dan een volle week.
Onze televisie biedt méér leed,
dan we consumeren willen.
Informatiebronnen zijn het,
waarin we niet willen verdrinken.
Informatievijvers zijn het,
waarin we niet graag ondergaan.
Onverstoord draait onze wereld door.
Vandaag slapen we onbekommerd uit.
Onze smartphones zijn onbereikbaar…
Wat ontbreekt?
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
295 Dat geen mens in staat is,
om zijn brein te regisseren.
Dat de baas van Apple,
niet eens één Iphone,
laat staan een appel maken kan.
Eén uitvinder kan niet weten,
waartoe zijn vondst kan leiden.
Wie kent de regels van de spelen,
die we samen leven noemen?
Wie kent de ultieme eigenschap,
die onze samenleving mist?
Welke deugden missen wij…
Voor elkaar
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
181 Alleen maar aanwezig zijn.
Wisselen van gedachten.
Wisselen van stoffen.
Doen wat nodig is.
Voor onszelf.
Voor elkaar.
Alleen maar beschikbaar zijn.
Oplossen van problemen,
die ons verschil zijn.
Doen wat nodig is.
Voor onszelf.
Voor elkaar.
Alleen maar bewust aanwezig zijn.
Verwonderd kijken om ons heen.
Doen wat werkelijk nodig is…