Alle inzendingen over vriendschap

Een voelbare melancholie tussen mijn gevoelige oren nu de zomer in de avond is gaan dansen met de weemoed tussen alle pracht en praal ben je een opvallende schoonheid in de schemering van boekenkasten kan ik aan jouw tederheid wennen in mijn oude lichaam bij de rivier waarin ik een duik neem om de zomer te vieren alleen met de dieren…

Letternijen als krokant verbrande versnaperingen alcoholvrije delicatessen vrij van oververzadiging in het antiperistaltische maagdarmcomplex verzwolgen door blauwalg in de koele meren des doods, en op zijn beurt door blaudzun te zijn geconsumeerd en de aanlandige spinvis gedecimeerd en na bewezen diensten gereduceerd tot…

Een helder blad, nog onbeschreven, de lucht vol grauwe wolkendans, een verre zon die niet kan stralen en regen die als tranen valt, maar toch is er de vriendschapsvreugde, verbondenheid, het kind, de goede buur.. en in de traagheid van dit uur het weten dat het licht zal winnen; de kleine glimlach naar de rozen, het diep besef dat alles…

Een oude boom met een knoestig lijf een krom gebogen stam en eerbiedige takken ben ik voor jou in dit voorheen verlaten bed alsof mijn nieuwste wortels vochtig worden door alles wat in tranen bij jou bleef en ik buig voor jouw jeugdige schoonheid jouw frêle handen aan de volumeknoppen zuurstofvriend jij bent de vitale bron voor mijn…

De heldere najaarszon slaapt achter sluimerwolken het is middag in de herfst het oude seizoen kent een jonge start een zwarte kraai zit op een gebogen tak bij het archaïsche graf dat je voorzichtig bezoekt vanwege jouw krankzinnige moeder je ziet er tamelijk gezond uit op het geaccrediteerde najaarskerkhof waar je de zwijgzame…

Op ’n plein – ’n Fris wijd-open Plein, - waar kinders stoeien En om hun spel verheugd zijn En waar blije meisjes voorbij komen Met knappe stap, - Daar staat een boom die immer bloeien Zal, door Winter en door wind: De sterke, hoge boom Van onze vriendschap, Groot en vroom. Door de tijden van onze primula-veris, Als d’eerste bloesems bloeiden…

Je leven is een dans de muziek een briesje door het lover de vogels zijn de muzikanten. Ritme wordt aangedragen door golven van de zee en zacht ruist het graan als zwaaien van je rôbe. Je leven is een dans met muziek door 't lover.…

Zo graag zou ik je laten weten hoe dankbaar-blij mijn ziel nu is maar ‘k vind niet gauw de juiste woorden en vraag ook best vergiffenis want ‘k twijfel soms nog aan je vriendschap want zelden stuur jij een bericht als ik niet eerst een mailtje stuurde of woorden van een nieuw gedicht. Je hebt het druk, dat weet ik echt wel en dagen gaan…

Wij praten veel, kunnen het over alles hebben, voorzichtig wanneer het intiem wordt en we aftasten hoe ver we ons durven laten kennen, hoe schaamteloos nieuwsgierig we mogen zijn naar wat schuilgaat in onzekerheid verlangend naar de bevestiging dat het goed is en wij goed zijn zoals we zijn zoals we leven in elkaars aandacht…

Over de tong gaan en begluurd worden door de mooiste meisjes is het voordeel van jongens die zich lachend opwerken ten koste van de bekommernis van hun voormalige vrienden die het verraad niet begrijpen en zich terugtrekken in gekwetst verlangen naar de vroegere intimiteit (Sommige binken overdrijven hun stoerheid, ze schieten hun…

De stormen zijn voorbij – het angstig jagen van nood en drift, van zorg en pijn - 't Is warm op deze zomerdag, geen vragen, gelukkig om jouw vriendschap zijn. Een hond blaft in de verte, vogels fluiten en 't zonlicht draagt wat vrede aan. De kind’ren spelen zoals vroeger buiten en buren blijven even staan. ‘'t Is alles heel eenvoudig heel…

Je hebt me stil gekregen. Dit is het moment dat ik iemand een knuffel geef. Jouw hoofd rust op mijn schouder. Tranen glijden door je haar. Ik pak je gezicht vast. Kijk je aan met doorgeweekte ogen. Ik geef je een kus op je voorhoofd, en leg mijn kin op jouw hoofd. Kijkend naar boven, smekend tot God. Maar in stilte. Pak mij. Laat haar…

We hadden elkander een tijd niet gezien vrienden van oorsprong de 2e generatie nu in de 4e het jaar 2025 van deze mannen de jongste in z'n 60ste levensjaar en de oudste op weg naar de 80 mijn verjaardag moest nog gevierd worden die van mijn ingaande 74ste levensjaar, 12-2 maar aanslagen op het lichaam hadden huisgehouden in onze vriendengroep…

Waarom zou ik boos op jou zijn we hebben niets meer dan onszelf in ongeschreven woorden onmisbare gesproken taal troostend en zoekend vriendschap, zielsverwantschap en het zijn op zich geen wanen omdat werkelijkheid anders toont het begint bij de onuitputtelijke bron op een plek tussen hemel en aarde daar schat je alles op de juiste…

Het wortelen van onze vriendschap kost de nodige moeite nu de weg naar dichterbij plaatsvindt via jouw hart maar op het dromerige slingerpad naar jouw vergeten niemandsland verbindt zelfs mijn meest eenzame stilte de eenvoud van jouw dromen met een nauwkeurige werkelijkheid die ik met mijn beladen verleden als onbestaanbaar had…

De voorzichtige inschatting dat je mij vanwege jouw vaak grenzeloze grapjes doet denken aan een clown komt niet voort uit onverschilligheid ik ben een fan van de vrolijkheid van komieken, ze geven het leven bravoure en zorgen menigmaal voor lachsalvo's perfecte echo's voor het ego het is meer dat ik jouw verdriet nu beter begrijp door jouw…

Even mijn armen om je heen even samen en niet alleen even mijn warmte aan je geven in dit rommelige leven heel even samen knus en op je wang heel zacht een kus…

de ongewisse tijd voordat hij verdwijnt uit de gewraakte lichtvlekken wil hij zijn tong voor ’t laatst branden aan de verleden schoonheid gedienstig zal hij ’t beëindigen al blijft ‘t ver van zijn bed ‘n showelement en de godverdomse grote bekken in de kerk vallen verstandig stil in ‘n oogwenk ‘n papaiea fluisterend in haar oor die hen…

Een uitwisseling van een omhelzing. Wat een prachtig gevoel van begrip geeft dat.…

O vriend, gij zijt mij morgenlicht, dat blinkt op dauw en bloeme, gelijk de zon, die zachtjes richt haar stralen door de zoeme van ’t leven, stil en wonderlijk, waar gij mij zijt nabij, en ’k wandel, stil en kindergelijk, uw schaduw naast de mij. Hoe zoet is ’t, in den avondstond, te rusten aan uw zij, te spreken zonder grootse mond, maar…

Warme wind blaast zachtjes door de haren, heb vlinders zomaar op mijn hand. Nee vandaag mag ik zeker niet klagen, al mis ik wel het verre tropische strand. Zolang mijn voeten me willen dragen, loop ik nu alsmaar verder van huis. Ik zal het jou ook steeds weer opnieuw vragen, al blijf jij liever lekker thuis. Kom laat ook jouw haren wapperen…

Ik mis m’n ring en ik mis soms jou Maar een ring is een ding En jij een warm mens aan wie ik me warm in de kou In wie ‘k me verkillen kan als het te warm Me rijk voelen kan als ik arm Jij die altijd verzint voor een machine, auto, vrouw of een kind Die ‘k altijd kan appen jij, achter ‘t stuur, zelfs als jij aan ‘t zappen terug apt…

Je brengt mijn schaduwkant naar de oevers van de rivier, waar de hoofdstad uit een spiegel drinkt vol intieme handelingen met een dronken volkszanger op hoop van zegeningen de beide longen in de wind ogen naar de horizon uit stille hoop verzonnen dit is de nacht, hier is mijn dromenland.…

Dromen wil ik over tijden die slechts vrede brengen op aarde wars van menselijk lijden alleen voor ieders eigen waarde. Nooit meer verschil in rang of stand alleen vreindschap en vertrouwen vijandschap bestrijden hand in hand samen aan betere toekomst bouwen. Een droom die ik wil verspreiden over de wereld, over landen een wereld vrij…

Een lichtmatroos: zijn donkre haren, Zijn ogen bloeien, zijne wangen blozen. Denk niet aan de duizenden lichtmatrozen, Die jong en schoon als deze waren. -------------------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…

't Vluchtig woord, dat van de lippen Af mocht glippen, Wortelt niet in 't open hart. Laat het vlieten, laat het schieten, Dat de borst zich uit moog gieten, En ontlasten van heur smart! In één woordje, door de winden Met hun adem weggespoeld, Is de hevigheid van vrinden In één oogwenk tijds verkoeld. Maar, wanneer, met loerende…

waar licht komt is stilte in mij even niets dan warmte waar de weg gaat kom jij op mijn pad wellicht ooit in mijn hart…

Herinnering aan vrijdagmorgen, 28 dec. 1923 Dit is het laatst geluk geweest, Dat u en mij op aard' verbindt: Een sledevaart door sneeuw en wind, En dit geluk gedenk ik 't meest. Er was geen leven en geen tijd. Onder een hemel van ivoor Gleden wij stil de stilte door Der smetteloze oneindigheid. Peilde onze diepe veiligheid, Aan…

Vriendschap is als geld, het komt en gaat, soms vind je het zelfs op straat. De waarde ervan is er ook zeker wel, maar dat weet je waarschijnlijk al wel. Het komt met geven en nemen, het lijkt wel alsof ik dit aan mijn bank moet aangeven. Soms is het niet tastbaar, maar voel je het wel, ik steek het in mijn spaarpot, ik zie het dan later wel.…

Er is genoeg licht De zon schijnt onaflatend maar alleen waar wij hem binnen laten Er is genoeg licht om ons terug te brengen tot mensen die uit verwondering elkaar weer kunnen vinden Er is genoeg licht, maar de gordijnen zijn nog dicht…